Przejdź do zawartości

Olimpiada Literatury i Języka Polskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Olimpiada Literatury i Języka Polskiego olimpiada szkolna sprawdzająca wiedzę uczniów z zakresu literatury i języka polskiego[1][2], organizowana od roku 1970. Została utworzona przy Instytucie Badań Literackich PAN z inicjatywy ówczesnych władz oświatowych oraz przedstawicieli instytutu. Funkcjonuje w oparciu o rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji oraz sposobu przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad[3].

Olimpiada jest miejscem, w którym uczniowie i nauczyciele uzyskują bezpośredni dostęp do życia naukowego i elementów kształcenia akademickiego, umożliwiający im poszerzenie wiedzy i umiejętności potrzebnych do dalszego rozwoju. Ważną rolę pełnią też konsultacje (wykłady i indywidualne spotkania) z zakresu historii i teorii literatury, językoznawstwa i wiedzy o teatrze. Konsultacje takie trwają z reguły od października do końca marca każdego roku i prowadzone są we wszystkich komitetach okręgowych.

Olimpiada składa się z:

  • zawodów I stopnia (etapu szkolnego),
  • zawodów II stopnia (etap rejonowy),
  • zawodów III stopnia (finał).

Zawody I stopnia przeprowadzane są w szkołach, II stopnia – w dziewiętnastu okręgach, które w większości pokrywają się z granicami województw. W Bydgoszczy i Toruniu dwa komitety okręgowe znajdują się w jednym województwie. W Warszawie funkcjonuje Stołeczny Komitet Okręgowy obejmujący uczniów ze szkół warszawskich oraz Mazowiecki Komitet Okręgowy, obejmujący uczniów z pozostałej części województwa mazowieckiego. W Krakowie funkcjonuje Krakowski Komitet Okręgowy obejmujący uczniów ze szkół krakowskich oraz Małopolski Komitet Okręgowy, obejmujący uczniów z pozostałej części województwa małopolskiego. Komitety okręgowe afiliowane są przy uniwersytetach i innych państwowych szkołach wyższych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anna Kieżuń, Olimpiada Literatury i Języka Polskiego poza krajem. Jej rola i znaczenie we współpracy środowisk szkolnych i uniwersyteckich, Anna Kietlińska (red.), „Polonistyka za granicą. Tradycje i perspektywy. Wybór tekstów pokonferencyjnych”, 2012, s. 153–165 [dostęp 2024-09-03] (pol.).
  2. Jan Błoński, Pochwała olimpiady polonistycznej, „Teksty : teoria literatury, krytyka, interpretacja”, 15 (3), 1974, s. 127-131.
  3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji oraz sposobu przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad (Dz.U. z 2020 r. poz. 1036)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]