Niszczyciele typu Rochefortais

Niszczyciele typu Pertuisane (Rochefortais)

"Flamberge"
Kraj budowy	Francja
Użytkownicy	Marine nationale
Stocznia	w Rochefort
Wejście do służby	1902–1903
Zbudowane okręty	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	306 t
Długość	57,5 m
Szerokość	6,3 m
Zanurzenie	3,17 m
Napęd	2 pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania (VTE) o mocy łącznej 4800 KM (indykowanych), 2 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	26 węzłów
Załoga	52
Uzbrojenie	1 działo 65 mm 4 działa 47 mm 2 wyrzutnie torped 380 mm
Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele typu Pertuisane, określane też typem Rochefortais – seria francuskich niszczycieli z początku XX wieku, będących w służbie podczas I wojny światowej, licząca 4 jednostki.

Niszczyciele typu Pertuisane, nazywane tak od głównego okrętu, określane też powszechnie jako typ Rochefortais od miejsca budowy, należały do grupy francuskich niszczycieli tzw. 300-tonowych. Serię czterech okrętów zamówiono 8 czerwca 1899 w stoczni w Rochefort, według planów stoczni Augustin Normand. Stanowiły one modyfikację projektu dwóch ulepszonych okrętów typu Durandal (pierwszego typu francuskich niszczycieli) – "Fauconneau" i "Espingole". Były też do nich bardzo podobne, odróżniając się lekko pochylonymi kominami. Stępki pod budowę okrętów położono między czerwcem 1899 a styczniem 1900. Okręty wodowano w latach 1900/1901, lecz wyposażanie ich trwało stosunkowo długo i przechodziły one próby morskie w latach 1902/1903^[1]

Okręty otrzymały, podobnie jak inne niszczyciele programu 300-tonowego, nazwy od historycznych broni piechoty: "Pertuisane" (partyzana), "Escopette" (krótka broń palna jazdy), "Flamberge" (flamberg), "Rapière" (rapier).

Konstrukcja okrętów była analogiczna do typu Durandal.

W odróżnieniu od pozostałych typów niszczycieli 300-tonowych, żaden z niszczycieli typu Pertuisane nie został utracony w kolizji lub walce. Wszystkie cztery służyły podczas I wojny światowej, chociaż były już wtedy przestarzałe i odpowiadały wielkością nowo budowanym torpedowcom. Przetrwały wojnę, po której zostały wycofane ze służby w latach 1920-1923. Główny okręt "Pertuisane" był zarazem ostatnim wycofanym z francuskich niszczycieli typu 300-tonowego.

• Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.), Conway's All The World's Fighting Ships 1860-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5