Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim
Widok ze ścieżki nad Kanałem Bydgoskim | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda | |
Długość |
15[1] m |
Szerokość: • całkowita |
|
Liczba torów |
3 |
Liczba przęseł |
1 |
Rozpiętość przęseł |
14,4 |
Data budowy | |
Data remontu | |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°07′52″N 17°57′27″E/53,131111 17,957500 |
Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim – most kolejowy nad starym odcinkiem Kanału Bydgoskiego w Bydgoszczy.
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Most spina brzegi starego, wyłączonego w 1915 r. z żeglugi odcinka Kanału Bydgoskiego. Obiekt jest położony na obszarze parku nad starym Kanałem Bydgoskim w zachodniej części miasta, na osiedlu Miedzyń.
Przez most przebiegają trzy tory[1]:
- dwa tory zelektryfikowanej linii kolejowej nr 131 Chorzów Batory – Bydgoszcz Główna – Tczew (magistrali węglowej);
- jeden tor niezelektryfikowanej linii kolejowej nr 356 Bydgoszcz Główna – Poznań Wschód.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Most zbudowano w 1872 r. w związku z powstaniem linii kolejowej Bydgoszcz – Inowrocław. Obiekt wkomponowano w nasyp kolejowy. Główna część przeprawy jest wykonana w konstrukcji stalowej, belkowej, natomiast w ciągu alei spacerowej wykonano tunele w formie łuków ceglanych, które zachowały się do dnia dzisiejszego. W 1895 roku most poszerzono pod dodatkowy tor linii kolejowej Bydgoszcz-Poznań, a w 1965 roku dokonano przebudowy i wzmocnienia obiektu, co pośrednio związane było z elektryfikacją magistrali węglowej[1].
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Most zbudowano jako jednoprzęsłowy stalowo-żelbetowy z jazdą górą. Konstrukcję nośną stanowią dźwigary blachownicowe, na których opiera się żelbetowa płyta pomostu. Podporami są przyczółki ceglano-kamienne na fundamentach betonowych. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 6 × 13,3 m. Zarządcą obiektu jest Zakład Linii Kolejowych w Bydgoszczy[1].
W nasypie kolejowym, 20 m przed i za mostem wybudowano dwa wiadukty służące jako przejścia dla pieszych i rowerzystów. Stanowią ceglane konstrukcje sklepione o szerokości przejścia 3,9 m i długości 14 m[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- mosty w Bydgoszczy
- transport kolejowy w Bydgoszczy
- historia kolei w Bydgoszczy
- Kanał Bydgoski
- Planty nad Kanałem Bydgoskim
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czajkowski Edmund: 134 bydgoskiego węzła kolejowego. [w:] „Kalendarz Bydgoski” 1985.
- Michalski Stanisław (red.): Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
- Mierzyński Jan: 125 rocznica powstania dyrekcji kolejowej w Bydgoszczy. [w:] Kronika Bydgoska V (1971-73). Bydgoszcz 1980.
- Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.