Monika Muskała
Monika Muskała wraz z mężem Andreasem Horvathem podczas FotoArtFestivalu, 2015 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Nagrody | |
Złota Sowa (2014) |
Monika Muskała (ur. 1966 w Kłodzku) – polska tłumaczka i dramatopisarka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1966 roku w Kłodzku, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. Uczęszczała tutaj m.in. do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym w 1984 roku, rozpoczęła studia germanistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończyła w 1989 magisterium.
Zajmuje się tłumaczeniem dramaturgii niemieckojęzycznej. Za swoją działalność została trzykrotnie nagrodzona przez austriacki Urząd Kanclerski za przekłady Thomasa Bernharda i Wernera Schwaba. Z młodszą siostrą napisała dwie sztuki pod pseudonimem Amanita Muskaria: Podróż do Buenos Aires (2001) i Daily Soup (2007), a z mężem wydała dwa albumy zdjęciowe Jakutien (2003) i Heartlands (2007). Współpracowała z nim także podczas realizacji filmu Z punktu widzenia emerytowanego portiera, za który ten otrzymał Kryształowy Glob w Karlovych Varach w 2006 roku. Ich kolejny wspólny dokument Arab Attraction znalazł się w konkursie międzynarodowego festiwalu filmów dokumentalnych IDFA w Amsterdamie w 2010 roku. Laureatka Złotej Sowy w dziedzinie Teatru za rok 2014. W 2017 została laureatką Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz” oraz była nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” i do Nagrody Literackiej Gdynia za esej Między Placem Bohaterów a Rechnitz[1][2][3]. W 2019 r. została laureatką Nagrody im. Karla Dedeciusa[4].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest najstarszą córką Grzegorza Muskały, kłodzkiego lekarza i radnego. Ma młodszą siostrę – Gabrielę, aktorkę. Żyje w związku małżeńskim z austriackim fotografem i dokumentalistą, Andreasem Horvathem.
Książki
[edytuj | edytuj kod]- Między Placem Bohaterów a Rechnitz. Austriackie rozliczenia (razem z Elfriede Jelinek), Korporacja Ha!art, Kraków 2016
- Rondo Rodeo, Wydawnictwo Nisza, Warszawa 2024
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kamil M Durczok , "Juliusz" dla Moniki Muskały [online], silesion.pl, 16 października 2017 [dostęp 2018-04-28] (pol.).
- ↑ Nike 2017 - nominacja [online], wyborcza.pl, 18 maja 2017 [dostęp 2017-05-18] .
- ↑ Nominowani 2017. Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2018-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20] (pol.).
- ↑ Nagroda im. Karla Dedeciusa dla polskich i niemieckich tłumaczy za rok 2019 dla Moniki Muskały i Thomasa Weilera [online], instytutksiazki.pl, 8 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dzieła Moniki Muskały na stronie filmpolski.pl [on-line] [dostęp: 19.11.2011]
- Wywiad z Moniką i Gabrielą Muskałą w Wysokich Obcasach [on-line] [dostęp: 19.11.2011]
- Daily Soup w Teatrze Telewizji na żywo. dailysoup.tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)]. [on-line] [dostęp: 27.12.2012]
- Wywiad z Andreasem Horvathem i Moniką Muskałą w Kinoterapii [on-line] [dostęp: 27.12.2012]
- Oficjalny trailer filmu dokumentalnego Andreasa Horvatha i Moniki Muskały Arab Attraction [on-line] [dostęp: 27.12.2012]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, pod red. J. Laski i M. Kowalcze, t. 2, Kłodzko 2009.