Martwica (geologia)

Martwica – rodzaj skały osadowej pochodzenia chemicznego (skała chemiczna).

Powstaje w wyniku wytrącania się węglanu wapnia (martwica wapienna) lub krzemionki (martwica krzemionkowa) z wód źródlanych (zimnych lub gorących) pod wpływem gwałtownych zmian ciśnienia lub temperatury.

Powstaje w reakcji
${\displaystyle Ca(HCO_{3})_{2}\rightarrow CaCO_{3}+H_{2}O+CO_{2}\uparrow }$

Barwa biała, żółtawa lub szara; tekstura silnie porowata. Pieni się w kontakcie kwasem solnym i innymi kwasami.

Odmianami martwicy są:

• trawertyn
• gejzeryt
• tuf wapienny^[1] (w odróżnieniu od tufu wulkanicznego)
• sinter wapienny
• onkoidy
• peloidy
• muły węglanowe

W Polsce spotykana jest w okolicach Krzeszowic lub koło wsi Karwowa w pow. opatowskim, gdzie się tworzy jeszcze dotąd z wapna rozpuszczonego w wodzie, nasyconej gazem kwasem węglanym, wypływającej ciągle ze znajdującego się tam źródła, znanego u miejscowych mieszkańców pod imieniem źródła Kadłubkowego od Wincentego Kadłubka albo 'kaj dłubki' bo skała miękka do łacna bab dłubania, karwienia i skrawania^[2].

• WacławW. Ryka WacławW., AnnaA. Maliszewska AnnaA., Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580 . Brak numerów stron w książce