Marian Kurleto

Marian Kurleto
Data i miejsce urodzenia	20 października 1893 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	2 kwietnia 1940 ; Katyń
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Polski seniorów
	Odznaczenia

Marian Kurleto (ur. 20 października 1893 w Krakowie, zm. 2 kwietnia 1940 w Katyniu^[1]) – polski lekkoatleta, działacz sportowy i dziennikarz, kapitan administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 20 października 1893 w Krakowie, w rodzinie Jana i Józefy ze Spottów^[2].

We wrześniu 1924 został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Piechoty na stanowisko instruktora wychowania fizycznego^[3]. W 1939 pełnił służbę w Państwowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie na stanowisku kierownika referatu Komendy Głównej Związku Strzeleckiego.

Był zawodnikiem Cracovii. Dwukrotny brązowy medalista Mistrzostw Polski 1922: w biegu na 1500 metrów oraz w biegu na 5000 metrów^[4]. Członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego i działacz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki^[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora^[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[6]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Przypisy

↑ MARATONY POLSKIE [online], www.maratonypolskie.pl [dostęp 2016-10-16] .
↑ ^a ^b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 328.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 12 września 1924 roku, s. 523.
↑ HenrykH. Kurzyński HenrykH. i inni, Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie, Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 58-59, ISBN 978-83-61233-20-6 .
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu wychowania fizycznego”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.

[1] MARATONY POLSKIE [online], www.maratonypolskie.pl [dostęp 2016-10-16] .

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000328-2] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 328.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_93_z_12_września_1924_roku,_s._523-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 12 września 1924 roku, s. 523.

[4] HenrykH. Kurzyński HenrykH. i inni, Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie, Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 58-59, ISBN 978-83-61233-20-6 .

[5] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[6] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu wychowania fizycznego”.

[1]