Maria Waleria Habsburg

Maria Waleria Habsburg
	Maria Waleria Matylda Amalia
	; Maria Valeria, 1890 rok
	arcyksiężniczka austriacka
Dynastia	Habsburgowie Lotaryńscy
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1868 ; Buda
Data i miejsce śmierci	6 września 1924 ; Wallsee
Ojciec	Franciszek Józef I
Matka	Elżbieta Bawarska
Mąż	Franciszek Salwator Toskański
Dzieci	Elżbieta,; Franciszek,; Hubert Salwator,; Jadwiga,; Teodor Salwator,; Gertruda,; Maria Elżbieta,; Klemens Salwator,; Matylda,; Agnieszka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Maria Waleria Matylda Amalia Habsburg-Lotaryńska, Marie Valerie von Österreich (ur. 22 kwietnia 1868 w Budzie, Węgry, zm. 6 września 1924 w Wallsee, Austria) – arcyksiężniczka austriacka, córka cesarza Franciszka Józefa I i cesarzowej Elżbiety. Była ostatnim dzieckiem pary cesarskiej.

Maria Waleria, w przeciwieństwie do rodzeństwa była wychowywana przez swoją matkę. Elżbieta zabierała ją we wszystkie podróże. Dzięki wstawiennictwu matki, jako jedyna mogła wybrać sobie małżonka. Stało się to powodem pretensji następcy tronu Rudolfa, który został przymuszony do małżeństwa. Cesarzowa miała wręcz obsesję na punkcie córki, za co była wyśmiewana przez otoczenie. Mimo to jednak pomagała córce zbliżyć się do jej przyszłego męża. Maria Waleria nazywana była "Jedynaczką".

Maria Waleria była swoistym "prezentem dla narodu węgierskiego" – cesarzowa Elżbieta, która znacznie bardziej ceniła Węgrów niż poddanych z austriackiej części państwa, po koronacji na królową Węgier w 1867 chciała urodzić jeszcze jedno dziecko, które miałoby być związane z Węgrami. Wbrew obawom Austriaków nie urodził się chłopiec (istniały obawy, że mógłby on być potencjalnym monarchą węgierskim, niezależnym od Wiednia).

Maria Waleria urodziła się na Węgrzech i tam się głównie wychowywała (na zamku budzińskim oraz w Gödöllő), a matka porozumiewała się z córką głównie po węgiersku (arcyksiężniczka nie podzielała jednak entuzjazmu matki dla Węgrów). Maria Waleria miała prawie całkowicie odmienne poglądy od matki, zdradzała sympatie dla nacjonalizmu. Była także żarliwą katoliczką. Bardzo kochała swojego ojca, do którego była bardzo podobna, przede wszystkich z charakteru. Prosiła Franciszka Józefa, aby rozmawiał z nią po niemiecku w tajemnicy przed matką.

Wybrankiem Marii Walerii został Franciszek Salwator Toskański, którego młoda arcyksiężniczka poznała w czasie balu. 16 czerwca 1890 roku w Bad Ischl odbył się ich ślub. Para miała 10 dzieci:

Elżbieta (1892–1930)
Franciszek (1893–1918)
Hubert Salwator (1894–1971)
Jadwiga (1896–1970)
Teodor Salwator (1899–1978)
Gertruda (1900–1962)
Maria Elżbieta (1901–1936)
Klemens Salwator (1904–1979)
Matylda (1906–1991)
Agnieszka (1911) – zmarła w trakcie porodu

Po kilku latach udanego małżeństwa Franciszek zaczął zdradzać Marię m.in. z młodszą o 25 lat Stefanią Richter (późniejszą księżną von Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst), z którą miał nieślubnego syna. Maria zmarła w wyniku chłoniaka złośliwego w 1924 roku i pochowana została w Sindenburgu.