Maria Kornatowska

Maria Kornatowska
Data i miejsce urodzenia	30 maja 1935 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 2011 ; Łódź
Zawód	krytyk filmowy, publicysta
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Maria Kornatowska (ur. 30 maja 1935^[1] w Warszawie, zm. 21 sierpnia 2011 w Łodzi^[2]) – polska krytyczka filmowa, eseistka, wykładowczyni łódzkiej PWSFTviT.

Życiorys

Urodziła się jako Maria Emilia Keller w zamożnej rodzinie żydowskiej, jedyne dziecko Stefana, urzędnika bankowego i Henryki z d. Szemberg. W czasie wojny rodzina znalazła się w getcie, skąd uciekła w 1942. Początkowo ukrywali się w warszawskim ZOO w willi Jana i Antoniny Żabińskich, gdzie otrzymali fałszywe dokumenty na nazwisko Kornatowscy. Później, do końca 1943 przebywali w miejscowości Baczki w domu dziennikarza Antoniego Sadzewicza, potem wrócili do Warszawy. Powstanie warszawskie Maria z matką przeżyły na Kielecczyźnie. Po wojnie rodzina zamieszkała w Łodzi, w 1950 oficjalnie przyjmując nazwisko Kornatowscy. W 1952 Maria ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące, a następnie podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim, które ukończyła w 1956. W 1958 została zatrudniona w PWSFTviT, gdzie pracowała do końca życia. W 1968 przez kilka miesięcy była etatowym pracownikiem łódzkiego tygodnika „Odgłosy”, skąd została zwolniona w okresie marca 1968^[3].

Publikowała w „Kwartalniku Filmowym”, „Filmie”, „Tygodniku Powszechnym”. Współpracowała z miesięcznikiem „Kino”. Od 1990 publikowała również w Stanach Zjednoczonych – w „Przeglądzie Polskim” oraz w nowojorskim „Nowym Dzienniku”.

Autorka wielu książek o tematyce filmowej, w tym monografii Federico Felliniego pt. Fellini (kilka wydań, stale uzupełnianych, począwszy od 1972), za którą w 2003 została laureatką Nagrody im. Bolesława Michałka. Napisała także m.in. Filmy o miłości, Monika Vitti (1977), Eros i film (1986), Wodzireje i amatorzy (1990), Magia i pieniądze (2002, wywiad-rzeka z Agnieszką Holland), Rozmyślania przy makijażu. Życie codzienne Nowego Jorku (2007). Współscenarzystka (wraz z Adamem Kuczyńskim) filmu poświęconego Wojciechowi Jerzemu Hasowi pt. Ze snu sen.

W 2009 została uhonorowana Nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej za całokształt twórczości^[4]. Laureatka Nagrody im. Tomasza Gaduły-Zawratyńskiego Festiwalu Muzyki Filmowej w Łodzi dla dziennikarza promującego kino i muzykę filmową^[5]. Pośmiertnie odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[6].

26 sierpnia 2011 została pochowana na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi^[6].

29 maja 2012 na ul. Piotrkowskiej została odsłonięta gwiazda Marii Kornatowskiej w łódzkiej Alei Gwiazd^[7]. W 2020 ukazała się monografia pt. Maria Kornatowska (red. Barbara Giza, Piotr Zwierzchowski; autorzy: Barbara Giza, Alicja Helman, Annette Insdorf, Karol Jachymek, Małgorzata Jakubowska, Katarzyna Mąka-Malatyńska, Anna Osmólska-Mętrak, Agnieszka Polanowska, Małgorzata Radkiewicz, Grażyna Stachówna, Monika Talarczyk, Piotr Zwierzchowski; Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2020, ISBN 978-83-65390-62-2; seria: "Polscy Krytycy Filmowi", tom 4).

Pośmiertnie ukazał się obszerny wybór artykułów, esejów i wywiadów Sejsmograf duszy. Kino według Marii Kornatowskiej (2016)^[8].

Filmografia

1988: Człowiek środka
1998: Ze snu sen (film dokumentalny o Wojciechu Hasie – współautorka scenariusza^[9])
2010: Żyłem 17 razy (film dokumentalny)

Przypisy

↑ Zmarła znana krytyk filmowa Maria Kornatowska. sfp.org.pl, 22 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].
↑ Zmarła krytyk filmowa Maria Kornatowska. wiadomosci.onet.pl, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].
↑ Agnieszka Polanowska: Blaski i (od)cienie życie – szkic biograficzny. W: Barbara Giza, Piotr Zwierzchowski: Maria Kornatowska. Wyd. Nauk. Scholar, 2020, s. 11-20. ISBN 978-83-65390-62-2. (pol.).
↑ PISF. Polski Instytut Sztuki Filmowej – Laureaci Nagród PISF. [dostęp 2011-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].
↑ Tegoroczna nagroda im. Tomasza Gaduły-Zawratyńskiego trafiła do rąk prof.Marii Kornatowskiej. filmschool.lodz.pl. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)].
↑ ^a ^b Dominika Kawczyńska: Pożegnanie Marii Kornatowskiej na Starym Cmentarzu. lodz.gazeta.pl, 26 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].
↑ Łukasz Kaczyński: Gwiazda Marii Kornatowskiej już na Pietrynie. dzienniklodzki.pl, 29 maja 2012. [dostęp 2013-02-16].
↑ Sejsmograf duszy. Kino według Marii Kornatowskiej. akademiapolskiegofilmu.pl. [dostęp 2019-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-24)].
↑ „Ze snu sen”. filmpolski.pl. [dostęp 2013-02-16].

Linki zewnętrzne

[1] Zmarła znana krytyk filmowa Maria Kornatowska. sfp.org.pl, 22 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].

[2] Zmarła krytyk filmowa Maria Kornatowska. wiadomosci.onet.pl, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].

[3] Agnieszka Polanowska: Blaski i (od)cienie życie – szkic biograficzny. W: Barbara Giza, Piotr Zwierzchowski: Maria Kornatowska. Wyd. Nauk. Scholar, 2020, s. 11-20. ISBN 978-83-65390-62-2. (pol.).

[4] PISF. Polski Instytut Sztuki Filmowej – Laureaci Nagród PISF. [dostęp 2011-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].

[5] Tegoroczna nagroda im. Tomasza Gaduły-Zawratyńskiego trafiła do rąk prof.Marii Kornatowskiej. filmschool.lodz.pl. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)].

[Pożegnanie-6] Dominika Kawczyńska: Pożegnanie Marii Kornatowskiej na Starym Cmentarzu. lodz.gazeta.pl, 26 sierpnia 2011. [dostęp 2013-02-16].

[7] Łukasz Kaczyński: Gwiazda Marii Kornatowskiej już na Pietrynie. dzienniklodzki.pl, 29 maja 2012. [dostęp 2013-02-16].

[8] Sejsmograf duszy. Kino według Marii Kornatowskiej. akademiapolskiegofilmu.pl. [dostęp 2019-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-24)].

[9] „Ze snu sen”. filmpolski.pl. [dostęp 2013-02-16].

[1]