Maksymilian Goldfeder
| Data urodzenia |
1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 lutego 1923 |
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca |
Maksymilian Goldfeder (ur. ok. 1847, zm. 18 lutego 1923) – polski przedsiębiorca związany z Łodzią.
Był z pochodzenia Żydem, który przybył do Łodzi z Warszawy w 1870 roku. Początkowo pracował w banku swojego brata[1], Adolfa[2], a kiedy w 1873 roku ożenił się z córką zamożnego łódzkiego fabrykanta Zygmunta Jarocińskiego[1], Anną Jarocińską[2], otworzył własny kantor bankowy[1].
Był przykładem typowego lodzermenscha, czyli człowieka robiącego karierę na gruncie szybko rozwijającego się miasta. W 1891 roku wybudował kamienicę rezydencjonalną przy ul. Piotrkowskiej 77, będącej jednocześnie siedzibą jego Domu Bankowego, według projektu znanego polskiego architekta Hilarego Majewskiego[1].
Był jednym z założycieli spółki rysko-warszawskiej, która w 1898 roku założyła Manufakturę Lnianej i Jutowej.[3]
W latach 1889–1923 wraz ze swoją rodziną rozwinął w budynku działalność bankową. Na dole posesji znajdował się kantor, na górze zaś rezydencja rodziny Goldfederów[1].
Po I wojnie światowej, między innymi na skutek złej oceny perspektyw dalszej działalności bankowej[4], firma popadła w poważne kłopoty finansowe, które w efekcie wraz ze śmiercią Maksymiliana Goldfedera zakończyły działalność jego rodzinnego interesu. Z powodu ogromnego zadłużenia żadne z jego dzieci (Józef, Stanisław, Anna, Felicja, Izabela i Helena) nie poprowadziło dalej banku[2][5]. Zmarł 18 lutego 1923 roku[6].
Jego bratanica – córka brata Maksymiliana, Adolfa Goldfedera – Stefania, wyszła za mąż za ziemianina Jerzego Skarbka[7]. Z tego związku urodziła się Krystyna Skarbek znana ze swojej działalności w okresie II wojny światowej jako agent brytyjskiej tajnej służby Kierownictwa Operacji Specjalnych (SOE), oraz wywiadowca Secret Intelligence Service (SIS)[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Dom bankowy Maksymiliana Goldfredera [online], tonz.org.pl [dostęp 2020-07-31].
- ↑ a b c Ewa Rabiega, Szczęśliwe siódemki, „Rynek Łódzki” (1), 2012, s. 17.
- ↑ Рижская льняная и джутовая мануфактура, „Рижский вестник” (267), 4 grudnia 1897 (ros.).
- ↑ Lesman Bolesław, Recepta na miliony. Łódź 2017.
- ↑ Łódzkie Dwory i Pałace – Łódź – pałac Maksymiliana Goldfedera [online], lodzkie.dipp.info.pl [dostęp 2020-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-25] (pol.).
- ↑ Nekrolog, „Republika: dziennik polityczny, społeczny, literacko-handlowy” (45), 1923, s. 5.
- ↑ Krystyna Skarbek (1908-1952) [online], dzieje.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Fiedler Arkady, Kobiety mej młodości: rzeczy wybrane. Wyd, Poznańskie, Poznań 1989, s. 52–56.