Maciej Aksler
Mgr inż. Maciej Aksler (październik 2002) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1947 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 lipca 2006 |
Przyczyna śmierci |
wypadek lotniczy |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość |
polska |
Uczelnia | |
Wydział | |
Stanowisko | |
Pracodawca |
PZL Okęcie |
Maciej Lech Aksler (ur. 17 maja 1947 w Kwidzynie, zm. 29 lipca 2006 pod Poznaniem) – polski pilot doświadczalny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Zbigniewa i Anny z Kosteneckich. Jego ojciec kierował związkiem „Samopomoc Chłopska”, a matka organizowała służbę zdrowia w Kwidzynie. W 1950 roku jego rodzina przeprowadziła się do Warszawy, gdzie ukończył szkołę podstawową, a 1966 roku Technikum Mechaniczne[1]. Po uzyskaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, które ukończył w marcu 1973 roku jako magister inżynier ze specjalnością osprzęt i automatyka lotnicza. W kwietniu 1973 roku podjął pracę w Oddziale Prób w Locie WSK-Okęcie. W kwietniu 1974 r. został przeniesiony na stanowisko konstruktora-obserwatora prób w locie. Odpowiadał za przygotowanie prób, nadzorował ich wykonanie oraz opracowywał ich wyniki. Uczestniczył w lotach doświadczalnych jako obserwator. Od 15 lipca 1978 roku pracował w charakterze konstruktora-pilota. W kwietniu 1991 roku został kierownikiem Oddziału Prób w Locie w zakładach PZL Warszawa-Okęcie[2].
Zainteresowanie lotnictwem przejawiał już od dzieciństwa, w 1959 roku został członkiem modelarni lotniczej w Pałacu Kultury i Nauki. W 1971 roku rozpoczął szkolenie szybowcowe w Aeroklubie Warszawskim, w lipcu 1973 roku zdobył Srebrną Odznakę Szybowcową, a w październiku tego samego roku spełnił pierwszy warunek do otrzymania Złotej Odznaki Szybowcowej. Szkolenie lotnicze rozpoczął w 1974 roku w Świdniku. 30 maja 1978 uzyskał licencję pilota samolotowego zawodowego. Rozwijał posiadane uprawnienia i 17 lutego 1982 roku otrzymał uprawnienia pilota samolotowego doświadczalnego II klasy. I klasę pilota doświadczalnego uzyskał 1 grudnia 1987 roku[2].
Oblatał 10 nowych konstrukcji lotniczych, 17 ich modyfikacji[3] oraz kilkaset maszyn seryjnych budowanych w PZL, takich jak: PZL-104 Wilga, PZL-106 Kruk, PZL-126 Mrówka, PZL-150 Koliber (i jego odmiana PZL 112 Junior), PZL-130 Orlik, w tym większość lotów badawczych nowszej wersji TC-II. Badał w locie (pierwszy oblot i dalsze badania) również inne maszyny konstruowane poza PZL – np. Aero AT-3, DEKO-9 Magic, I-23, Sky Cruiser.
W czasie pracy jako pilot doświadczalny miał jeden wypadek na samolocie PZL-106 Kruk SP-PBL[4] (wersja z mocniejszym silnikiem ASz-62IR). Podczas prezentacji samolotu 5 kwietnia 1984 roku, wskutek silnego wiatru samolot był znoszony i podczas bardzo głębokiego zakrętu doszło do ześlizgu i uderzenia w blaszaną wiatę. Pilot – poza szokiem – nie odniósł obrażeń[5].
Miał uprawnienia instruktora-pilota, wykonywał też inne loty, np. loty obserwacyjno-patrolowe związane z pożarami lasów. Zajmował się też badaniem samolotów ultralekkich.
Do przedwczesnej śmierci wylatał (nalot ogólny) na samolotach 5423 godziny, w tym 3590 godzin w lotach doświadczalnych. Posiadał uprawnienia do wykonywania lotów na 72 typach samolotów[6].
Został pochowany na Powązkach Starych (kwatera 154b rząd 6 grób 21) w Warszawie.
W dniu 30 maja 2012 roku z inicjatywy Instytutu Lotnictwa odsłonięto[7] w jego rodzinnym Kwidzynie tablicę pamiątkową na domu przy ulicy Braterstwa Narodów 52, w którym się urodził[8].
Wypadek
[edytuj | edytuj kod]Zginął podczas badań w locie samolotu Sky Cruiser B o znaku rozpoznawczym SP–SARA 29 lipca 2006 roku[9][10]. Cytat z raportu końcowego:
W dniu 29.07.2006 r. z lotniska w Bednarach samolotowy pilot zawodowy, mężczyzna lat 59, posiadający uprawnienia TPR 1, wykonywał loty doświadczalne na ultralekkim samolocie Sky Cruiser B SP–SARA. W trzecim w tym dniu locie doświadczalnym podczas lotu w kierunku do lotniska na wysokości ok. 500 m, nastąpiło odpadniecie prawego skrzydła. Użycie spadochronowego systemu ratunkowego spowodowało odpadniecie lewego skrzydła[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maciej Aksler. Wirtualne Muzeum Kwidzyna. [dostęp 2020-08-02]. (pol.).
- ↑ a b Gapa 2012 ↓, s. 119.
- ↑ Maciej Aksler. „Polska Technika Lotnicza Materiały Historyczne”. 19, s. 19–20, 2006. [zarchiwizowane z adresu 2016-05-18].
- ↑ Paweł Ruchała, Andrzej Glass, SMIL: Sytuacje niebezpieczne podczas prób w locie i demonstrowania sprzętu – cz. II. [w:] Polska Technika Lotnicza, materiały historyczne 62/(7/2010) [on-line]. smil.org.pl, 2010-06-10. s. 1. [dostęp 2019-03-05].
- ↑ Jędrzejewski 2014 ↓, s. 61.
- ↑ PKBWL 2007 ↓, s. 7.
- ↑ Zdjęcia z odsłonięcia tablicy pamiątkowej
- ↑ Jędrzejewski 2014 ↓, s. 114.
- ↑ a b PKBWL 2007 ↓, s. 3.
- ↑ 26/27 sierpnia Bydgoszcz/Warszawa – śmierć lotników. Aeroklub Polski. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Jędrzejewski: Maciej Lech Aksler (1947-2006). „Gapa”. Nr 2/2012. 2, 2012. GRETZA - Robert Gretzyngier. ISSN 2084-6754. OCLC 839253043.
- Jerzy Jędrzejewski: Polscy piloci doświadczalni. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, 2014. ISBN 978-83-63539-05-4. OCLC 883576680.
- Raport końcowy, wypadek, zdarzenie nr: 224/06. Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych, 2007.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bilsam Aviation „Sky Cruiser” SP–SARA. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-07-14].