Przejdź do zawartości

Mónica Puig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mónica Puig
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Mónica Puig Marchán

Państwo

 Stany Zjednoczone

Terytorium nieinkorporowane

 Portoryko

Data i miejsce urodzenia

27 września 1993
San Juan

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

13 czerwca 2022

Trener

Alain De Vos

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

27 (26 września 2016)

Australian Open

3R (2016)

Roland Garros

3R (2013, 2016, 2019)

Wimbledon

4R (2013)

US Open

2R (2014, 2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

210 (25 maja 2015)

Australian Open

2R (2018)

Roland Garros

2R (2019)

Wimbledon

2R (2016)

US Open

1R (2013, 2014, 2016, 2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Portoryko
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Igrzyska panamerykańskie
srebro Guadalajara 2011 gra pojedyncza
brąz Toronto 2015 gra pojedyncza
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Mayagüez 2010 gra pojedyncza
złoto Veracruz 2014 gra pojedyncza
złoto Barranquilla 2018 gra pojedyncza
brąz Mayagüez 2010 gra mieszana
brąz Barranquilla 2018 gra podwójna

Mónica Puig Marchán (ur. 27 września 1993 w San Juan) – portorykańska tenisistka, finalistka juniorskich Australian Open i French Open w 2011 roku w konkurencji gry pojedynczej, mistrzyni olimpijska w grze pojedynczej kobiet z Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 zdobyła złoty medal w singlu na Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Mayagüez[1]. W latach 2014 i 2018 obroniła tytuł.

W sezonie 2014 awansowała do finału singlowego zawodów cyklu WTA Tour w Strasburgu. W meczu mistrzowskim pokonała Sílvię Soler Espinosę 6:4, 6:3, dzięki czemu została pierwszą przedstawicielką swojego kraju, która wygrała turniej tej rangi[2]. Na zakończenie sezonu triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń.

W 2016 w finale turnieju olimpijskiego w Rio de Janeiro pokonała Angelique Kerber i zdobyła pierwsze w historii olimpijskie złoto dla swojego kraju.

W czerwcu 2022 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[3].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie eliminacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Tytuły Z–P
Australian Open A A Q2 Q1 2R 2R 3R 2R 2R 1R A 0 / 6 6 – 6
French Open A A Q3 3R 1R 1R 3R 2R A 3R 1R 0 / 7 7 – 7
Wimbledon A A A 4R 1R 1R 1R 1R 1R 2R NH 0 / 7 4 – 7
US Open A A Q1 1R 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 0 / 8 2 – 8
Ranking na koniec roku 695 228 127 55 60 92 32 58 53 80 0 / 28 19 – 28

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R 1R A 1R 2R 1R A 0 / 5 1 – 5
French Open A A A A 1R 1R 1R A A A A 0 / 3 0 – 3
Wimbledon A A A 1R 1R A 2R A 1R 1R NH 0 / 5 1 – 5
US Open A A A 1R 1R A 1R A A 1R A 0 / 4 0 – 4
Ranking na koniec roku 992 298 1115 657 238 336 916 279 403 0 / 17 2 – 17

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Mónica Puig nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 4 (2–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 24 maja 2014 Strasburg Ceglana Hiszpania Sílvia Soler Espinosa 6:4, 6:3
Finalistka 1. 15 stycznia 2016 Sydney Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 13 sierpnia 2016 Rio de Janeiro Twarda Niemcy Angelique Kerber 6:4, 4:6, 6:1
Finalistka 2. 21 października 2017 Luksemburg Twarda (hala) Niemcy Carina Witthöft 3:6, 5:7

Finały turniejów rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 10 (6-4)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 25/04/2010 Hiszpania Torrent 10 000 Ceglana Rosja Nanuli Pipija 3:6, 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 2. 20/02/2011 Stany Zjednoczone Surprise 25 000 Twarda Słowacja Lenka Wienerová 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 3. 01/05/2011 Szwajcaria Chiasso 25 000 Ceglana Czechy Andrea Hlaváčková 7:6, 7:5
Zwyciężczyni 4. 28/08/2011 Meksyk San Luis Potosi 10 000 Twarda Rosja Nika Kukarczuk 6:3, 6:0
Finalistka 1. 30/10/2011 Portoryko Bayamón 25 000 Twarda Portugalia Michelle Larcher de Brito 3:6, 2:6
Finalistka 2. 18/03/2012 Meksyk Poza Rica 25 000 Twarda Kazachstan Jarosława Szwiedowa 1:6, 2:6
Finalistka 3. 01/07/2012 Francja Périgueux 25 000 Ceglana Rosja Irina Chromaczowa 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 5. 14/10/2012 Francja Joué-lès-Tours 50 000 Twarda (hala) Portugalia Maria João Koehler 3:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 6. 28/10/2012 Francja Poitiers 100 000 Twarda (hala) Rosja Jelena Wiesnina 7:5, 1:6, 7:5
Finalistka 4. 23/12/2012 Turcja Ankara 50 000 Twarda (hala) Chorwacja Ana Savić 7:5, 3:6, 4:6

Gra podwójna 1 (0-1)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 15/07/2012 Francja Biarritz 100 000 Ceglana Hiszpania Lara Arruabarrena Francja Séverine Beltrame
Francja Laura Thorpe
2:6, 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Portoryko
I runda  Słowenia: Polona Hercog 6:3, 6:2
II runda  Rosja: Anastasija Pawluczenkowa [14] 6:3, 6:2
III runda  Hiszpania: Garbiñe Muguruza [3] 6:1, 6:1
Ćwierćfinał  Niemcy: Laura Siegemund 6:1, 6:1
Półfinał  Czechy: Petra Kvitová [11] 6:4, 1:6, 6:3
O złoty medal  Niemcy: Angelique Kerber [2] 6:4, 4:6, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2011 Australia Australian Open Twarda Belgia An-Sophie Mestach 4:6, 2:6
Finalistka 2011 Francja French Open Ceglana Tunezja Uns Dżabir 6:7(8), 1:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tennis ace Monica Puig nets gold in Mayagüez. Carribean Business, 2010-07-31. [dostęp 2011-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-26)]. (ang.).
  2. #PicaPower Prevails In Strasbourg. wtatennis.com, 2014-05-24. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
  3. Rafał Smoliński: Mistrzyni olimpijska zakończyła karierę. „Moje ciało miało już dosyć”. Sportowe Fakty, 2022-06-14. [dostęp 2022-06-19]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]