Luizo

Luizo, znany także jako Lusso, Busko (ur. ?, zm. 1030) – biskup Brandenburga w latach 1023–1030.

Został konsekrowany przez arcybiskupa magdeburskiego Gerona(inne języki) w 1023 roku. Przewodniczył diecezji brandenburskiej(inne języki), której tereny na skutek powstania w 983 roku w dużej mierze powróciły pod panowanie pogańskich plemion słowiańskich na Połabiu, a Niemcy zostali wyrzuceni poza rzekę Łabę na następne 200 lat przez co brandenburscy biskupi praktycznie funkcjonowali na wygnaniu. Oficjalnie siedziba biskupstwa znajdowała się wówczas w słowiańskim grodzie Braniborze (w dzisiejszym mieście Brandenburgu nad Hawelą). Był obecny na dworze cesarza i króla niemieckiego Konrada II w Paderbornie w 1025 roku i wziął udział w radzie cesarskiej we Frankfurcie nad Menem w 1027 roku.

Po wyprawie Konrada na Polskę w 1029 roku, próbował przenieść się na wschodnie tereny biskupstwa. Został pojmany podczas kampanii króla Mieszka II Lamberta na ziemie przygraniczne Saksonii i prawdopodobnie zmarł w polskiej niewoli^[1].

• Gustav Abb, Gottfried Wentz: Das Bistum Brandenburg. Erster Teil. (Germania Sacra AF 1. Abtl., 1. Bd.) Berlin, Leipzig, 1929 S. 22 ISBN 978-3111202297 (niem.).
• Annette Wigger: Am Grab des Bischofs. Die Grablegen der Brandenburger Bischöfe. In: Clemens Bergstedt, Heinz-Dieter Heimann: Wege in die Himmelsstadt: Bischof, Glaube, Herrschaft 800–1550. Berlin, 2005 S. 283 (niem.).