Liszna (powiat sanocki)
wieś | |
Główna arteria wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
564 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
384[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
RSA |
SIMC |
0359310[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |
49°35′15″N 22°14′33″E/49,587500 22,242500[1] |
Liszna (pierwotnie Leszna, później Lisznia) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0359327 | Na Kamieniach | część wsi |
0359333 | Zarzeki | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.
Wieś lokowana przed rokiem 1423. Do 2 poł. XVII wieku właścicielami wsi byli Wasyl i Iwan Maniowicz, protoplaści rodu Leszczyńskich[6]. Na przełomie XVII i XVIII we wsi funkcjonował dwór szlachecki. Wieś należał do dóbr królewskich.
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Lisznej byli spadkobiercy Medyńskiego i Rapfa[7]. W tym czasie właścicielką została również Józefa Rapf, żona Jerzego[8]. W 1873 wieś liczyła 429 mieszkańców. Pod koniec XIX większość areału wsi należała do Fryderyka Adamowicza i Eugeniusza Grohmanna. Parafia rzymskokatolicka dla tej wsi znajdowała się w Mrzygłodzie. W 1905 Jędrzej Biega posiadał we wsi obszar 74 ha[9]. Właścicielem terenów w Lisznej był też Stanisław Nowak[10].
We wsi znajduje się rzymskokatolicki kościół św. Antoniego wzniesiony w latach 1936–39. Jest położony pośród lasu na wzgórzu w południowej części wsi. Wcześniej mieszkańcy wsi uczęszczali do parafii Rozesłania Apostołów w Mrzygłodzie. Obecnie świątynia stanowi filię parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Sanoku[11].
W okresie II Rzeczypospolitej w Lisznej znajdował się ośrodek sanatoryjny, istniały dwa sanatoria, w tym jedno fundacji Michaliny Mościckiej, pierwszej damy Polski, małżonki Prezydenta RP, Ignacego Mościckiego[12] (umożliwiało kąpiele wodne, wykorzystywano mikroklimat gór)[13]. We wsi istniał Ośrodek Zdrowia im. Prezydentowej Mościckiej[14][15]. Sanatorium zostało zniszczone przez Niemców w 1941[16].
Po 17 września 1939 wieś znalazła się w części powiatu okupowanego przez Sowietów. Była odgrodzona od Sanoka – Linią Mołotowa. W lutym 1940 roku polscy mieszkańcy tej wsi zostali deportowani przez Rosjan w okolice Ostroga na Wołyniu do wsi Lachów. Lachów był do 17 września 1939 polską wsią, której mieszkańcy zostali następnie wysiedleni w głąb ZSRR. Latem 1943 w okresie tzw. rzezi wołyńskiej polscy wysiedleńcy z Lisznej zostali w okrutny sposób wymordowani przez UPA. Ci którzy ocaleli uzyskali od władz niemieckich zgodę na powrót do rodzinnej wsi. Pamiątką po tych wydarzeniach jest pomnik znajdujący się na cmentarzu przy kościele w Lisznej, upamiętniający polskie ofiary rzezi wołyńskiej z Lisznej[17].
Latem 1994 w Lisznej przeprowadzano ekshumację rozstrzelanych tu członków Ukraińskiej Powstańczej Armii, którzy zginęli po spaleniu Ochowiec w 1946. Ich szczątki przewieziono następnie na cmentarz w Pikulicach[18][19].
W Lisznej ustanowiono kilka kapliczek przydrożnych: jedna z nich, położona przy szkole podstawowej wraz z tablicą upamiętniającą ofiary reżimów totalitarnych w Lisznej 1939-1989, druga pochodzi z 1901 roku ufundowana przez Marię i Wojciecha Wojnarowskich, trzecia pochodząca z XIX wieku pierwotnie umiejscowiona pomiędzy dwoma drzewami, czwarta z XIX wieku pierwotnie powstała na posesji Franciszka Rycyka[20].
Od 2000 społecznie działa zespół folklorystyczny „Lisznianie”.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69752
- ↑ Raport o stanie gminy Sanok za 2022 rok [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urząd Gminy Sanok, 22 maja 2023 [dostęp 2023-07-16] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 659 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Liszna - Portal o Pogórzu Przemyskim [online], exploreprzemyskie.com [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-03] (pol.).
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 116.
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856. Lwów: 1856, s. 308.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Baza właścicieli i dóbr ziemskich. Nowak. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-05-23].
- ↑ Parafia na stronie archidiecezji. przemyska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]..
- ↑ Ogłoszenia – Sprzedam, kupię na OLX.pl
- ↑ Liszna. przenikaniekultur.pl. [dostęp 2014-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2014)].
- ↑ Wypoczynek w miejscowości Liszna. „Nasze Zdroje i Letniska”, s. 20, Nr 3 z marca 1939.
- ↑ Edmund Czapliński. Wymienny ruch turystyczny. „Nasze Zdroje i Letniska”, s. 24, Nr 3 z marca 1939.
- ↑ Edward Olejko: Powstanie i rozwój parafii. W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 11, 34.
- ↑ Andrzej Romaniak. Pamięci mieszkańców Lisznej – ofiar ludobójstwa na Wołyniu. esanok. 14 lipca 2008 [1].
- ↑ „Podczas uroczystego pochówku 7 lipca 2000 r. spoczęły tutaj kości upowców odnalezione i ekshumowane na koszt państwa polskiego w Birczy i Lisznej (mieszkańcy tychże okolic, pamiętający terror UPA wobec ludności polskiej, nie zgodzili się na pochowanie „banderowców” na miejscowych cmentarzach)”. w: Tablice w „areszcie”. „Dziennik Polski”. 16, 20 stycznia 2004.
- ↑ Film dokumentalny Katarzyny Albigowskiej i Joanny Dufrat związany z historią odkrycia cmentarzyska w Lisznej k. Sanoka, gdzie zagrzebano Ukraińców zabitych z wyroku polskiego sądu w 1947 roku i pokazanie sporu o upamiętnienie ofiar zbrodni, jaki rozognił stosunki polsko-ukraińskie. [2] w: Karta Kronika ośrodka.
- ↑ Edward Olejko: Powstanie i rozwój parafii. W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 45-47.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lisznia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 326 .