Kraj związkowy

Ten artykuł dotyczy kraju związkowego. Zobacz też: Land.

Kraj związkowy – nazwa części składowej federacji z szeroką autonomią^[1].

 Osobny artykuł: Kraje związkowe Niemiec.

Niemieckie kraje związkowe zostały wprowadzone republikańską konstytucją z 1919 roku, w miejsce monarchii wchodzących w skład Cesarstwa Niemieckiego^[2].

Republika Federalna Niemiec składa się z 16 krajów (Länder), określanych popularnie, aczkolwiek nie do końca poprawnie jako Bundesländer. Nazwa Länder (kraje) występuje w Ustawie Zasadniczej w artykule 13 oraz w rozdziale II Der Bund und die Länder (federacja i kraje). Kraje mają własny wewnętrzny rząd (w Berlinie, Bremie i Hamburgu zwany senatem) na czele którego stoi premier, pierwszy burmistrz lub rządzący burmistrz oraz parlament (Landtag), nie mają natomiast prezydenta. Władze krajów mają szerokie uprawnienia wewnętrzne z zakresu prawa i ordynacji podatkowej, wyłączność w zakresie polityki edukacyjnej, a także spraw wewnętrznych (policja, gospodarka przestrzenna, obywatelstwo). Ich ustrój jest regulowany poprzez osobne konstytucje krajów związkowych, a prawodawstwo poszczególnych krajów różni się niekiedy znacznie od siebie.

 Osobny artykuł: Podział administracyjny Austrii.

Republika Austrii składa się z 9 krajów związkowych, również określanych w konstytucji jako Länder (artykuł drugi definiuje, że Austria składa się z krajów). Kraje mają własny wewnętrzny rząd oraz parlament. Władze kraju związkowego mają szerokie uprawnienia wewnętrzne z zakresu prawa i ordynacji podatkowej oraz edukacji i spraw obywatelstwa (możliwe jest posiadanie obywatelstwa jednego z krajów związkowych Austrii nie będąc jednocześnie obywatelem austriackim). Jednocześnie kraje stanowią pośredni szczebel administracji rządu federalnego.

Zobacz hasło kraj związkowy w Wikisłowniku

• Ustrój polityczny Niemiec
• Ustrój polityczny Austrii