Kopiec Wandy
nr rej. C-2/M z 5 czerwca 2009 Gminna ewidencja zabytków – Kraków[1] | |
Widok od północy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość |
Kraków |
Typ obiektu | |
Całkowita wysokość |
14 m |
Data budowy |
ok. VII – VIII wieku |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°04′13″N 20°04′05″E/50,070278 20,068056 |
Kopiec Wandy – kopiec znajdujący się we wschodniej części Krakowa w Nowej Hucie przy ul. Ujastek Mogilski.
Zbudowany prawdopodobnie ok. VII – VIII wieku. Jeden z pięciu kopców krakowskich. Wedle legendy jest mogiłą Wandy, córki księcia Kraka, której ciało miano wyłowić z nurtów nieopodal przepływającej Wisły. Kopiec zwieńczony jest marmurowym pomnikiem projektu Jana Matejki, ozdobionym kądzielą skrzyżowaną z mieczem oraz napisem „Wanda”.
Budowlę ulokowano na warstwie lessów przykrywającej terasę nadzalewową Wisły i Dubni. Usypano go z bardzo drobnoziarnistych skał: glin pylasto-ilastych oraz pyłów ilastych, określanych łącznie jako grunty lessopodobne. Dotyczy to skał tworzących powierzchniową warstwę kopca (do 30 cm), materiał jego wnętrza nie jest znany z powodu braku odpowiednich badań wgłębnych[2].
Historia kopca
[edytuj | edytuj kod]- 1222 – pierwsza wzmianka o wsi Mogiła, której nazwa wiązana jest z Kopcem Wandy.
- 2. połowa XV wieku – Jan Długosz połączył kopiec w Mogile z grobowcem Wandy.
- 1584 – pierwsza wzmianka o wyglądzie kopca.
- 2. połowa XIX wieku – cystersi oddali kopiec w ręce narodu.
- 1860 – Austriacy otoczyli kopiec szańcem ziemnym w ramach fortyfikacji Twierdzy Kraków.
- 1888–1890 – zamiana ziemnego szańca na ceglano-kamienny fort.
- 1890 – Kornel Kozerski na własny koszt odnowił kopiec, na szczycie umieszczając marmurową rzeźbę orła, zaprojektowaną przez Jana Matejkę.
- ok. 1890 – prawdopodobnie w związku z opisanymi powyżej pracami, kopiec został (pierwszy, i jedyny jak do tej pory raz) przebadany przez nieformalnego naczelnika Ekonomatu w Krakowie i współzałożyciela Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, Teodora Kułakowskiego. Nie było to jednak badanie archeologiczne sensu stricto[3].
- 1968–1970 – rozebrano fort.
- grudzień 2016 – przeprowadzono po raz pierwszy badania georadarowe, w wyniku których stwierdzono obecność anomalii[4][5].
Widoki z Kopca Wandy
[edytuj | edytuj kod]-
Zachód słońca widziany z Kopca Wandy 6 lutego, celtycki Imbolc. Słońce zachodzi za Kopcem Kraka.
-
Widok w kierunku Wawelu
-
Widok w kierunku Opactwa Cystersów
-
Widok w kierunku Kopca Kraka
-
Widok z zachodu
-
Pomnik Wandy (proj. Jan Matejko, 1890) wieńczący kopiec
-
W okresie PRL pomnik autorstwa Jana Matejki, wieńczący kopiec nie posiadał korony
Przybliżone wymiary
[edytuj | edytuj kod]- wysokość 14 m (238 m n.p.m.)
- średnica podstawy 45–50 m
- średnica ściętego szczytu 9,5 m
- objętość około 9000 m³
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2022-01-18].
- ↑ Gawałkiewicz R., 2024: Deformacje powierzchni Kopca Wandy w Krakowie w świetle badań geodezyjnych. Przegląd Geologiczny, vol. 72, nr 6, strona 253 [1]
- ↑ Klemens Bąkowski: Dzieje Krakowa. Kraków: Spółka Wydaw. Polska, 1911, s. 6.
- ↑ Paweł Pawłowski, Przemysław Błaszczyk: Czy w kopcu Wandy znajduje się jej grobowiec? Sprawdzają to naukowcy. rmf24.pl, 2016-12-12. [dostęp 2017-01-01].
- ↑ Paweł Pawłowski: Kopiec Wandy odkrywa swoją tajemnicę. Są wyniki badań georadarowych. rmf24.pl, 2016-01-01. [dostęp 2017-01-02].