Konstanty Gruszecki

Konstanty Gruszecki

Lubicz
Rodzina	Gruszeccy herbu Lubicz
Data i miejsce urodzenia	1803 Bychawka
Data i miejsce śmierci	16 maja 1874[1] Warszawa
Ojciec	Kasper Gruszecki (1771–1836)
Matka	Franciszka Chociszewska (1780–1843)
Multimedia w Wikimedia Commons

Konstanty Franciszek Gruszecki herbu Lubicz (ur. 1803, zm. 16 maja 1874) – członek senatu^[2], sekretarz kancelarii Rady Stanu w latach 1860–1868^[3].

Syn Kaspra Gruszeckiego – sędziego apelacyjnego Królestwa Polski i Franciszki Chociszewskiej^[4].

Od 1819 roku – student Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Administracji). W 1822 uzyskał stopień magistra prawa i rozpoczął aplikację w Trybunale Cywilnym w Radomiu.

W 1825 roku został asesorem Trybunału Cywilnego w Lublinie. 1833–1840 – sędzia, następnie prokurator przy Trybunale Cywilnym w Lublinie. W 1842–1860 – sędzia Sądu Apelacyjnego Królewskiego Polskiego oraz prezes Trybunału Handlowego w Warszawie. Od 1861 roku – wiceprezes Sądu Apelacyjnego. Był członkiem Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim. W 1862 mianowany członkiem IX Departamentu Rządzącego Senatu. W 1856 radca stanu. W 1862 rzeczywisty radca stanu.

13 lipca 1867 roku przeniesiony w stan spoczynku. Wykształcony prawnik, autor wielu rozpraw prawniczych, członek Komisji Egzaminacyjnej przy Trybunale Cywilnym w Lublinie. Od 1842 przy Najwyższej Komisji Egzaminacyjnej przy Komisji Rządowej Sprawiedliwości^[1].

Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 10-2-26)^[5].