Konrad Haebler
Konrad Haebler (ur. 29 października 1857, zm. 13 grudnia 1946) – niemiecki historyk, bibliotekarz i badacz początków drukarstwa.
W 1882 roku uzyskał stopień doktora językoznawstwa na Uniwersytecie w Lipsku. Przez wiele lat pracował w głównych bibliotekach Drezna (od 1879 roku) i Berlina (od 1907 roku). Jego praca w Dreźnie, gdzie od 1898 roku zajmował się katalogowaniem inkunabułów, jak i pobyt na Półwyspie Iberyjskim stały się inspiracją do prowadzenia własnych badań w zakresie inkunabulistyki.
W początkach swojej kariery naukowej zajmował się historią gospodarczą Hiszpanii, dopiero później zaczął badać produkcję drukarską na obszarze Półwyspu Iberyjskiego w XV wieku. Jego pierwsze publikacje to m.in. The early printers of Spain and Portugal (1897) i Spanische und portugiesische Bücherzeichen des 15. und 16. Jahrhunderts (1898). Następnie podjął się badania inkunabułów w szerszym zakresie. W jednej ze swoich najsłynniejszych prac, Typenrepertorium der Wiegendrucke (t.1-6 wyd. w latach 1904-1924), przedstawił udoskonaloną typograficzną metodę badań pierwszych druków stworzoną przez Roberta Proctora. Zdaniem Haeblera głównym kluczem w badaniu pisma antykwowego jest litera „Q”, a w przypadku pisma gotyckiego majuskuła „M”. Ponadto Haebler jest autorem wciąż aktualnego podręcznika Handbuch der Inkunabelkunde (1925) oraz współautorem pracy o ornamentyce opraw warsztatów introligatorskich w XVI-wiecznych Niemczech Rollen- und Plattenstempel des 16. Jahrhunderts (t. 1-2, wyd. w latach 1928-1929). Inne jego istotne publikacje to m.in. Die deutschen Buchdrucker des 15. Jahrhunderts im Auslande (1924) i Die Hal. Fragmente vom Leiden Christi. Das älteste Druckwerk Italiens (1927).
W 1904 został współzałożycielem komisji, której celem było opracowanie Gesamtkatalog der Wiegendrucke (t. 1-7 wyd. w latach 1925-1940). W ciągu całego życia napisał 320 różnych publikacji.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bułhak Henryk, Metoda typograficzna w badaniach nad dawną książką. Uwagi i refleksje, „Biuletyn Poligraficzny” 1977 nr 2, s. 37-52 (dostęp online)
- Encyklopedia wiedzy o książce, red. Aleksander Birkenmajer, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1971
- Wielka Encyklopedia PWN, tom 11, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000119491821
- VIAF: 43422798
- LCCN: no92026064
- GND: 118700057
- LIBRIS: 20dhnbbl170nnvt
- BnF: 12543968z
- SUDOC: 034714332
- NLA: 36361959
- NKC: jx20070612006
- BNE: XX957814
- NTA: 070071004
- BIBSYS: 13041908
- CiNii: DA06023053
- Open Library: OL433902A, OL2527294A
- PLWABN: 9810686476805606
- NUKAT: n00713238
- J9U: 987007278287805171
- PTBNP: 55771, 121268
- CANTIC: a11481225
- NSK: 000112796
- CONOR: 113252451
- BNC: 000326678
- ΕΒΕ: 218280
- LIH: LNB:bsH;=Bt
- RISM: people/30102700