Kobyla Głowa (Pasmo Solnisk)

Kobyla Głowa
	; Widok z Siwcówki w Stryszawie
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Pasmo	Pasmo Solnisk, Beskid Żywiecko-Orawski
Wysokość	841 m n.p.m.
	Położenie na mapie gminy Stryszawa Kobyla Głowa
	Położenie na mapie Polski Kobyla Głowa
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Kobyla Głowa
	Położenie na mapie powiatu suskiego Kobyla Głowa
	49°40′34,0″N 19°27′34,7″E/49,676111 19,459639

Kobyla Głowa (841 m) – szczyt w paśmie Solnisk, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego^[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego^[2], a w najszerszym ujęciu do Beskidu Żywieckiego^[3].

Kobyla Głowa jest zwornikiem. W południowo-wschodnim kierunku jej grzbiet poprzez przełęcz Cichą (774 m) łączy się z północno-zachodnim grzbietem Jałowca (1111 m), w północno-zachodnim kierunku sąsiaduje z Czarną Górą (Cichą Górą, 858 m), zaś w północno-wschodnim kierunku odchodzi od niej główny grzbiet Pasma Solnisk łączący ją z Opuśniokiem (849 m)^[4]. Jest częściowo porośnięta lasem, dawniej jednak znaczną część jej stoków zajmowały pola uprawne i łąki. Zaprzestano już ich użytkowania i stopniowo zarastają lasem, ale na zdjęciach lotniczych nadal widoczne są duże bezleśne obszary^[5]. Ze stoków Kobylej głowy spływają 3 potoki; Roztoki uchodzący do Stryszawki, Wątrobów Potok uchodzący do Lachówki i potok Za Grapą^[5].

Na szczycie Kobylej Głowy spotykają się granice trzech miejscowości: Koszarawa w województwie śląskim oraz Lachowice i Stryszawa w województwie małopolskim^[5]. Przez wierzchołek Kobylej Głowy nie prowadzi żaden szlak turystyczny, ale północno-wschodnie jej stoki trawersują dwa szlaki (czerwony i zielony)^[4].

Przypisy

↑ JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2 .
↑ J.J. Solon J.J. i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170 .
↑ StanisławS. Figiel StanisławS., UrszulaU. Janicka-Krzywda UrszulaU., Wojciech W. WiśniewskiW.W.W. Piotr Krzywda Wojciech W. WiśniewskiW.W.W., Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 11, ISBN 978-83-62460-30-4 .
↑ ^a ^b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3 .
↑ ^a ^b ^c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13] .

[kon-1] JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2 .

[sol-2] J.J. Solon J.J. i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170 .

[fig-3] StanisławS. Figiel StanisławS., UrszulaU. Janicka-Krzywda UrszulaU., Wojciech W. WiśniewskiW.W.W. Piotr Krzywda Wojciech W. WiśniewskiW.W.W., Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 11, ISBN 978-83-62460-30-4 .

[comp-4] Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3 .

[geo-5] Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13] .

[1]