Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim

nr rej. 107 z dnia 16 lipca 1958[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Nowogród Bobrzański
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy XV wiek (korpus nawowy) Data zakończenia budowy XVII wiek (wieża) Poprzednie wyznanie luteranizm (1523-1553)
Dane świątyni Styl gotyk Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Nowogrodu Bobrzańskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
Położenie na mapie gminy Nowogród Bobrzański Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
51°47′46″N 15°14′28″E/51,796111 15,241111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim – rzymskokatolicki kościół parafialny w Nowogrodzie Bobrzańskim, w powiecie zielonogórskim, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Lubsko, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Wzniesiony w XIII wieku kościół był własnością augustianów do czasu ich przeniesienia w 1284 roku do Żagania. Pierwotna świątynia została poddana gruntownej przebudowie w końcu XV stulecia. Z tego czasu zachowały się dolne fragmenty murów obwodowych nawy. Ponownie kościół był przebudowywany w latach: 1609, 1693 oraz 1858-1863. W XVII stuleciu do świątyni została dobudowana kwadratowa wieża zakończona hełmem z latarnią oraz kaplica grzebalna. Kaplica została usytuowana przy wschodniej elewacji nawy głównej. Przejściowo, w latach 1523-1553 kościół należał do ewangelików. W XIX stuleciu zostało podwyższone prezbiterium, została dobudowana zakrystia oraz kaplica południowa.

Wnętrze świątyni reprezentuje styl neogotycki. Zachowały się także starsze elementy wyposażenia, takie jak tryptyk w stylu późnogotyckim z około 1500 roku, utożsamiany z warsztatem Mistrza z Gościszowic, przeniesiony z kościoła Krzyża Świętego w Żaganiu, kielich mszalny z 1596 roku, oraz chrzcielnica w stylu gotycko-barokowym. Pierwotnie kościół został wymurowany z cegły, dziś jest otynkowany^[2].