Kizeryt

Kizeryt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	kiesertyt
Skład chemiczny	uwodniony siarczan magnezu (MgSO4 x H2O)
Twardość w skali Mohsa	3,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	bardzo dobra
Pokrój kryształu	słupkowy, tabliczkowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość	2,57 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	biały, szary, żółtawy, bezbarwny
Rysa	biała
Połysk	szklisty
Multimedia w Wikimedia Commons

Kizeryt (kiesertyt) – minerał z gromady siarczanów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego lekarza Dietricha G. Kiesera (1779-1862).

Bardzo rzadko tworzy kryształy; najczęściej o pokroju krótkosłupkowym, tabliczkowym lub izometryczne (podwójna piramida). Tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach zbitych i ziarnistych. Występuje w postaci warstw i wypryśnięć w złożach soli. Jest kruchy, przezroczysty, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie (gorzko-słony smak), jest silnie higroskopijny.

Składnik morskich i jeziornych ewaporatów solnych. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: sylwin, kainit, karnalit, halit. Czasami powstaje w procesie ekshalacji wulkanicznej.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Austria, Niemcy, USA, Rosja.

• W Polsce: został znaleziony w słupach solnych na Kujawach (okolice Kłodawy i Inowrocławia).

• lokalne źródło soli magnezowych,
• ma znaczenie kolekcjonerskie.

• Ewaporat

• A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
• A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
• W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003

• galeria i artykuł o kizerycie na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o kizerycie na stronie Mindat.org (ang.)