Kazimierz Rafał Chłapowski

Kazimierz Rafał Chłapowski

Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1872 Kopaszewo
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 1923 Poznań
Poseł na Sejm I kadencji (II RP)
Okres	od 1922 do 26 sierpnia 1923
Odznaczenia

Kazimierz Rafał Chłapowski (ur. 6 stycznia 1872 w Kopaszewie, zm. 26 sierpnia 1923 w Poznaniu) – polski działacz polityczny, urzędnik, poseł na Sejm I kadencji w II RP.

Syn Kazimierza (działacza społecznego) i Anny z Chłapowskich, brat Mieczysława, brat stryjeczny Alfreda. Ukończył gimnazjum w Chyrowie, następnie studiował prawo w Wiedniu, Paryżu i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1894–1895 odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, w charakterze jednorocznego ochotnika. Na stopień kadeta rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1896 i przydzielony w rezerwie do 2 Galicyjskiego Pułku Ułanów w Tarnowie^[1]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898^[2]. W 1903 został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i przydzielony do Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 2 we Lwowie^[3]. W 1914 pozostawał w ewidencji c. k. Obrony Krajowej^[4].

Pracował jako urzędnik w Namiestnictwie Kolejowym we Lwowie, później w starostwie w Białej i Samborze; był starostą w Przeworsku (1913–1918) i Białej (1918–1919). W 1916 otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa miasta Przeworska^[5].

W 1919 pełnił funkcję inspektora administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na obszar byłego Królestwa Kongresowego. W 1920 jako ochotnik służył w Wojsku Polskim w czasie wojny z Rosją (jako referent prasowy w Okręgowym Inspektoracie Armii Ochotniczej przy Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań i oficer łącznikowy Inspektoratu z władzami cywilnymi)^[6]. Od 1920 prowadził majątek ziemski w powiecie Grodzisk. Kierował Poznańską Spółką Okowicianą.

W 1922 został wybrany na posła na Sejm I kadencji w Rzeszowie. W Sejmie był członkiem komisji administracyjnej i komisji prawniczej. Zmarł 26 sierpnia 1923 w Poznaniu^[7]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 142. lokatą w korpusie oficerów rezerwy jazdy^[8]. Posiadał przydział w rezerwie do 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie^[9][7].

• Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne II klasy – 1917^[10]
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych^[4]
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych^[4]

• dwór na Umultowie w Poznaniu, którego był właścicielem

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, December 1896. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1898. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1904. Wien: k. k. Hof- und Staatsdruckerei, Jänner 1904. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Jänner 1914. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Obrona Państwa w 1920 roku. Księga sprawozdawczo-pamiątkowa Generalnego Inspektoratu Armii Ochotniczej i Obywatelskich Komitetów Obrony Państwa. Władysław Ścibor-Rylski (red.). Warszawa: Obywatelski Komitet Wykonawczy Obrony Państwa w Warszawie, 1923.
• Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A-D, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998.