Przejdź do zawartości

Kazimierz Pomiankowski von Wiara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Pomiankowski von Wiara
tytularny marszałek polny porucznik tytularny marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1843
Gliny

Data i miejsce śmierci

28 października 1911
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1860–1905

Siły zbrojne

c. i k. Armia

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 94
93 Brygada Piechoty
Komenda Miasta Lwowa

Stanowiska

komendant pułku
komendant brygady
komendant miasta

Główne wojny i bitwy

wojna prusko-austriacka

Odznaczenia
Oficer Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Wojenny (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Odznaka za 40-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry)

Kazimierz Pomiankowski von Wiara (ur. 20 lutego 1843 w Glinach, zm. 28 października 1911 we Lwowie) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie urzędnika państwowego. Ukończył naukę w zakładzie wychowawczym we Lwowie. W 1857 roku został przyjęty do Szkolnej Kompanii Pionierów w Tulln. 1 września 1860 rozpoczął służbę wojskową, jako podoficer 2. Batalionu Pionierów w Linzu[1]. W 1864 został podporucznikiem 2. klasy w 6. Batalionie Pionierów w Bratysławie[2]. W 1866, jako oficer 3. Batalionu Pionierów w Weronie[3], wziął udział w wojnie prusko-austriackiej na froncie włoskim[4]. W następnym roku został adiutantem 3. Batalionu Pionierów, który stacjonował w Ptuju i wchodził w skład Pułku Pionierów[5].

13 listopada 1896 został mianowany pułkownikiem i przeniesiony do Czeskiego Pułku Piechoty Nr 36 w Libercu na stanowisko komendanta 3. batalionu[6]. W 1898 został przeniesiony do Czeskiego Pułku Piechoty Nr 94 w Terezinie na stanowisko komendanta pułku[7]. 1 kwietnia 1902 został komendantem 93 Brygady Piechoty w Wiedniu należącej do 47 Dywizji Piechoty[8]. 31 października tego roku został mianowany generałem majorem i przeniesiony na stanowisko komendanta miasta Lwowa[9]. 1 kwietnia 1905 został przeniesiony w stan spoczynku, a 4 listopada 1908 mianowany tytularnym marszałkiem polnym porucznikiem[10]. Zmarł 28 października 1911 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim[8].

Generał był żonaty, miał dwóch synów[4].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii został mu przyznany:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rydel 2001 ↓, s. 253, figuruje jako „Kasimir Pomiankowsky”.
  2. Militärschematismus 1865 ↓, s. 500, 506.
  3. Militärschematismus 1866 ↓, s. 497, 501.
  4. a b Rydel 2001 ↓, s. 253.
  5. Militärschematismus 1867 ↓, s. 552.
  6. Schematismus 1897 ↓, s. 171, 436.
  7. Schematismus 1899 ↓, s. 165, 556.
  8. a b Rydel 2001 ↓, s. 254.
  9. Schematismus 1903 ↓, s. 143, 158.
  10. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 142.
  11. Schematismus 1906 ↓, s. 191.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1865. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec 1865. (niem.).
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1866. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1866. (niem.).
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868–1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816–1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.