Przejdź do zawartości

Kazimierz Żorawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Żorawski
Ilustracja
Kazimierz Żorawski w 1928
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1866
Szczuki

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1953
Warszawa

profesor nauk matematycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1891
Uniwersytet w Lipsku

Profesura

1895

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

członek rzeczywisty

Status PAU

członek krajowy czynny

Rektor UJ
Uczelnia

Politechnika Lwowska
Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Warszawski
Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Paulin Kazimierz Stefan Żorawski (też: Żórawski) (ur. 22 czerwca 1866 w Szczukach, zm. 23 stycznia 1953 w Warszawie) – polski matematyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Juliusza h. Trąby (1833–1906), dzierżawcy majątku Szczuki, jednego z najbliższych współpracowników Stanisława Chełchowskiego, oraz Kazimiery z Kamieńskich h. Jastrzębiec. Brat Stanisława, Bronisławy, Władysława (1871–1934)[1] – dyrektora cukrowni „Ciechanów”, Juliusza i Anny.

Ukończył gimnazjum klasyczne w Warszawie. W latach 1884–1888 studiował fizykę i matematykę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1888–1892 na uniwersytetach w Lipsku, Getyndze i Paryżu. W roku 1891 obronił doktorat w Lipsku. W młodości zakochany z wzajemnością w Marii Skłodowskiej, guwernantce w majątku dzierżawionym przez jego ojca (1886–1889), jednak rodzice Kazimierza nie wyrazili zgody na ślub.

W latach 1892–1895 mieszkał we Lwowie, gdzie był docentem prywatnym na Politechnice Lwowskiej. W roku 1895 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W trzy lata później został mianowany profesorem zwyczajnym i obejmuje stanowisko dziekana Wydziału Filozofii, a później rektora (1917–1918). Wróciwszy w 1919 roku do Warszawy, wykładał kolejno na Politechnice Warszawskiej i na Uniwersytecie Warszawskim, aż do emerytury w 1936 roku.

W latach 1920–1921 był dyrektorem Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Od 1900 roku członek AU (PAU), od 1952 PAN, od 1921 TNW (1921–1931 prezes). Współzałożyciel Towarzystwa Matematycznego w Krakowie (1919).

Napisał prace poświęcone zagadnieniom teorii równań różniczkowych, geometrii różniczkowej, teorii grup i mechaniki. Autor Wykładu geometrii analitycznej (tom 1 i 2, 1930–1931).

Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 196-3-4)[2].

Grób rodzinny Juliusza Żórawskiego i jego ojca Kazimierza

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Był mężem Leokadii z Jewniewiczów (1870–1937)[3], z którą miał syna Juliuszaarchitekta przedwojennej Warszawy, oraz dwie córki: Leokadię i Marię. Był dziadkiem Andrzeja Żórawskiegokonstruktora, współautora m.in. katowickiego Spodka, Hali Oliwii w Gdańsku.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z. Przyrembel, Ś.p. Władysław Żórawski (Wspomnienie pośmiertne), „Gazeta Cukrownicza”, 61 (17–18), 5 maja 1934, s. 1.
  2. Cmentarz Stare Powązki: Leokadja Żorawska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-20].
  3. Leokadia Żorawska. Nekrologi. „Kurier Warszawski”, s. 14, nr 143 z 27 maja 1937. 
  4. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za wybitną działalność naukową i pedagogiczną”.
  5. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905–1918”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]