Kazimieras Būga

Kazimieras Būga

Państwo działania	Litwa
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1879 Pažiegė, Litwa
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1924 Królewiec, Republika Weimarska
Specjalność: językoznawstwo, filologia, leksykografia
Alma Mater	Petersburski Uniwersytet Państwowy, Uniwersytet Albrechta w Królewcu
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Witolda Wielkiego

Kazimieras Būga (ur. 6 listopada 1879 w Pažiegė, zm. 2 grudnia 1924 w Królewcu) – litewski językoznawca i filolog. Był profesorem lingwistyki, zajmującym się głównie językiem litewskim.

Urodził się w Pažiegė, niedaleko Dusiatów, wówczas części Imperium Rosyjskiego. Mianowany osobistym sekretarzem litewskiego językoznawcy Kazimierasa Jauniusa, wykazywał duże zainteresowanie tematem. W latach 1905–1912 studiował na Państwowym Uniwersytecie w Sankt Petersburgu^[1]. Następnie kontynuował prace nad językiem indoeuropejskim pod kierunkiem Jana Niecisława Baudouina de Courtenay. Później przeniósł się do Królewca, by kontynuować studia pod kierunkiem Adalberta Bezzenbergera^[1]. W 1914 uzyskał tytuł magistra lingwistyki. Od 1922 r. był profesorem Uniwersytetu Witolda Wielkiego.

Jego badania nad litewskimi nazwami osobistymi doprowadziły go do badania nazw miejscowości. Na ich podstawie był w stanie ustalić, że ojczyzna Litwinów i innych ludów bałtyckich do VI do IX wieku n.e. znajdowała się na północ od Ukrainy, w rejonie rzeki Prypeć. Ponadto studiował kolejność chronologiczną słowiańskich zapożyczeń w językach bałtyckich.

Dokonał także językowej rekonstrukcji imion pierwszych książąt Wielkiego Księstwa Litewskiego i obalił teorie o ich słowiańskim pochodzeniu. Stało się to głównym impulsem dla koncepcji Słownika akademickiego języka litewskiego (Didysis Lietuvių Kalbos Žodynas)^[2]. Zmarł w Królewcu i został pochowany na cmentarzu Pietraszuńskim w Kownie.