Karađorđeva šnicla

Karađorđeva šnicla
	danie główne
	; Karađorđeva šnicla
Rodzaj	kotlet
Kuchnia	kuchnia serbska, kuchnia albańska
Data i miejsce powstania	1959 ; Serbia (Jugosławia)
Twórca	Mića Stojanović
Obróbka żywności	smażenie
Składniki
	wieprzowina lub cielęcina, śmietana, panier
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karađorđeva šnicla (pol. sznycel Karadżordża^[1]) – panierowany kotlet charakterystyczny dla kuchni serbskiej, gdzie stanowi danie narodowe^[2]. Ma formę zawijanego steku cielęcego lub wieprzowego, nadziewanego serem kajmak, a następnie panierowanego i smażonego. Podawany jest najczęściej z pieczonymi ziemniakami i sosem tatarskim.

Historia

Historia dania jest stosunkowo krótka. Stworzył je szef kuchni, Mića Stojanović (jeden z pierwszych kucharzy serbskich, którzy zdobyli sławę międzynarodową^[1]) w 1959^[3], kiedy stanął przed zadaniem przygotowania dla delegacji sowieckiej kotletu de volaille, a nie dysponował akurat mięsem drobiowym. Użył w tej sytuacji cielęciny zamiast kurczaka. Nie do końca zadowolony z rezultatu, polał danie sosem tatarskim i ozdobił plasterkiem cytryny oraz kawałkami pomidora, co w efekcie przypominało Order Gwiazdy Jerzego Czarnego, od czego ukuto nazwę dania^[3].

Znaczenie

Kotlet nazywany jest potocznie snem dziewic (девојачки сан/devojački san)^[4], ze względu na swój falliczny kształt^[4]^[3]. Stanowić miał „narodową alternatywę” dla bardziej popularnego sznycla wiedeńskiego (serb. bečka šnicla). Według Stojanovicia danie stało się istotnym krokiem na drodze do budowania „gastronomicznej świadomości narodowej” Serbów^[1].

Na terenie Albanii to samo danie jest serwowane pod nazwą „Skenderbeg”, co ma być nawiązaniem do albańskiego bohatera narodowego^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Tadeusz Czekalski, Lokalne tradycje kulinarne w procesie integracji serbskiego rynku żywnościowego z Unią Europejską, w: Łódzkie Studia Etnograficzne, tom 56, 2017, s. 117, ISSN 2450-5544
↑ DzengisD. Jasar DzengisD. i inni, HEALTH ISSUES AND NUTRITION IN THE BALKANS, „Journal of Hygienic Engineering and Design”, 2021, s. 98 .
↑ ^a ^b ^c Dejanović, Velimir (2004-06-11), "Одликовао шницлу "Карађорђеву", w: Politika. s. 25.
↑ ^a ^b "Devojački san", w: Kurir (serb.). 2004-10-06. zarchiwizowane 2006-10-12.
↑ RužaR. Fotiadis RužaR., Der Balkan im Kochtopf: Essen und Ethnizität, Konsum und Kultur am Küchentisch, „Südosteuropäische Hefte” (1), 2014, s. 17 .

[:1-1] Tadeusz Czekalski, Lokalne tradycje kulinarne w procesie integracji serbskiego rynku żywnościowego z Unią Europejską, w: Łódzkie Studia Etnograficzne, tom 56, 2017, s. 117, ISSN 2450-5544

[2] DzengisD. Jasar DzengisD. i inni, HEALTH ISSUES AND NUTRITION IN THE BALKANS, „Journal of Hygienic Engineering and Design”, 2021, s. 98 .

[:2-3] Dejanović, Velimir (2004-06-11), "Одликовао шницлу "Карађорђеву", w: Politika. s. 25.

[:3-4] "Devojački san", w: Kurir (serb.). 2004-10-06. zarchiwizowane 2006-10-12.

[5] RužaR. Fotiadis RužaR., Der Balkan im Kochtopf: Essen und Ethnizität, Konsum und Kultur am Küchentisch, „Südosteuropäische Hefte” (1), 2014, s. 17 .

[1]