Kamienica Towarzystwa Ubezpieczeniowego Union w Poznaniu
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Poznań |
Adres | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
1910 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′31,47″N 16°55′32,92″E/52,408742 16,925811 |
Kamienica Towarzystwa Ubezpieczeniowego Union – okazała, pięciokondygnacyjna, neobarokowa kamienica, nawiązująca do baroku II połowy XVIII wieku, zlokalizowana w Poznaniu przy Placu Wolności 14, na narożniku ul. 3 Maja (dawna Musza Góra). Według Joanny Gołdych, znawcy architektury, jest to jedno z najwybitniejszych dzieł Rogera Sławskiego na terenie miasta.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Do 1804 istniał tu stary cmentarz żydowski[1]. Obiekt powstał w 1910, ale później został rozbudowany o skrzydło od strony ul. 3 Maja (również przez Rogera Sławskiego). Składa się z dwóch części, złożonych pod kątem i związanych wyoblonym narożnikiem o monumentalnym charakterze. Elewacje od strony ulic zdobione sztukateriami. Między oficynami dwa nieregularne dziedzińce z elewacjami obłożonymi białą cegłą glazurowaną. W budynku zaplanowano nie tylko funkcję biurowo-usługową – na wyższych kondygnacjach istniały luksusowe mieszkania. Do dziś funkcjonuje wewnątrz, pochodząca z okresu budowy, winda firmy Carl Flohr.
W okresie międzywojennym w budynku funkcjonowała popularna wśród mieszkańców Poznania kawiarnia artystyczna Pod Kaktusem, a także Salon Sztuki Współczesnej (potem Instytut Krzewienia Sztuki), prowadzony od 1932 przez pomysłodawcę kawiarni – Zygmunta Mąkowskiego. W Kaktusie występował regularnie m.in. Artur Maria Swinarski[2].
Obiekt sąsiaduje bezpośrednio z budynkiem dawnego Banku Wschodniego. Według Marcina Libickiego kamienica Union i gmach Ostbanku pokazują różnicę mentalną w traktowaniu stylów architektonicznych przez Polaków i Niemców (oba budynki nawiązują do stylu barokowego, ale każdy z nich w zupełnie inny sposób).
-
Kamienica Union i Bank Wschodni (w tyle)
-
Widok budynku przed 1909
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rafał Witkowski, Żydzi w Poznaniu – krótki przewodnik po historii i zabytkach, Wydawnictwo Miejskie Posnania, Poznań, 2012, s.94-95, ISBN 978-83-7768-046-9
- ↑ Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 186, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 321, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Gabriela Klause , Roger Sławski 1871-1963 Architekt, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 1999, s. 154-155, ISBN 83-87847-18-6, OCLC 830264399 .
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 311, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .