Przejdź do zawartości

Kalendarium historii Prudnika

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarium historii Prudnika – chronologiczne zestawienie wydarzeń z historii miasta Prudnik.

XIII wiek • XIV wiek • XV wiek • XVI wiek • XVII wiek • XVIII wiek • XIX wiek • XX wiek • XXI wiek 

XIII wiek

[edytuj | edytuj kod]
Wok z Rożemberka – założyciel Prudnika
  • 1255
    • jesienią podpisana została ugoda pomiędzy biskupem ołomunieckim Brunonem i księciem opolskim Władysławem II, która zakończyła kilkuletni konflikt na pograniczu czesko-opolskim ustaleniem granic. Czeski wielmoża Wok z Rożemberka otrzymał od króla Przemysła Ottokara II zadanie udzielenia pomocy osadnikom na prawie niemieckim na terenie objętym rokowaniami granicznymi i zadbanie o zasiedlenie pogranicznych obszarów[3].
    • pomiędzy 6 listopada a połową grudnia Wok z Rożemberka założył w zakolu rzeki Prudnik gotycki zamek Wogendrüssel, który kontrolował ruch na szlaku handlowym z Nysy do Opawy. Założenie zamku w tym miejscu jest równoznaczne z założeniem Prudnika jako miejscowości[3].
Zamek w Prudniku w 1260 roku
  • 1256
    • w styczniu Wok z Rożemberka opuścił okolice Prudnika[4].
  • 1262
    • 4 czerwca zmarł Wok z Rożemberka. Jego dobra wokół Prudnika przeszły na syna Henryka[2].
  • 1279
    • zakończenie początkowego procesu rozwojowego, który ukształtował miasto. Powstało przedzamcze i kościół parafialny. Pierwszymi osadnikami w Prudniku byli Czesi. Henryk z Rożemberka uzyskał dla Prudnika lokację miasta na prawie magdeburskim[5].

XIV wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1302
    • w dokumencie wystawionym w Prudniku Henryk z Rożemberka poświadczył w mieście transakcję kupna-sprzedaży. Wskazuje to, że rycerz rezydował w tym czasie w zamku w Prudniku[4].
Herb szlachecki Lis, którym posługiwał się ród Schnellewalde
  • 1310
    • 4 czerwca zmarł Henryk z Rożemberka. Okręg prudnicki znalazł się w posiadaniu rycerskiego rodu Schnellewalde[6].
  • 1321
    • wzmianka o pierwszym znanym proboszczu prudnickiej parafii o nazwisku Milota. Był on Słowianinem (Czechem lub Polakiem)[6].
    • 22 czerwca jako „Pan Prudnika” wymieniony jest w dokumencie Jaksa z Szybowic[7].
    • 21 lipca Jaksa z Szybowic potwierdził nadania dla miejscowego proboszcza[8]. Zakończył spory z duchownymi o parafię w Prudniku i potwierdził dobra jej przynależne[7].
  • 1327
    • najstarsza informacja o drewniano-ziemnych fortyfikacjach w Prudniku[6].
  • 1350
    • pierwsze wzmianki dotyczące obecności Żydów w Prudniku[10].
  • 1366
    • książę Władysław Opolczyk przekazał miastu dochody z opłat sądowych, a także, celem zwiększenia obszaru i zaludnienia, podarował miastu wieś Stary Chocim[6].
  • 1373
    • w mieście i okolicy rozpoczęła się epidemia dżumy, w wyniku której zmarli niemal wszyscy mieszkańcy Prudnika. Nieliczna grupa mieszkańców schroniła się w pobliskich górach. Po powrocie postanowili spalić zabudowania, a następnie rozpoczęli odbudowę miasto[11].
  • 1388
    • miasto uzyskało zgodę na budowę młyna do mielenia kory dębowej. Stanął on nad Górną Młynówką, na północny zachód od zamku[12].
    • Prudnik został własnością Henryka głogowskiego.
Pieczęć Prudnika z 1399
  • 1399
    • pieczęć dokumentu w formie muru i wież wskazuje na wzniesienie w mieście murowanych obwarowań[6]. Jest to także najstarsza znana forma herbu Prudnika[13].
    • informacje o drewnianym budynku szkoły parafialnej przy dzisiejszej ulicy Jagiellońskiej[6].

XV wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1403
    • Konrad III zezwolił mieszczanom na dziedziczenie majątków do piątego stopnia pokrewieństwa i uwolnił mieszczan spod władzy sądów ziemskich[12].
  • 1404
    • pożar w Prudniku[11].
Rysunek bitwy pod Grunwaldem, w centrum z tarczą z herbem miasta Maćko z Prudnika
  • 1425
    • 6 maja w dokumencie książę Bolko V został wspomniany jako pan Prudnika. W Prudniku występował niedział rodzinny, przez który Bolko V potrzebował zgody stryja Bernarda na wydawanie niektórych aktów prawnych[19].
Husyci pod Prudnikiem
  • 1428
    • 15 lub 16 marca husyci zdobyli i spalili Prudnik oraz okoliczne wsie. W lokalnej tradycji wschodnie przedmieście Prudnika, gdzie taboryci rozbili obóz, otrzymało nazwę Tabory. Mieszkańcy miasta zostali wzięci do niewoli[22].
  • 1430
    • wiosną książę Bolko V, w obliczu planowanego najazdu na księstwo nyskie, obsadził Prudnik i miejscowy zamek swoją załogą, traktując miasto jako bazę operacyjną[17].
    • 21 sierpnia książę Bolko V darował prudnickim mieszczanom opuszczoną wieś Nowy Chocim[23], aby ułatwić odbudowę miasta[24].
    • krótko po 21 sierpnia dobra prudnickie zajął książę Konrad IV Starszy[24].
    • w pierwszych dniach grudnia Prudnik został ponownie zajęty przez husytów, którzy przekazali władzę nad miastem sprzymierzonemu z nimi księciu Bolkowi V[25].
  • 1431
    • książęta oleśniccy ponownie zajęli Prudnik[25].
  • 1432
    • na początku maja Prudnik został oblężony przez husytów i Bolka V, którzy ponownie zdobyli miasto[26].
  • 1437
    • 17 czerwca książę Bernard niemodliński odstąpił Bolkowi V połowę zamku i miasta: Głogówek i Prudnik wraz z przyległościami, dotychczas posiadanymi tytułem zastawu, a także zamek w Chrzelicach i miasto Krapkowice[23].
  • 1447
    • 9 sierpnia zmarł biskup Konrad IV. Rajcy miejscy Prudnika nie zgodzili się na spłatę jego długu wobec kolegiaty otmuchowskiej. Dowiedli, że nie zdążył pobrać pieniędzy przed śmiercią, więc kolegiata niesłusznie domagała się ich zwrotu[18].
  • 1460
    • 29 maja zmarł książę głogówecko-prudnicki Bolko V. Księstwo wraz z Prudnikiem przejął książę Mikołaj I opolski[27].
  • 1461
    • 15 lutego Dorota Snellwaldyne zbyła czynsze z dworu w Prudniku[28].
  • 1464
    • 23 marca Prudnik i okoliczne wsie, w ramach kary za odmówienie spłaty długu Konrada IV wobec kolegiaty otmuchowskiej, zostały obłożone ekskomuniką zatwierdzoną przez papieża Piusa II[18].

XVI wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1506
    • król Polski Zygmunt I Stary na Sejmie w Prudniku wymógł uchwałę zaciągnięcia 200 żołnierzy lekkiej jazdy[30], którzy byli odtąd odpowiedzialni za utrzymywanie porządku publicznego na Śląsku[31].
  • 1525
    • 24 maja Jirzik Wirbieński sprzedał prudnickie starostwo Mateuszowi Choruli[32].
  • 1540
    • miasto odsprzedało Żydom działkę, gdzie założono pierwszy cmentarz żydowski w Prudniku, który jednocześnie był pierwszym nowożytnym kirkutem na Śląsku[34].
  • 1554
    • protestanci przejęli dotychczas katolicki kościół św. Michała Archanioła[33].
  • 1556
    • dokonano remontu murów miejskich[35].
    • w pobliżu Bramy Dolnej zbudowano karczmę dolną[36].
  • 1558
    • cesarz Ferdynand I Habsburg z powodu trudności finansowych zastawił Prudnik wraz z 7 wsiami szlachcicowi Konradowi Sauermannowi[37].
  • 1562
    • Rada Miejska w Prudniku, pragnąc pozbyć się prywatnego właściciela miasta, wzięła prudnickie dobra w zastaw[37].
  • 1570
    • Rada Miejska w Prudniku wykupiła wójtostwo od Sebastiana Gutettera i Jana Enngelharta[35].
    • cesarz Rudolf II na prośby mieszczan wygnał z Prudnika 28 rodzin żydowskich[38].
  • 1571
    • wzniesiono nowy młyn w górnym biegu Młynówki[36].
  • 1577
    • „w piątek po 15 niedzieli po święcie Trójcy Świętej” Ursula Hammel, uznana za winną morderstwa swojego dziecka, została przebita kołkiem i pogrzebana żywcem[42].
  • 1583
    • przy kościele św. Michała Archanioła wzniesiony został nowy szpital miejski[35].
  • 1586
    • przy Bramie Górnej wzniesiono karczmę górną[36].
  • 1598
    • Rada Miejska w Prudniku postanowiła sprzedać wsie Mieszkowice, Rudziczka i Włókno, jednocześnie kupując wieś Skrzypiec[37].

XVII wiek

[edytuj | edytuj kod]
Kamień Graniczny Królewskiego Miasta Prudnik w Krzyżkowicach
  • 1604
    • Rada Miejska w Prudniku zakupiła wieś Krzyżkowice[37].
Makieta Prudnika w 1626
  • 1627
    • 1 lipca podpalono budynki na przedmieściu. Pożar rozprzestrzenił się na znaczną część miasta. Zniszczony został m.in. ratusz[11], kościół, szpital, szkoła i plebania[36].
  • 1629
    • 12 lutego na mocy decyzji cesarza Ferdynanda II kapitan La Mordie przepędził z Prudnika duchownych protestanckich, a miejscowa ludność protestancka była siłą zmuszana do przejścia na katolicyzm[43].
  • 1642
    • Prudnik został zdobyty przez wojska szwedzkie[36].
  • 1654
    • 11 lipca do Prudnika przybyli kapucyni, którzy założyli w mieście swój klasztor. Był to pierwszy kapucyński klasztor na terenie Śląska[44].

XVIII wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1731
    • 31 maja w wyniku wyładowań atmosferycznych doszło do pożaru folwarku miejskiego na przedmieściu. Folwark spłonął w ciągu godziny[11].
  • 1735
    • 8 sierpnia rozpoczął się pożar w domu sukiennika Kotowskiego przy obecnej ul. Ratuszowej, który następnie się rozprzestrzenił i w ciągu czterech godzin strawił 74 budynki mieszkalne, 17 stodół, klasztor kapucynów i kościół parafialny[11].
Panorama Prudnika autorstwa F.B. Wernera (1739)
  • 1741
    • 28 stycznia, w okresie I wojny śląskiej, do Prudnika wkroczyło pruskie wojsko pod dowództwem marszałka Schwerina. W mieście rozlokowano 2000 żołnierzy[47].
    • 30 marca klasztor kapucynów w Prudniku odwiedził Fryderyk II Wielki, chcąc zobaczyć Boży Grób i biczujących się zakonników. Następnie ruszył w stronę Nysy, lecz po opuszczeniu Prudnika został spostrzeżony przez austriacki patrol. Uratował go młynarz z pobliskiej Moszczanki, który ukrył go za wielkim kołem młyńskim[48].
  • 1744
    • 1 listopada, w okresie II wojny śląskiej, do miasta wkroczyło 9 regimentów pruskiej piechoty[47].
    • 13 grudnia Prusacy wycofali się z Prudnika pod naporem Austriaków[47].
    • 21 grudnia do Prudnika przybył główny dowódca wojsk austriackich Karol Lotaryński[47].
  • 1745
    • 12 stycznia miasto ponownie zajęły wojska pruskie[47].
    • w maju Prusacy zostali wyparci z Prudnika przez oddziały węgierskie[47].
    • 25 grudnia podpisano pokój drezdeński, kończący II wojnę śląską. Prudnik pozostał w granicach Królestwa Prus[47].
  • 1746
    • w Prudniku znajdował się jeden z czterech na Górnym Śląsku urzędów pocztowych[50].
  • 1756
    • w grudniu, w okresie III wojny śląskiej i wojny siedmioletniej, na Rynku w Prudniku powieszono za dezercję polskiego szlachcica Mateusza Kutkowskiego[47].
  • 1760
    • 25 marca austriacki generał von Laudon i francuski generał Jacquemin zaatakowali Prusaków opuszczających Prudnik (bitwa o Prudnik). Austriacka kawaleria sześć razy podchodziła pod mury miasta, a następnie się wycofała. Prusacy wycofali się z Prudnika do Ścinawy Nyskiej przez Niemysłowice, Rudziczkę i Piorunkowice. Po drodze odbyło się kilka mniejszych walk między nimi i Austriakami[52].
Mapa przedstawiająca Bitwę pod Trzebiną
  • 1761
    • 30 czerwca do Prudnika przybył król Fryderyk II, by udzielić wsparcia generałowi Knoblochowi. Tuż po opuszczeniu miasta przez króla, zostało ono zaatakowane przez Austriaków. Generał Bethlen i jego wojsko zostali wyparci z miasta przez wojsko Fryderyka II[47].
    • 30 lipca pruska armia pod dowództwem Hansa Joachima von Zietena zaatakowała stacjonujące w Prudniku i jego okolicy wojsko austriackie (bitwa pod Trzebiną)[53]. Następnie z Kaplicznej Góry lub Koziej Góry pruska artyleria rozpoczęła ostrzał na austriackie oddziały w Trzebinie. Austriacy wycofali się do Karniowa[54].
  • 1763
Miedzioryt z 1780 przedstawiający pożar miasta
  • 1779
    • 28 lutego w trakcie wojny o sukcesję bawarską Austriacy przeprowadzili atak artyleryjski na Prudnik, przez co spaliło się prawie całe miasto[48]. W odwecie Prusacy zniszczyli Karniów[55].
    • w sierpniu w Prudniku przebywał cesarz Józef II[56].
  • 1783
    • powódź w Prudniku[57].
  • 1788
    • 20 sierpnia przez Prudnik przejeżdżał król pruski Fryderyk Wilhelm II z orszakiem. Król został zakwaterowany w ratuszu, a jego syn Fryderyk Wilhelm III i hrabia Brühl gościli w domu Antoniego Königera przy Rynku. Odbył się bal z udziałem króla. Król opuścił Prudnik następnego dnia[59].

XIX wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1806
    • 27 sierpnia wybuchł pożar w domu tkacza Schuberta. Pożar przeniósł się na Górne Przedmieście i strawił 45 domów oraz prudnicki zamek[11].
    • 3 września w wyniku „nieostrożności jednej z mieszkanek miasta” spłonęły 4 budynki przy obecnej ul. Królowej Jadwigi[11].
  • 1809
    • 27 kwietnia burmistrzem miasta został Emanuel Weidinger[62].
Gebhard Leberecht von Blücher
  • 1812
    • Prudnik został zajęty przez Rosjan[63].
    • od 11 marca, dzięki edyktowi emancypacyjnemu wydanemu przez króla Fryderyka Wilhelma III, Żydzi mogli ponowie osiedlać się w Prudniku[64].
    • w posiadanie dóbr w sąsiedztwie Prudnika – wsi Trzebina, Miłowice, Wierzbiec i Włóczno – wszedł feldmarszałek Gebhard Leberecht von Blücher[65]. Blücher finansował rodziny poległych żołnierzy, przekazywał codziennie miejscowemu proboszczowi po kilka litrów piwa i płacił lekarzowi z Prudnika za leczenie ubogich chorych[66].
  • 1813
    • powódź w Prudniku[57].
  • 1814
    • 22 września przez Prudnik przejeżdżał król Fryderyk Wilhelm III, zmierzając na kongres pokojowy do Wiednia. Uznał on Prudnik za miasto „brudne i mało patriotyczne”, ponieważ zbyt mało mieszczan ustroiło się w pruskie kokardy narodowe[48].
  • 1816
    • 1 stycznia pełniącym obowiązki burmistrza został Karl Diebiutsch[62].
    • 27 maja burmistrzem miasta został Gottfried Schultze[62].
  • 1817
    • 10 maja dokonano reformy administracyjnej. Siedzibę starosty powiatu prudnickiego przeniesiono z Głogówka do Prudnika[67].
    • 1 września w wyniku pożaru spłonęły 4 domu i 11 stodół na Dolnym Przedmieściu[11].
Panorama Prudnika z 1819
  • 1819
    • w Prudniku utworzono Główny Urząd Celny[68].
  • 1821
    • 9 lutego burmistrzem miasta został Karl von Adlersfeld[62].
  • 1830
    • 21 kwietnia na Dolnym Przedmieściu spłonęły zabudowania mistrzów kowalskich Richtera i Schuberta[69].
  • 1833
    • 14 września burmistrzem miasta został Julius Richter[62].
  • 1834
    • 23 czerwca doszczętnie spłonął młyn górny, którego już nie odbudowano[69].
  • 1837
    • 20 maja burmistrzem miasta został Josef Spillmann[62].
  • 1840
    • 4 marca na Dolnym Przedmieściu wybuchł pożar u ekonoma Gunthera. Pożar strawił 12 stodół wraz z zapasami[69].
  • 1842
    • powódź w Prudniku[57].
    • 21 grudnia burmistrzem miasta został Eduard Kutzen[62].
  • 1847
    • 6 marca wybuchł pożar w folwarku. Strawił on 2 stodoły oraz 100 owiec[69].
    • 27 grudnia burmistrzem miasta został Johann Memler[62].
  • 1849
    • 1 września pełniącym obowiązki burmistrza został Emanuel Bock[62].
Obraz przedstawiający przybycie alkantarzystów do Prudnika
  • 1855
    • w lutym alkantarzyści opuścili klasztor w Prudniku[70].
  • 1857
    • 25 sierpnia w oficynie piekarza Alkera wybuchł pożar, który następnie rozprzestrzenił się na kilka budynków[69].
    • 24 października założona została ochotnicza straż pożarna w Prudniku. Jej dowódcą został kupiec Freyer[57].
    • Johann Hanel założył pierwszy w mieście zmechanizowany zakład produkujący obuwie[72].
  • 1859
    • 25 stycznia spłonęło 13 stodół przy zaułku młyńskim[69].
    • 4 lutego wybuchł pożar w browarze Schotta. Była to pierwsza akcja, w której uczestniczyła prudnicka straż pożarna[57].
    • założony został cmentarz żydowski przy ul. Kolejowej[73].
  • 1861
    • 24 lutego w wyniku podpalenia spłonął dom tkacza Augusta Pietscha oraz trzy sąsiednie budynki[69].
    • Joseph Bösel założył drugi w mieście zmechanizowany zakład produkujący obuwie[72].
  • 1863
    • 22 stycznia w kongresowym Królestwie Polskim wybuchło powstanie styczniowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Komitet Centralny Narodowy w przygotowaniach do powstania wyznaczył Prudnik jako punkt kontaktowy i placówka gromadząca broń. Polacy prowadzili działalność konspiracyjną w okolicy miasta. Po wybuchu powstania zaostrzono kontrole na granicy prusko-austriackiej, każda osoba przybyła do Prudnika musiała zameldować się na policji, a miejscowy garnizon został postawiony w stan gotowości i przejął obowiązki jednostek wojskowych z pobliskich miast, które zostały wysłane na granicę prusko-rosyjską. W powstaniu styczniowym brali udział pochodzący z Prudnika Hieronim Olszewski, Piotr Linowski i Antoni Strogiński[74].
    • 1 marca pełniącym obowiązki burmistrza Eduard Diebitsch[62].
    • 29 lipca do opuszczonego klasztoru alkantarzystów przybyli franciszkanie z Góry Świętej Anny[70].
    • 13 grudnia burmistrzem miasta został Josef Kammler[62].
  • 1867
    • 17 grudnia proboszcz Karl Nippel poświęcił kościół św. Józefa w Prudniku-Lesie[70].
  • 1868
    • 1 lutego spłonęło 7 stodół[69].
  • 1875
    • 3 sierpnia franciszkanie z klasztoru w Prudniku zostali zmuszeni do opuszczenia miasta[70].
    • 12 grudnia do Prudnika została doprowadzona kolej od strony Nowego Świętowa[75].
  • 1879
    • 20 września w Prudniku powstało Towarzystwo Upiększania Miasta (niem. Verschönerungsverein). Jego przewodniczącym został architekt ogrodowy Albrecht. Statutowym celem Towarzystwa było „upiększenie publicznych promenad i placów miasta Prudnik, jak i dbałość o piękno tak w mieście, jak i poza nim”[76].
Plan miasta w 1890
  • 1887
    • 31 marca wzniesiono pawilon muzyczny w Parku Miejskim[77].
    • 24 września franciszkanie powrócili do klasztoru w Prudniku[70].
  • 1889
    • we wrześniu w mieście odbył się kurs dla strażaków okręgu opolskiego, wskazujący na dobrą organizację straży pożarnej w Prudniku w tym okresie[79].
  • 1890
    • 2 sierpnia zakończono budowę nowego klasztoru franciszkanów[70].
  • 1896
    • 14 lutego odbyły się pierwsze obrady Rady Miejskiej w nowym gmachu Urzędu Miejskiego na Rynku[81].
    • 6 października ukończono budowę odcinka linii kolejowej z Prudnika do Białej[80].
    • 4 grudnia oddano do użytku całą linię kolejową z Prudnika do Gogolina[80].
Widokówka z Prudnika z 1897
  • 1897
    • powódź w Prudniku[57].

XX wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1900
    • 1 stycznia nadburmistrzem miasta został Heinrich Engel[62].
Zalana fabryka Fränkla podczas powodzi w 1903
  • 1903
    • wzniesiono Schronisko „Szwedzki Szaniec” w Lesie Prudnickim[84].
    • 5 lipca w Prudniku odbył się zjazd Związku Straży Pożarnych Opolskiego Okręgu Rządowego. W ramach zjazdu odbyły się pokazy pracy strażaków, parada dookoła rynku, koncerty oraz inne imprezy towarzyszące[79].
    • 10 lipca, w wyniku wielodniowych intensywnych opadów deszczu, rozpoczęła się największa powódź jaka nawiedziła Prudnik, okrzyknięta „powodzią stulecia”. Zniszczeniu uległa znaczna część zabudowań w miejscowościach usytuowanych wzdłuż Złotego Potoku: w Jarnołtówku, Pokrzywnej, Moszczance, Łące Prudnickiej, a także w Prudniku[57]. Woda zawaliła domy na Taborach, a także zalała zakłady włókiennicze Fränkla. Zginęła jedna osoba[85]. W opisie powodzi stwierdzono, że „miasto wyglądało jak jezioro”. Straty w samym mieście oszacowano na 82,000 marek (w całym powiecie na 142,683)[57].
    • 10 sierpnia cesarzowa Augusta Wiktoria w celu dokonania wizji lokalnej terenów objętych powodzią przybyła do Głuchołaz, następnie udała się do Jarnołtówka i do Prudnika. Jej wizyta zaowocowała decyzją o budowie zapory wodnej w Jarnołtówku, mającej zabezpieczyć Prudnik i okoliczne miejscowości przed powodziami[57].
  • 1904
    • 1 kwietnia burmistrzem miasta został Heinrich Metzner[62].
    • poświęcono kościół ewangelicki[83].
Odsłonięcie pomnika cesarza Wilhelma I
Plan miasta w 1908
Przyjazd pociągu z emigrantami górnośląskimi do Prudnika
  • 1922
    • wiosną założono klub piłkarski SV Guts Muths Neustadt[99].
    • 18 września na zjeździe w Prudniku liderzy Katholische Volkspartei pod przewodnictwem Carla Ulitzki, opowiadający się dotychczas za przekształceniem prowincji Górny Śląsk w autonomiczne państwo związkowe Rzeszy Niemieckiej, stwierdzili iż wskutek podziału terytorium plebiscytowego oraz ugody z władzami Prus, okrojona „Prowincja Górnośląska powinna pozostać w pruskim związku państwowym”.
  • 1934
    • burmistrzem miasta został Felix Scholz (NSDAP)[62].
    • w tajnym raporcie Sicherheitsdienst Prudnik został uznany za jeden z głównych ośrodków ruchu polskiego na Górnym Śląsku[100].
Adolf Hitler w Prudniku
  • 1939
    • w sierpniu i we wrześniu prudnickie Gestapo na czele z Maxem Krausem przystąpiło do aresztowania polskich powstańców i działaczy Związku Polaków w Niemczech. Osoby te zostały następnie skierowane do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie[104].
Niemieckie wojsko na Rynku w Prudniku
  • 1943
  • 1944
    • 26 września w zakładach włókienniczych w Prudniku założono podobóz niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz, do którego skierowano około 400 kobiet; głównie Żydówki z Węgier, a także Niemki, Polki i Ukrainki[110].
Radzieckie czołgi na drodze do Ścinawy podczas walk o Prudnik
  • 1945
    • w styczniu władze III Rzeszy ewakuowały do Prudnika urząd pocztowy w Gogolinie[111].
    • w styczniu z obozu pracy w Prudniku ewakuowano więźniarki pieszo do obozu Groß-Rosen. W tymże miesiącu przez Prudnik przeszły także kolumny więźniów z innych obozów. W toku tzw. marszu śmierci wiele osób zmarło lub zostało zamordowanych przez Niemców[112].
    • 25 stycznia w Niemysłowicach członkowie SS dokonali mordu 57 chorych więźniów obozu Auschwitz-Birkenau[113].
    • 15 marca Armia Czerwona rozpoczęła operację górnośląską, której głównym celem było zajęcie Prudnika i okrążenie niemieckich wojsk[114].
    • 17 marca z Prudnika uciekli przedstawiciele władzy, działacze NSDAP z burmistrzem Scholtzem i Kreisleiterem Schrammem. Mieszkańcy miasta nie zostali poinformowani o tym, że zbliżają się Rosjanie. W ostatnich godzinach przed przybyciem Armii Czerwonej mieszkańcy zaczęli się chaotycznie mobilizować i łączyć w formacje Volkssturmu. Rozpoczęła się bitwa o Prudnik[115].
    • 18 marca Armia Czerwona ostatecznie opanowała miasto. Prudnik miastem frontowym był aż do maja 1945 w związku z tym, że w niewielkiej odległości od miasta broniły się oddziały niemieckie, które skapitulowały dopiero w maju 1945[116].
    • 23 kwietnia prudnicki Rynek, Plac Farny i Plac Zamkowy zostały zbombardowane przez lotnictwo radzieckie. Według proboszcza Franza Pietscha bombardowanie było spowodowane wystrzeleniem błędnych znaków świetlnych przez pijanych Rosjan[117].
    • 11 maja polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[118].
    • 14 maja pierwszym polskim burmistrzem miasta został Antoni Błaszczyński[119].
    • 3 czerwca grupa czeskich żandarmów i ochotników ze Zlatých Hor przybyła do Prudnika, obsadziła tutejszy ratusz i wywiesiła na nim czechosłowacką flagę. Ogłosiła przyłączenie Prudnika do Czechosłowacji. Wieczorem przybyli uzbrojeni polscy żołnierze. Zażądali od Czechów opuszczenia Prudnika i oddania broni[120].
    • 4 czerwca Czesi wycofali się z Prudnika. Ostatecznie zrezygnowano z rozbrojenia żandarmów[121].
    • 10 czerwca utworzono zalążki Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej w Prudniku. Jej pierwszym komendantem został Beniamin Szwankie[122].
    • na początku lipca niemieccy mieszkańcy Koźla zostali pieszo poprowadzeni do Prudnika, skąd w wagonach towarowych zostali przewiezieni do Zgorzelca[123].
    • 16 lipca założono Powiatową Komendy Straży Pożarnej w Prudniku, której pierwszym komendantem był Leon Kwaśnikiewicz. Siedzibą Powiatowej Komendy Straży Pożarnej oraz Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej był budynek przy ul. Piastowskiej 20-22[122].
    • w sierpniu założony został Podokręg Związku Piłki Nożnej w Prudniku[124].
    • 15 września założono Miejski Klub Sportowy Pogoń Prudnik. Był to pierwszy zarejestrowany klub na Opolszczyźnie[125].
    • siedziba Sądu Okręgowego w Nysie została przeniesiona do Prudnika. Obszar jurysdykcyjny prudnickiego Sądu Okręgowego obejmował sądy grodzkie w: Korfantowie, Głogówku, Głuchołazach, Grodkowie, Niemodlinie, Nysie, Otmuchowie, Paczkowie i Prudniku[126].
    • 25 grudnia miało miejsce pierwsze wydanie gazety „Głos Prądnika” (od 1946 pod nazwą „Nasz Głos”). Było to pierwsze pismo regionalne po wojnie na Ziemiach Odzyskanych pisane w języku polskim[127].
    • istniejące w Prudniku zakłady obuwnicze zostały połączone w jedno przedsiębiorstwo, od 1952 znane pod nazwą Prudnickie Zakłady Obuwia „Primus“[128].
  • 1947
    • założona została Szewska Spółdzielnia Pracy „Ogniwo”[131].
  • 1950
    • 2 lipca na mocy ustawy o zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych zlikwidowano Sąd Okręgowy w Nysie z siedzibą w Prudniku. Jego zadania przejął Sąd Powiatowy w Nysie[126].
  • 1953
    • w mieście rozpoczęła działalność społeczność zielonoświątkowa[134].
    • 9 kwietnia majątek Okręgowej Spółdzielczej Mleczarni w Prudniku został w całości zbyty na rzecz Centralnego Związku Przemysłu Mleczarskiego[129].
Pokój Stefana Wyszyńskiego w klasztorze w Prudniku
  • 1955
    • zlikwidowano Miejską Zawodową Straż Pożarną[139].
    • 28 października zakończył się okres internowania w Prudniku prymasa Stefana Wyszyńskiego w związku z przewiezieniem go do Komańczy[136].
  • 1957
    • 7 stycznia franciszkanie powrócili do klasztoru w Prudniku[70].
    • 10 czerwca Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Prudniku została reaktywowana[129].
Otwarcie Muzeum Ziemi Prudnickiej
Panorama miasta
  • 1962
    • 12 października na terenie koszar w wyniku zaprószenia ognia przez żołnierzy wybuchł pożar na poddaszu bloku wojskowego, gdzie składowano broń i amunicję ćwiczebną. W gaszeniu pożaru brała udział straż z Prudnika i innych miejscowości województwa opolskiego, a także z czeskich Zlatých Hor[139].
Widok na Rynek w Prudniku (1965)
  • 1966
    • 1 lipca reaktywowano Miejską Zawodową Straż Pożarną[139].
  • 1969
    • rozebrano kościół ewangelicki[150].
  • 1972
    • 1 lipca doszło do pożaru w Zakładzie Obuwia w Prudniku[139].
  • 1977
    • 21 sierpnia w wyniku obfitych opadów deszczu Prudnik, Szybowice, Niemysłowice i Czyżowice nawiedziła powódź. Woda wystąpiła z koryta rzeki przy ul. Chrobrego i popłynęła ulicami Kolejową, Wiejską, Morcinka i Konopnickiej, wracając w koryto rzeki około pół kilometra dalej[152]. Fala wezbraniowa uszkodziła wiadukt kolejowy przy ul. Słowiczej[153]. Woda zalała tkalnię, farbiarnię i magazyny ZPB „Frotex”[152].
  • 1978
    • w Prudniku rozpoczęła działalność firma Diversa, zajmująca się produkcją akwariów[154].
Strajk we „Frotexie”
  • 1980
    • 10 stycznia naczelnikiem miasta i gminy został Tadeusz Balcerkowski[155].
    • w Prudniku założony został zespół heavymetalowy Apex[156].
    • utworzono Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Prudniku[157].
    • od 2 do 3 września miała miejsce akcja strajkowa w spółdzielni kółek rolniczych w Prudniku[158].
    • 5 września w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex” rozpoczęła się największa akcja protestacyjna w województwie opolskim. Strajkowało około 1500 osób. Przewodniczącym komitetu strajkowego został Włodzimierz Pucek[159].
    • 6 września około 200 pracowników rozpoczęło strajk w Zakładzie Obuwia w Prudniku. Tego samego dnia przerwały też pracę dwa zakłady blacharskie i zakład rymarsko-tapicerski w prudnickiej Spółdzielni Pracy Różnej Wytwórczości „Ogniwo”[160].
    • 8 września strajkowała załoga Spółdzielni Transportu Wiejskiego w Prudniku, a także Zakład Usług Telewizyjnych[160]. Do strajku we „Frotexie” dołączyła zawodowa Zakładowa Straż Pożarna[159].
    • 9 września doszło do strajków w Spółdzielni Kółek Rolniczych, Państwowym Ośrodku Maszynowym oraz Oddziale WSS „Społem” w Prudniku[160].
    • 10 września zawarto porozumienie pomiędzy zakładowym komitetem strajkowym a komisją złożoną z przedstawicieli Ministerstwa Przemysłu Lekkiego, Zjednoczenia Przemysłu Bawełnianego, Komitetu Miasta i Gminy PZPR oraz kierownictwa „Frotexu”, które zakończyło strajk w zakładzie[161]. Tego samego dnia rozpoczął się strajk w zakładzie nr 4 Opolskich Fabryk Mebli w Prudniku** 9 września doszło do strajków w Spółdzielni Kółek Rolniczych, Państwowym Ośrodku Maszynowym oraz Oddziale WSS „Społem” w Prudniku[160].
    • 16 września akcję strajkową podjęło 320 pracowników Spółdzielni „Pionier”[162].
    • 19 września zakończono akcję protestacyjną w Spółdzielni „Pionier”[162].
    • 8 listopada przedstawiciele zakładowych organizacji związkowych z Prudnika i okolicznych gmin powołali Międzyzakładowy Komitet Założycielski NSZZ „Solidarność” Ziemi Prudnickiej[163][161].
Antykomunistyczna demonstracja przed kościołem św. Michała Archanioła
  • 1981
    • 31 marca do Prudnika przeniesiono z Opola Międzyzakładowy Komitet Strajkowy oraz zespół redakcyjny opolskiej prasy solidarnościowej, czyniąc z Prudnika związkową stolicą województwa[164].
    • 3 maja w Parku Miejskim zorganizowano uroczystą mszę polową z okazji rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja[165].
    • w nocy z 1 na 2 sierpnia pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej na placu Wolności został oblany pomarańczową farbą[166].
    • 8 sierpnia 1200 pracowników „Frotexu” w czynie społecznym wyprodukowało białe ręczniki frotowe z logo „Solidarności”. Ręczniki te zostały rozprowadzone wśród uczestników I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku[167].
    • 6 września w Prudniku odbył się festyn dla upamiętnienia pierwszej rocznicy strajku we „Frotexie”. Wzięło w nim udział około ośmiu tysięcy osób[167].
    • 13 grudnia wprowadzono w Polsce stan wojenny. Wśród osób internowanych znaleźli się mieszkańcy Prudnika: Józef Boski, Henryk Nowaczek, Włodzimierz Pucek, Jakub Forystek[168]. Pomimo zaistniałej sytuacji, w kościele św. Michała Archanioła w Prudniku odbyła się uroczystość poświęcenia przez biskupa Wacława Wyciska sztandaru dla zakładowej organizacji NSZZ „Solidarność” przy ZPB „Frotex” oraz tablicy upamiętniającej stoczniowców poległych w grudniu 1970. Po nabożeństwie uformował się pochód. Tłum odprowadził sztandar pod bramę ZPB „Frotex”, gdzie odśpiewano „Mazurek Dąbrowskiego”[169].
Obsada i twórcy filmu Kilka dni na ziemi niczyjej na planie w Prudniku
  • 1982
    • w maju zapadła decyzja o internowaniu osób z rejonu Prudnika, gdzie obserwowano „szczególnie wiele przejawów konspiracyjnej działalności związkowo-opozycyjnej”. Internowano dwóch pracowników „Frotexu”: Władysławę Ginter i Andrzeja Oko[170].
    • 30 sierpnia internowano Leopolda Okońskiego i (ponownie) Włodzimierza Pucka z Prudnika[171].
    • przy pałacu w Lipnie w Prudniku powstawały zdjęcia do filmu Kilka dni na ziemi niczyjej[172].
    • w Prudniku odbyły się Mistrzostwa Polski w Łucznictwie.
Pomnik z inskrypcją dziękczynną Stefana Wyszyńskiego
  • 1985
    • 3 lutego pomiędzy Dytmarowem i Prudnikiem doszło do zderzenia pociągu z ciągnikiem Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. 2 osoby zginęły na miejscu, a 1 osoba została ciężko ranna (mężczyzna trafił w śpiączkę, zmarł kilka lat później)[175].
    • w nocy z 12 na 13 marca Jarosław Kuś i Maciej Niemas, uczniowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 1 w Prudniku, wybili szybę w siedzibie Komitetu Miejskiego PZPR, protestując w ten sposób przeciwko usuwaniu krzyży ze szkół i dezinformacji wokół śmierci Jerzego Popiełuszki[176].
Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Syloe”
  • 1996
    • 8 marca biskup Alfons Nossol podniósł kościół św. Józefa w Prudniku do rangi sanktuarium[70].
    • w Prudniku uruchomiono zakład Artech Polska, będący częścią francuskiej grupy Armor i zajmujący się on produkcją kaset do drukarek[186].
    • w sierpniu jeden z mieszkańców osiedla Zacisze wpuścił do gazociągu powietrze, chcąc przy pomocy sprężarki cofnąć licznik gazu. W ten sposób spowodował sytuację zagrażającą życiu kilkuset mieszkańców osiedla, gdyż przy zapowietrzeniu sieci próba zapalenia piecyka mogła wciągnąć ogień do sieci i spowodować wewnątrz wybuch. Stacja redukcyjna osiedla została wyłączona, a sieć odpowietrzona[187].
  • 1997
    • 27 czerwca oddano do użytku miejską oczyszczalnię ścieków przy ul. Poniatowskiego[188].
    • 6 lipca rozpoczęła się powódź tysiąclecia. Prudnik był wówczas pierwszym polskim miastem, które zostało zalane. Woda zniosła kładkę dla pieszych na remontowanym moście na ul. Kościuszki. Zalane zostały ulice Kochanowskiego, Morcinka, Batorego, Powstańców Śląskich, Kolejowa i inne, a także liczne zakłady przemysłowe w mieście[189].
    • 7 lipca ewakuowano łącznie 192 osoby z zalanych budynków w Prudniku, Łące Prudnickiej i Moszczance[189].
    • 8 lipca Prudnik i okolice wizytował helikopterem premier Włodzimierz Cimoszewicz[189].
    • 12 lipca rozpoczął pracę zespół prowadzący inwentaryzację szkód powodziowych działający przy Urzędzie Miasta i Gminy w Prudniku[189]. Straty w gminie Prudnik oszacowano na 8,6 miliona złotych (86 miliardów „starych” złotych)[190]. Zalane zostały 102 budynki, 836 ha gruntów rolnych, 119 domów jednorodzinnych, 3 obiekty sportowe, 3 przedszkola, 4 budynki szkolne, 17 budynków produkcyjnych, a liczbę poszkodowanych wyznaczono na 2425 osób[191].
    • 20 lipca Prudnik otrzymał dla rodzin poszkodowanych w powodzi 5 ton darów z Jasła, w tym artykuły spożywcze i środki czystości. Władze Jasła zorganizowały na własny koszt kolonie dla stu dzieci z Prudnika i okolic[189].
  • 1989
    • powódź w Prudniku[57].
  • 1998
    • Spółdzielnia Pracy Różnej Wytwórczości i Usług „Ogniwo” w Prudniku została postawiona w stan likwidacji[196].
    • swój zakład w Prudniku otworzyła niemiecka firma Bardusch, zajmująca się serwisowaniem i wynajmowaniem odzieży roboczej dla firm przemysłu spożywczego, ciężkiego, elektronicznego, chemicznego oraz koncernów motoryzacyjnych[197].
    • w przeprowadzonych 11 października wyborach samorządowych do Rady Miejskiej w Prudniku zwyciężyła Akcja Wyborcza Solidarność. Na urząd burmistrza wybrany został Zenon Kowalczyk (Sojusz Lewicy Demokratycznej)[198].
Powiat prudnicki

XXI wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 2001
    • 26 sierpnia Prudnik ponownie wizytował kardynał Józef Glemp[70].
  • 2002
    • 21 sierpnia miasto wizytował ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss[202].
    • w Prudniku powstał Prudnicki Związek Przyjaciół „Rejsu” (PZPR) prowadzony przez licealistów, do którego dołączyło ok. 250 osób[203].
    • w przeprowadzonych 27 października wyborach samorządowych do Rady Miejskiej w Prudniku zwyciężył Sojusz Lewicy Demokratycznej. Na urząd burmistrza wybrany został Zenon Kowalczyk (Sojusz Lewicy Demokratycznej)[204].
  • 2003
    • 27 kwietnia Ośrodek Badań Wyborczych zorganizował w Prudniku prareferendum w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, traktowane jako „próba generalna” przed prawdziwym referendum w czerwcu[205]. 81% głosujących mieszkańców opowiedziało się za wejściem do Unii. Wyniki prareferendum w Prudniku analizowały og��lnopolskie media[206].
  • 2007
    • powódź w Prudniku[57].
    • zakończył się proces likwidacji Prudnickich Zakładów Obuwia „Primus“[207].
    • gmina Prudnik sprywatyzowała spólkę Torkonstal, zajmującą się produkcją pojemników i kontenerów metalowych[210].
Ambasador USA Victor Ashe w Prudniku
  • 2008
    • 13 października Prudnik wizytował ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce Victor Ashe[211].
  • 2009
    • 15 maja oddano do użytku nowy budynek Komendy Powiatowej Policji na Jasionowym Wzgórzu[212].
  • 2010
    • 31 marca Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex” zostały postawione w stan upadłości likwidacyjnej, a syndyk rozpoczął wyprzedaż majątku firmy[213].
    • 2 czerwca woda zalała wsie w okolicy Prudnika. Na terenie miasta poziom rzeki Prudnik podniósł się do 3 metrów, jednak woda nie wylała się poza koryto[214].
    • w przeprowadzonych 21 listopada wyborach samorządowych do Rady Miejskiej w Prudniku zwyciężyła Platforma Obywatelska. Na urząd burmistrza wybrany został Franciszek Fejdych (Platforma Obywatelska)[215].
Remont mostu na ul. Nyskiej
  • 2012
    • 11 lipca przez Prudnik przebiegała trasa wyścigu Tour de Pologne[216].
    • w listopadzie przeprowadzono remont mostu na ulicy Nyskiej[217].
Prezydent Bronisław Komorowski w Prudniku
  • 2014
    • 14 maja miasto wizytował prezydent Polski Bronisław Komorowski[221].
    • 5 lipca zakończył się proces likwidacji Zakładów Przemysłu Bawełnianego „Frotex”[222].
    • do Prudnika przeniosła się firma Furnika, produkująca oświetlenie LED do mebli[223].
    • 21 września w Prudniku odbyła się 1. edycja wyścigu kolarskiego Memoriał Stanisława Szozdy[224].
    • w przeprowadzonych 16 listopada wyborach samorządowych do Rady Miejskiej w Prudniku zwyciężyła Platforma Obywatelska. Na urząd burmistrza wybrany został Franciszek Fejdych (Platforma Obywatelska)[225].
JS 3070 ZS „Strzelec” OSW
  • 2017
    • 10 września w Prudniku odbyła się 4. edycja wyścigu kolarskiego Memoriał Stanisława Szozdy[232].
    • 10 grudnia na pograniczu polsko-czeskim odnotowano naturalne trzęsienie ziemi. Odczuli je mieszkańcy Prudnika[233].
Budowa Kompleksu Sportowego „Sójka”
Podniesiony poziom rzeki Prudnik
8. edycja Memoriału Stanisława Szozdy
  • 2021
    • 26 czerwca w Prudniku odbyły się 3. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Półmaratonie Górskim Nordic Walking[243].
    • 19 września Stefan Wyszyński został ogłoszony patronem miasta i gminy Prudnik[244].
    • 19 września w Prudniku odbyła się 8. edycja wyścigu kolarskiego Memoriał Stanisława Szozdy[245].
    • 28 października na obrzeżach Prudnika otwarto centrum handlowe Premium Park[246].
Autobus bezpłatnej komunikacji miejskiej
  • 2022
    • od 1 stycznia komunikacja miejska w Prudniku została ustanowiona bezpłatną dla pasażerów[247].
    • 26 marca w Prudniku odbyły się 4. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Półmaratonie Górskim Nordic Walking[248].
    • 7 lipca w Parku Miejskim odsłonięto ułożone na chodniku płyty z cytatami utworów poetyckich, które utworzyły „Prudnicką Aleję Słowa”. Na płytach znalazły się cytaty autorstwa Danieli Długosz-Pency, Zofii Kulig, Wojciecha Ossolińskiego i Františka Všetički(inne języki)[249].
    • 8 września w Prudniku odbyła się 9. edycja wyścigu kolarskiego Memoriał Stanisława Szozdy[250].
    • 6 listopada odsłonięto makiety zniszczonych obiektów sakralnych w Prudniku: synagogi, kościoła ewangelickiego i klasztoru kapucynów[251].
Centrum przesiadkowe przy ul. Kościuszki
  • 2024
    • 23 marca w Dzielnicy Przemysłowej rozpoczęto budowę zakładu spółki Wood of Fire, produkującej drewno opalane techniką wierzchniego zwęglania[258].
    • 23 marca w Kompleksie Sportowym „Sójka” w Prudniku odbyły się Mistrzostwa Opolszczyzny w Boksie Olimpijskim oraz Międzynarodowy Mecz Boksu Polska–Czechy[259].
    • 6 kwietnia w Prudniku odbyły się 6. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Półmaratonie Górskim Nordic Walking[260].
    • w przeprowadzonych 7 kwietnia wyborach samorządowych do Rady Miejskiej w Prudniku zwyciężył KWW Platforma PL2050 Ludowcy Lewica Powiatu Prudnickiego. Na urząd burmistrza wybrany został Grzegorz Zawiślak (Porozumienie Samorządowe)[261].
    • 15 sierpnia Prudnik był gospodarzem mety etapu wyścigu Tour de Pologne[262].
    • 13 września w wyniku obfitych opadów deszczu gwałtownie podniósł się poziom wody w rzekach Prudnik i Złoty Potok[263]. Wśród mieszkańców miasta i gminy rozpoczęto rozprowadzanie worków z piaskiem na cele przeciwpowodziowe[264]. Wieczorem poziom rzeki Prudnik przekroczył stan alarmowy[265].
    • w nocy z 13 na 14 września zalane zostały wsie w okolicy Prudnika: Czyżowice, Wierzbiec, Rudziczka[266], a podtopienia i zalania domów odnotowano we wszystkich miejscowościach gminy[267]. Burmistrz Grzegorz Zawiślak ogłosił w mieście stan powodziowy, a starosta Radosław Roszkowski – alarm przeciwpowodziowy na terenie całego powiatu prudnickiego[266].

Przynależność państwowa i administracyjna Prudnika od wieku XIII do XXI

[edytuj | edytuj kod]
Przynależność polityczno-administracyjna miasta Prudnik
Okres Państwo Zwierzchnictwo Jednostka administracyjna
1255–1337 Królestwo Czech Morawy, ziemia prudnicka
1337–1382 Księstwo niemodlińskie
1382–1424 Księstwo niemodlińsko-strzeleckie
1424–1460 Księstwo głogówecko-prudnickie
1460–1521 Księstwo opolskie
1521–1532 Księstwo opolsko-raciborskie księstwo opolskie
1532–1742 Monarchia Habsburgów Monarchia Habsburgów Święte Cesarstwo Rzymskie księstwo opolsko-raciborskie, powiat sądowy prudnicki
1742–1806 Królestwo Prus Święte Cesarstwo Rzymskie kamera wrocławska, departament wrocławski, powiat prudnicki
1806–1807 Królestwo Prus
1807 Francja I Cesarstwo Francuskie [268]
1807–1815 Królestwo Prus kamera wrocławska, departament wrocławski, powiat prudnicki
1815–1871 prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1871–1918 Cesarstwo Niemieckie Cesarstwo Niemieckie Królestwo Prus, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1918–1919 Republika Weimarska land Prusy, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1919–1933 land Prusy, prowincja Górny Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1933–1938 III Rzesza III Rzesza
1938–1941 land Prusy, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1941–1945 land Prusy, prowincja Górny Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1945–1946 Rzeczpospolita Polska Okręg I (Śląsk Opolski)
1946–1950 województwo śląskie, powiat prudnicki, gmina miejska
1950–1952 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina miejska
1952–1973 Polska Rzeczpospolita Ludowa
1973–1975 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina Prudnik
1975–1989 województwo opolskie, gmina Prudnik
1989–1998 Polska Rzeczpospolita Polska
od 1999 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina Prudnik


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 8.
  2. ↑ a b Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 186.
  3. ↑ a b Chodkowska i Chorowska 2019 ↓, s. 43.
  4. ↑ a b Chodkowska i Chorowska 2019 ↓, s. 44.
  5. ↑ Jak Czesi założyli Prudnik [online], nto.pl, 23 maja 2013 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  6. ↑ a b c d e f g Kasza 2020 ↓, s. 11.
  7. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 865.
  8. ↑ Kruszewski 2018 ↓, s. 87.
  9. ↑ Dziewulski 1973 ↓, s. 324.
  10. ↑ Historia społeczności [online], sztetl.org.pl [dostęp 2024-08-28].
  11. ↑ a b c d e f g h Leszek Bobowski, Miasto w ogniu [online], tygodnikprudnicki.pl, 22 września 2010 [dostęp 2024-08-27].
  12. ↑ a b c Kasza 2020 ↓, s. 12.
  13. ↑ Symbole miasta [online], prudnik.pl [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  14. ↑ Józef Wierzyński, Prudnik – prasłowiański gród polski, „Głos Włókniarza”, 10 (45), Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, październik 1963, s. 2, 3.
  15. ↑ Andrzej Dereń, Chwała oręża polskiego a średniowieczny Prudnik [online], 15 sierpnia 2017 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  16. ↑ Franciszek Dendewicz, Maćko z Prudnika [online], miejsca-tajemne.pl, 11 maja 2009 [dostęp 2024-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-26].
  17. ↑ a b c Dominiak 2016 ↓, s. 61.
  18. ↑ a b c Tadeusz Kwaśniewski, Nie zapłacili za księcia [online], nto.pl, 16 sierpnia 2002 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  19. ↑ Dziewulski 1973 ↓, s. 338–339.
  20. ↑ Ilustrowane dzieje Prudnika, „Głos Włókniarza”, 22 (599), Opole: Opolskie Wydawnictwo Prasowe, 15 listopada 1987, s. 9.
  21. ↑ Dominiak 2016 ↓, s. 64.
  22. ↑ Dominiak 2016 ↓, s. 67.
  23. ↑ a b Dominiak 2016 ↓, s. 60.
  24. ↑ a b Dominiak 2016 ↓, s. 69.
  25. ↑ a b Dominiak 2016 ↓, s. 71.
  26. ↑ Dominiak 2016 ↓, s. 74.
  27. ↑ Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 62.
  28. ↑ Kruszewski 2018 ↓, s. 94.
  29. ↑ Witkowska 2015 ↓, s. 36.
  30. ↑ Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska. Handel [online], Wikiźródła [dostęp 2024-08-27].
  31. ↑ Bolesław Bezeg, Kartka z kalendarza [online], Radio Opole, 24 stycznia 2022 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  32. ↑ Kruszewski 2018 ↓, s. 204.
  33. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 833.
  34. ↑ Andrzej Dereń, Czy odkryto dowód na istnienie najstarszego kirkutu w Prudniku?, „Tygodnik Prudnicki”, 28 (1333), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 13 lipca 2016, s. 23, ISSN 1231-904X.
  35. ↑ a b c Kasza 2020 ↓, s. 14.
  36. ↑ a b c d e Kasza 2020 ↓, s. 15.
  37. ↑ a b c d e Kasza 2020 ↓, s. 13.
  38. ↑ a b c Małgorzata Frąckowiak, Cmentarz żydowski w Prudniku [online], cmentarze-zydowskie.pl [dostęp 2024-08-28].
  39. ↑ Witkowska 2015 ↓, s. 37.
  40. ↑ Żydowska aktywność gospodarcza w Prudniku [online], sztetl.org.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  41. ↑ Andrzej Dereń, Żydzi na ziemi prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, 41 (724), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 13 października 2004, s. 7, ISSN 1231-904X.
  42. ↑ Piotr Guzik, Mroczna historia prudnickiej dzieciobójczyni. Prolog do opowieści o mordowaniu czarownic na Śląsku [online], opole.wyborcza.pl, 5 listopada 2017 [dostęp 2024-08-27].
  43. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 868.
  44. ↑ Zdzisław Komosiński, Założenie pierwszego kapucyńskiego klasztoru na Śląsku w Prudniku, 1976.
  45. ↑ Marcin Kopiec: Król Sobieski na Śląsku w kościołach w drodze pod Wiedeń. Mikołów: SW Karola Miarki, 1920, s. 67.
  46. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 268.
  47. ↑ a b c d e f g h i j k Piotr Kulczyk, Prudnik w okresie wojen śląskich 1740–1763, „Ziemia Prudnicka”, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 53–58.
  48. ↑ a b c Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 45.
  49. ↑ Andrzej Dereń, Granice ziemi prudnickiej do 1742 roku, „Tygodnik Prudnicki”, 17 (440), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 29 kwietnia 1999, s. 26, ISSN 1231-904X.
  50. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 789.
  51. ↑ Marcin Domino, Góra, co ją Kapliczną zwano, „Gazeta Prudnik24”, 57, Prudnik: Usługi Marketingowe i Finansowe Jarosław Wojdyło, 26 maja 2015, s. 8, ISSN 2300-7958.
  52. ↑ John Entick, The general history of the late war: containing it’s rise, progress, and event, in Europe, Asia, Africa, and America, E. and C. Dilly, 1763 [dostęp 2020-02-25] (ang.).
  53. ↑ Krzysztof Strauchmann, Kupił przez internet starą mapę wojskową [online], nto.pl, 8 listopada 2007 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  54. ↑ Janusz Stolarczyk, Bitwa pod Trzebiną (Kunzendorff) [online], muzeumprudnik.pl [dostęp 2024-08-27].
  55. ↑ Andrzej Dereń, Bitwa o Świętego Rocha [online], tygodnikprudnicki.pl, 19 sierpnia 2009 [zarchiwizowane z adresu 2021-10-20] (pol.).
  56. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 631.
  57. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Leszek Bobowski, Kiedy powstawała straż w Prudniku [online], tygodnikprudnicki.pl, 13 października 2010 [dostęp 2024-08-27].
  58. ↑ Kościół pw. śś. Piotra i Pawła, Prudnik [online], zabytek.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  59. ↑ Marcin Husak, Słów kilka o Königerach (cz.2), „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 44 (1192), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 października 2013, s. 13, ISSN 1231-904X.
  60. ↑ Henryka Młynarska, Gdy Francuzi okupowali Śląsk, „Tygodnik Prudnicki”, 32 (1746), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 sierpnia 2024, s. 20, ISSN 1231-904X.
  61. ↑ Wojciech Dobiecki, Wspomnienia wojskowe Wojciecha Dobieckiego, 1862, s. 232 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  62. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Stadt Neustadt O.S. [online], territorial.de [dostęp 2024-08-29].
  63. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 18.
  64. ↑ a b c d e Historia społeczności [online], sztetl.org.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  65. ↑ Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 23.
  66. ↑ Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 24.
  67. ↑ Andrzej Dereń, Historia Powiatu Prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  68. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 790.
  69. ↑ a b c d e f g h Leszek Bobowski, Katastrofy wojenne [online], tygodnikprudnicki.pl, 6 października 2010 [dostęp 2024-08-27].
  70. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Historia [online], prudnik.franciszkanie.com [dostęp 2024-08-28].
  71. ↑ Kącik historyczny, „Panorama Bialska”, Patryk Bania – redaktor naczelny, 7 (314), Biała: Gminne Centrum Kultury, lipiec 2021, s. 4–6, ISSN 1232-7352.
  72. ↑ a b Andrzej Dereń, Industrialne tajemnice Prudnika: fabryka butów pana Hanela [online], tygodnikprudnicki.pl, 14 sierpnia 2013 [dostęp 2024-08-28].
  73. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 21.
  74. ↑ Franciszek Dendewicz, Prudniczanie w powstaniu styczniowym, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 5 (635), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 29 stycznia 2003, s. 18, ISSN 1231-904X.
  75. ↑ a b c Historia Magistrali Podsudeckiej [online], kolejpodsudecka.pl [dostęp 2024-08-28].
  76. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 439.
  77. ↑ a b c Kasza 2020 ↓, s. 445.
  78. ↑ Ehrlich Paul [online], sztetl.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-05-07].
  79. ↑ a b Leszek Bobowski, Ubezpieczenie od pożaru [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 października 2010 [dostęp 2024-08-27].
  80. ↑ a b c Kasza 2020 ↓, s. 105.
  81. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 257.
  82. ↑ 100 lat polskiego ruchu robotniczego kronika wydarzeń. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 41.
  83. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 837.
  84. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 623.
  85. ↑ Krzysztof Strauchmann, Wielka powódź w lipcu 1903. Czy szkody były większe niż w 1997 roku? [online], nto.pl, 21 czerwca 2020 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  86. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 348.
  87. ↑ Krzysztof Strauchmann, Niezwykłe znalezisko w Prudniku. Czy to pomnik Wilhelma I? [online], nto.pl, 14 listopada 2010 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  88. ↑ Joanna Szot, Łaźnia miejska (Städische Badenstalt), ob. basen miejski, Prudnik – Zabytek.pl [online], zabytek.pl, 15 lipca 2014 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  89. ↑ Damian Wicher, Inwestycja do pierwszej powodzi [online], Teraz Prudnik!, 16 czerwca 2021 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  90. ↑ Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 73.
  91. ↑ Marcin Domino, Prudniczanie postawili mu pomnik [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 października 2010 [dostęp 2024-08-28].
  92. ↑ Piotr Kaczmarczyk, Czytanie Dawnego Śląska – Der Polnischer Aufstand A.D. 1919 [online], wachtyrz.eu, 17 sierpnia 2019 [dostęp 2024-08-22] (pol.).
  93. ↑ a b Prudnickie odrodzenie [online], Prudnik24, 29 marca 2011 [dostęp 2024-08-22] (pol.).
  94. ↑ Prudnik, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-08-27].
  95. ↑ Bolesław Bezeg, „Na Linii Korfantego” 05.03.2021 [online], „Na Linii Korfantego” 05.03.2021, 5 marca 2021 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  96. ↑ Piotr Kopczyk, Polskie oddziały dywersyjne w maju 1921 roku na ziemi prudnickiej [online], raclawice.net [dostęp 2024-08-22] (pol.).
  97. ↑ Waldemar Gielzok, 100 lat temu… 21.05.1921 [online], wachtyrz.eu, 21 maja 2021 [dostęp 2024-08-22] (pol.).
  98. ↑ Tomasz Kosiński, „Powstania śląskie” okiem bojownika Freikorpsu „Oberland” [online], wachtyrz.eu, 10 czerwca 2019 [dostęp 2024-08-22].
  99. ↑ Marcin Domino, O futbolu w przedwojennym Prudniku [online], Prudnik24, 13 marca 2020 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  100. ↑ Sebastian Rosenbaum, Mirosław Węcki, Nadzorować, interweniować, karać. Nazistowski obóz władzy wobec Kościoła katolickiego (1934–1944). Wybór dokumentów, Katowice: Instytut Pamięci Narodowej, 2010, s. 60.
  101. ↑ Andrzej Dereń. Swastyka nad miastem. „Tygodnik Prudnicki”, s. 5, 2000. ISSN 1231-904X. 
  102. ↑ Andrzej Dereń, Listopadowa noc wstydu prudniczan [online], tygodnikprudnicki.pl, 7 grudnia 2007 [zarchiwizowane z adresu 2022-05-25].
  103. ↑ Ewa Cichoń, Wokół oleskich Żydów i ich cmentarza, „Rocznik Powiatu Oleskiego”, Andrzej Szklanny – redaktor, 11, Olesno: Starostwo Powiatowe, 2018, s. 33, ISBN 978-83-7342-609-2, ISSN 1899-4210.
  104. ↑ Andrzej Kurek, Niemieckie więzienia sądowe na Śląsku w czasach Trzeciej Rzeszy, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 2007, s. 137–138, ISBN 978-83-7308-863-4.
  105. ↑ Adam Lutogniewski, O garnizonie prudnickim przed 1945 rokiem, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 3 (478), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 20 stycznia 2000, s. 7, ISSN 1231-904X.
  106. ↑ Lista Grundmanna [online], poszukiwania.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  107. ↑ Marcin Domino, Pałac Fipperów. Willa, która znalazła się na słynnej liście Grundmanna [online], Prudnik24, 15 stycznia 2022 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  108. ↑ Andrzej Dereń, Pomniki naszej historii (II), „Tygodnik Prudnicki”, 45 (623), 6 listopada 2002.
  109. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 86.
  110. ↑ Obóz pracy – Arbeitslager Neustadt – Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-11-02] (pol.).
  111. ↑ Kolej a poczta w Gogolinie, „Zeszyt Gogoliński”, 8, Gogolin: Urząd Miejski, 2018, s. 16.
  112. ↑ Jan Poniatyszyn, Prudnicki obóz śmierci – Radio Opole [online], radio.opole.pl, 27 stycznia 2014 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  113. ↑ Andrzej Dereń, Zginęli, bo nie mogli iść dalej [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 stycznia 2010 [zarchiwizowane z adresu 2021-04-10].
  114. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 44.
  115. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 45.
  116. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 47.
  117. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 50.
  118. ↑ Andrzej Dereń, Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X.
  119. ↑ Franciszek Dendewicz, Maj 1945 roku na ziemi prudnickiej [online], tygodnikprudnicki.pl, 31 maja 2006 [dostęp 2024-08-27].
  120. ↑ Andrzej Dereń, Historia: Zdobyli Prudnik na wozie drabiniastym [online], tygodnikprudnicki.pl, 12 stycznia 2011 [dostęp 2024-08-27].
  121. ↑ Piotr Pałys, Na krawędzi konfliktu zbrojnego: incydent raciborski z czerwca 1945 r. i jego bezpośrednie reperkusje, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2015, s. 98.
  122. ↑ a b Leszek Bobowski, Początki polskiej straży pożarnej [online], tygodnikprudnicki.pl, 3 listopada 2010 [dostęp 2024-08-27].
  123. ↑ Andrzej Hanich, Dekanaty i parafie Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego w latach 1945–1946, Opole: Państwowy Instytut Naukowy – Instytut Śląski, 2009, s. 206.
  124. ↑ Janusz Stefanko, Damian Wicher, Jubileusz Podokręgu, „Tygodnik Prudnicki”, 48 (783), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 listopada 2005, s. 19, ISSN 1231-904X.
  125. ↑ Marek Wesołowski, Historia Pogoni Lwów i Polonii Bytom [online], pogonprudnik.futbolowo.pl, 4 maja 2013 [dostęp 2024-08-28].
  126. ↑ a b Sąd Okręgowy w Nysie z siedzibą w Prudniku [online], szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  127. ↑ Antoni Weigt, Od „Głosu Prądnika” do „Tygodnika”, „Tygodnik Prudnicki”, 1 (267), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 stycznia 1996, s. 14, ISSN 1231-904X.
  128. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 24.
  129. ↑ a b c Historia [online], mleczarnia.com, 20 stycznia 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-01-20].
  130. ↑ M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85.
  131. ↑ Andrzej Dereń, Niezwykła kronika spółdzielni „Ogniwo” w Prudniku [online], Teraz Prudnik!, 10 lutego 2023 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  132. ↑ O bohaterze AK (raz jeszcze) słów kilka [online], Prudnik24, 7 października 2015 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  133. ↑ Uchwała Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu Nr 64/1302/51 w sprawie podziału obszaru woj. opolskiego na Rejony Eksploatacji Dróg Publicznych, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 18, Opole: Prezydium WRN, 30 października 1951, s. 89.
  134. ↑ a b Poznajmy nasze zbory..., „Chrześcijanin”, 1–2, Warszawa: Instytut Wydawniczy AGAPE, 1992, s. 18, ISSN 0209-0120.
  135. ↑ Elżbieta Zagłoba-Zygler, Nasza historia (1) [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-08-28].
  136. ↑ a b c d Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 189.
  137. ↑ Procner i Kowalczyk 2007 ↓, s. 190.
  138. ↑ Antoni Sieradzki, A gdy po ćwiczeniach mamy wolny czas... (2), „Tygodnik Prudnicki”, 36 (719), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 września 2004, s. 10, ISSN 1231-904X.
  139. ↑ a b c d Leszek Bobowski, Pożar magazynu amunicji w koszarach [online], tygodnikprudnicki.pl, 17 listopada 2010 [dostęp 2024-08-27].
  140. ↑ Krzysztof Strauchmann, 60 lat działalności muzeum Ziemi Prudnickiej. To dzieło ludzi z pasją [online], Nowa Trybuna Opolska, 13 maja 2019 [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  141. ↑ W pancernym pociągu.... „Głos Włókniarza”. 7 (138), s. 4, lipiec 1971. Prudnik: Zakłady Przemysłu Bawełnianego. 
  142. ↑ Andrzej Kwarciak, Historia – Skarby z poprzedniej epoki [online], laspolski.pl, 15 stycznia 2019 [dostęp 2024-02-14].
  143. ↑ Antoni Sieradzki, A gdy po ćwiczeniach mamy wolny czas... (3), „Tygodnik Prudnicki”, 37 (720), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 15 września 2004, s. 10, ISSN 1231-904X.
  144. ↑ Kociński i in. 2022 ↓, s. 87.
  145. ↑ Podział administracyjny województwa opolskiego według stanu na dzień 31 sierpnia 1964 r., „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 9, Opole: Urząd Wojewódzki w Opolu, 3 września 1964, s. 13.
  146. ↑ Andrzej Dereń, Ulica Stefana Wyszyńskiego: Od komunisty do błogosławionego [online], Teraz Prudnik!, 19 października 2019 [dostęp 2024-08-27] (pol.).
  147. ↑ Kronika, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek junior – redaktor naczelny, 5, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, 1968, s. 18.
  148. ↑ Krzysztof Strauchmann, Ryszard Szurkowski: – Polacy dziś nie finiszują [online], nto.pl, 26 grudnia 2009 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  149. ↑ O nas [online], sk.skprudnik.eu [dostęp 2024-08-28].
  150. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 841.
  151. ↑ Antoni Weigt, Witamy uczestników Tour de Pologne, „Głos Włókniarza”, 24 (278), Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, 1 września 1976, s. 2.
  152. ↑ a b Wielka woda ćwierć wieku temu, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 34 (612), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 21 sierpnia 2002, s. 8, ISSN 1231-904X.
  153. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 548.
  154. ↑ Andrzej Dereń, Diversa rozbudowuje się i zwiększa zatrudnienie [online], Teraz Prudnik!, 23 kwietnia 2021 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  155. ↑ Kto nie był naczelnikiem ni razu, „Głos Włókniarza”, 506, Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, 1983, s. 14.
  156. ↑ Polish Heavy Metal Page [online], dorosledzieci.cba.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-11-18].
  157. ↑ Damian Wicher, Nowy PKS, „Tygodnik Prudnicki”, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 2004, s. 5, ISSN 1231-904X.
  158. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 17.
  159. ↑ a b Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 18.
  160. ↑ a b c d Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 19.
  161. ↑ a b Zbigniew Bereszyński, TW „Zetor” donosi [online], tygodnikprudnicki.pl, 9 stycznia 2008 [dostęp 2024-08-27].
  162. ↑ a b Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 24.
  163. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 31.
  164. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 43.
  165. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 168.
  166. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 39.
  167. ↑ a b Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 48.
  168. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 67.
  169. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 77.
  170. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 70.
  171. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 75.
  172. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 416.
  173. ↑ PKS-em bliżej, „Głos Włókniarza”, 515, Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, 15 maja 1984, s. 11.
  174. ↑ Kości zostały rzucone, „Głos Włókniarza”, 518, Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, 1 lipca 1984, s. 12.
  175. ↑ Stanisław Stadnicki, Mija 30 lat od tragedii na przejeździe kolejowym w Dytmarowie [online], kolejpodsudecka.pl, 2 lutego 2015 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  176. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 112.
  177. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 119.
  178. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 123.
  179. ↑ Bereszyński i Roszkowski 2015 ↓, s. 125.
  180. ↑ Kazimierz Kowerek, Nowa hala, „Głos Włókniarza”, 8 (633), Prudnik: Opolskie Wydawnictwo Prasowe, 15 kwietnia 1989, s. 9.
  181. ↑ a b c Historia kościoła [online], prudnik.org [zarchiwizowane z adresu 2020-01-23].
  182. ↑ Patrząc na Prudnik, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (132), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 16 maja 1993, s. 1, ISSN 1231-904X.
  183. ↑ Arturro, Kaseta Stilon Gorzów C-60: KONFLIKT PSYCHICZNY My jesteśmy konflikt psychiczny! [online], Kaseta Stilon Gorzów C-60, 13 listopada 2012 [dostęp 2024-08-28].
  184. ↑ Halina Chrobak, Antoni Weigt, Śmierć w studni, „Tygodnik Prudnicki”, 25 (138), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 1993, s. 3, ISSN 1231-904X.
  185. ↑ Dookoła Polski przez Prudnik, „Tygodnik Prudnicki”, 38 (201), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 25 września 1994, s. 9, ISSN 1231-904X.
  186. ↑ Krzysztof Strauchmann, Artech Polska z siedzibą w Prudniku zwalnia ponad połowę pracowników [online], nto.pl, 19 lipca 2018 [dostęp 2024-08-28].
  187. ↑ KTO mógł wysadzić osiedle?, „Tygodnik Prudnicki”, 37 (303), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 15 września 1996, s. 14, ISSN 1231-904X.
  188. ↑ Oczyszczalnia ze wstążką, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 22 (341), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 1 czerwca 1997, s. 1, ISSN 1231-904X.
  189. ↑ a b c d e Ryszard Nowak, Dwa i pół tysiąca poszkodowanych, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 12, ISSN 1231-904X.
  190. ↑ Damian Wicher, Na szczęście wytrzymała zapora w Jarnołtówku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 13, ISSN 1231-904X.
  191. ↑ Kamila Jamioł, Wielka woda, „Gazeta Pogranicza”, Jarosław Okrągły – redaktor naczelny, 10 (12), Prudnik: TelArt Studio, 19 lipca 2017, s. 13, ISSN 2543-9081.
  192. ↑ Z frekwencją powyżej średniej, „Głos Włókniarza”, 12 (661), Opole: Opolskie Wydawnictwo Prasowe, 15 czerwca 1990, s. 2.
  193. ↑ Andrzej Dereń, Grzegorz Weigt, 18 lat „Tygodnika Prudnickiego” [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 sierpnia 2008 [dostęp 2024-08-28].
  194. ↑ Dziękujemy!, „Tygodnik Prudnicki”, 51–52 (1304–1305), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 23 grudnia 2015, s. 29, ISSN 1231-904X.
  195. ↑ Wyniki wyborów samorządowych, „Tygodnik Prudnicki”, 26 (189), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 26 czerwca 1994, s. 1, 4, ISSN 1231-904X.
  196. ↑ „Ogniwo” w stanie likwidacji, „Tygodnik Prudnicki”, 26 (397), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2 lipca 1998, s. 1, ISSN 1231-904X.
  197. ↑ Adam Myśków, 150 inicjatyw na 150-lecie [online], Teraz Prudnik!, 28 maja 2021 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  198. ↑ Wybory gminne w Prudniku, „Tygodnik Prudnicki”, 41 (412), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 15 października 1998, s. 3, ISSN 1231-904X.
  199. ↑ Andrzej Dereń, Historia Powiatu Prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  200. ↑ Grzegorz Weigt, Świątynia poświęcona, „Tygodnik Prudnicki”, 40 (822), 4 października 2006, s. 16, ISSN 1231-904X.
  201. ↑ O nas [online], steinpol.com.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  202. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 646.
  203. ↑ PZPR, czyli Prudnicki Związek Przyjaciół „Rejsu” [online], rmf24.pl, 27 września 2002 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  204. ↑ Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-29].
  205. ↑ Piotr Moc, Prudnik: Ponad 81 procent za wejściem Polski do UE [online], rmf24.pl, 28 kwietnia 2003 [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  206. ↑ Prudnik: „Tak” dla UE [online], wydarzenia.interia.pl, 27 kwietnia 2003 [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  207. ↑ a b Krzysztof Strauchmann, Primus upadł, ale buty szyją tu dalej, „nto.pl” [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  208. ↑ Grzegorz Weigt, U progu sławy [online], tygodnikprudnicki.pl, 8 sierpnia 2007 [dostęp 2024-08-28].
  209. ↑ Geografia wyborcza – Wybory samorządowe – Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-29].
  210. ↑ Jan Poniatyszyn, Prudnik: Co się dzieje w Torkonstalu? [online], Radio Opole, 23 kwietnia 2013 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  211. ↑ Damian Wicher, Niecodzienna wizyta, „Tygodnik Prudnicki”, 42 (929), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 15 października 2008, s. 3, ISSN 1231-904X.
  212. ↑ Jan Poniatyszyn, Nowa Komenda Powiatowa Policji w Prudniku [online], Radio Opole, 15 maja 2009 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  213. ↑ Prudnicki Frotex złożył w sądzie wniosek o upadłość, „nto.pl”, 10 marca 2010 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  214. ↑ Andrzej Dereń, Powódź na koniec [online], tygodnikprudnicki.pl, 9 czerwca 2010 [dostęp 2024-08-28].
  215. ↑ Wybory Samorządowe 2010 – Geografia wyborcza – Województwo opolskie – Powiat prudnicki – gm. Prudnik [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-29].
  216. ↑ Światowe gwiazdy w Prudniku i Białej, „Tygodnik Prudnicki”, 27 (1123), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2012, s. 8, ISSN 1231-904X.
  217. ↑ Redakcja, Most na Nyskiej zamknięty na 4 godziny [online], Prudnik24, 15 listopada 2013 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  218. ↑ Bogusław. Red. nacz. Zator, Gazeta Prudnik24 : bezpłatny dwutygodnik 2013, nr 1. [online], 14 marca 2013 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  219. ↑ Co będzie z Czerwoną Torebką, „Tygodnik Prudnicki”, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 10 grudnia 2014, s. 6, ISSN 1231-904X.
  220. ↑ Maciej Dobrzański, Nowy Orlik oficjalnie otwarty!, „Extra Prudnik24”, 9, Prudnik: Maciej Dobrzański Press, 4 lipca 2013, s. 2.
  221. ↑ Przemówienie Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego w Prudniku [online], Prudnik24, 14 maja 2014 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  222. ↑ Krzysztof Strauchmann, Kończy się proces likwidacji Froteksu. Miasto przejmuje część hal, „nto.pl”, 5 lipca 2014 [zarchiwizowane z adresu 2018-10-20] (pol.).
  223. ↑ Andrzej Dereń, „Diana” dla Furniki [online], Teraz Prudnik!, 15 lipca 2019 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  224. ↑ Andrzej Gucwa, Robet Radosz wygrał Memoriał Stanisława Szozdy w Prudniku [online], naszosie.pl, 21 września 2014 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  225. ↑ PKW – Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-29].
  226. ↑ Maciej Dobrzański, Andrzej Duda z wizytą w Prudniku [online], Prudnik24, 15 marca 2015 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  227. ↑ Dorota Kalinowska, Cittaslow – promocja życia bez pośpiechu i sposób na unijne pieniądze [online], gazetaprawna.pl, 16 stycznia 2016 [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  228. ↑ Oliwer Kubus, Mateusz Taciak wygrał II Memoriał Stanisława Szozdy [online], nto.pl, 30 sierpnia 2015 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  229. ↑ Miasto z wojskowymi tradycjami ma teraz Jednostkę Strzelecką 3070 [online], Radio Opole, 2 marca 2016 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  230. ↑ Henniges Automotive inwestuje w fabrykę w Prudniku, „automatykab2b.pl”, 31 marca 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-11-04] (pol.).
  231. ↑ Polecamy – VI Memoriał Stanisława Szozdy już w niedzielę w Prudniku [online], Radio Opole [dostęp 2024-08-29].
  232. ↑ Karasiewicz i Bernas wygrywają Memoriał Stanisława Szozdy [online], pzkol.pl [dostęp 2024-08-29].
  233. ↑ Andrzej Dereń, Zatrzęsło ziemią bardzo blisko Prudnika! [online], 11 grudnia 2017 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  234. ↑ Krzysztof Strauchmann, V Memoriał im. Stanisława Szozdy i kryterium uliczne wygrał Patryk Stosz [online], nto.pl, 9 września 2018 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  235. ↑ Maciej Dobrzański, Nowy basen: pokąpiemy się w „Sójce”. Wkrótce otwarcie [online], Prudnik24, 22 września 2018 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  236. ↑ Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-29].
  237. ↑ I Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Półmaratonie Górskim Nordic Walking [online], chodzezkijami.pl [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  238. ↑ Krzysztof Strauchmann, VI Memoriał im. Stanisława Szozdy w Prudniku. Triumfowała drużyna z Wrocławia [online], nto.pl, 8 września 2019 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  239. ↑ Andrzej Dereń, Już wkrótce Mistrzostwa Polski w Półmaratonie Górskim Nordic Walking w Prudniku [online], 15 lutego 2020 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  240. ↑ VII Memoriał im. Stanisława Szozdy – Finał Mistrzostw Polski w Kolarskim Kryterium Ulicznym [online], doxa.fm, 18 września 2020 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  241. ↑ Andrzej Dereń, Rzeki wylały: Aktualny stan powodziowy w powiecie prudnickim [online], Teraz Prudnik!, 14 października 2020 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  242. ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr XXXIV-590-2020 z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji Prudnik [online], duwo.opole.uw.gov.pl [dostęp 2022-04-26].
  243. ↑ Andrzej Dereń, Oto mistrzowie Polski – Karol Stiller i Elżbieta Wojciechowska! [online], 26 czerwca 2021 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  244. ↑ Krzysztof Strauchmann, Beatyfikacja Prymasa Tysiąclecia już 12 września. W Prudniku oprawa uroczystości. m.in. koncert Stanisława Soyki [online], nto.pl, 10 września 2021 [dostęp 2024-08-28].
  245. ↑ 8. Memoriał im. Stanisława Szozdy – relacja [online], asipprudnik.pl, 12 października 2021 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  246. ↑ Andrzej Dereń, Znamy datę otwarcia Premium Park Lubrza! [online], Teraz Prudnik!, 13 października 2021 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  247. ↑ Andrzej Dereń, Miejskim za darmo [online], Teraz Prudnik!, 26 listopada 2021 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  248. ↑ Andrzej Dereń, Elżbieta Wojciechowska pokonała wszystkich! [online], 26 marca 2022 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  249. ↑ Damian Wicher, Prudnik ma Aleję Słowa [online], Teraz Prudnik!, 7 lipca 2022 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  250. ↑ 9. Memoriał im. Stanisława Szozdy [online], asipprudnik.pl, 8 września 2022 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  251. ↑ Maciej Dobrzański, Przypominają o wielowyznaniowej historii Prudnika [online], Prudnik24, 6 listopada 2022 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  252. ↑ Andrzej Dereń, Upadek OSM. Oto cele syndyka… [online], Teraz Prudnik!, 19 stycznia 2023 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  253. ↑ Maciej Dobrzański, Nowy dworzec PKS w Prudniku. Inwestycja za 9 mln zł [online], opole.tvp.pl, 1 marca 2023 [dostęp 2024-02-14] (pol.).
  254. ↑ Andrzej Dereń, To jedne z ostatnich zdjęć byłej remizy [online], Teraz Prudnik!, 13 marca 2023 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  255. ↑ Andrzej Dereń, Wyjątkowy Prudnik filmowy, „Tygodnik Prudnicki”, 16 (1679), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 19 kwietnia 2023, s. 9–10, ISSN 1231-904X.
  256. ↑ Andrzej Dereń, Wojtowicz dopiął swego – zwyciężył w Prudniku! [online], 25 marca 2023 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  257. ↑ Wioleta Kosek, 10. Memoriał im. Stanisława Szozdy – relacja [online], prudnik.pl, 13 września 2023 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  258. ↑ Krzysztof Strauchmann, Firma Wood of Fire rozpoczęła w Prudniku budowę swojego zakładu. Pracę znajdzie tu do 60 osób [online], prudnik.naszemiasto.pl, 23 marca 2024 [dostęp 2024-08-28].
  259. ↑ Jarosław Tomaszewicz, Boks wraca do Prudnika [online], Teraz Prudnik!, 20 marca 2024 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  260. ↑ Andrzej Dereń, Kibicuj na mistrzostwach Polski w Prudniku! [online], Teraz Prudnik!, 4 kwietnia 2024 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  261. ↑ Wybory samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-07-29].
  262. ↑ Prudnik gospodarzem mety 4. etapu Tour de Pologne [online], tourdepologne.pl, 13 marca 2024 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  263. ↑ Andrzej Dereń, Woda w rzekach gwałtownie przybiera. Przekroczone stany alarmowe i ostrzegawcze [online], Teraz Prudnik!, 13 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  264. ↑ Andrzej Dereń, KOMUNIKATY. Worki z piaskiem i telefoniczne numery pomocy [online], Teraz Prudnik!, 13 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  265. ↑ Andrzej Dereń, Po Głuchołazach Prudnik. Przekroczone stany alarmowe [online], Teraz Prudnik!, 13 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  266. ↑ a b Maciej Dobrzański, W Prudniku bez podtopień, niebezpieczna sytuacja na wsiach. Starosta ogłasza stan alarmowy [online], Prudnik24, 14 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  267. ↑ Diana B, Podtopienia i zalania w gminie Prudnik. Łąka Prudnicka i Moszczanka najbardziej zagrożone [online], doxa.fm, 14 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  268. ↑ Okupacja wojenna.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: ���https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalendarium_historii_Prudnika&oldid=75049337”