Przejdź do zawartości

K-10

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mikojan K-10 (AS-2 Kipper, izdielije 352) – radziecki przeciwokrętowy pocisk rakietowy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

K-10 został przyjęty do uzbrojenia w 1961 roku wraz z przenoszącym go samolotem Tu-16K-10. Samolot mógł przenosić pojedynczy pocisk podwieszony pod kadłubem. K-10 była napędzany silnikiem turboodrzutowym RD-9K. Rakieta miała kombinowany układ naprowadzania. Pocisk początkowo był naprowadzany bezwładnościowo, a później włączał się aktywny system radiolokacyjny. K-10 mógł być wyposażony w głowice burzącą lub atomową.

Dane taktyczno-techniczne wersji K-10S

[edytuj | edytuj kod]
  • Masa: 4400 kg
  • Długość: 9,5 - 10 m
  • średnica kadłuba: 0,9 m
  • Rozpiętość skrzydeł: 4,6 - 4,88 m
  • Prędkość: 1400 km/h
  • Zasięg: 260 km

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]