Juliusz Miller

Juliusz Miller

Pełne imię i nazwisko	Juliusz Adam Miller
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1895 Dziewięcierz
Data i miejsce śmierci	31 maja 1980 Kraków
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1908–1924 Czarni Lwów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1923–1924  Polska 6 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1925–1930 OZPN Lwów
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juliusz Adam Miller (ur. jako Juliusz Adam Müller 16 lipca 1895 w Dziewięcierzu, zm. 31 maja 1980 w Krakowie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika i lekkoatleta, reprezentant Polski w piłce nożnej w latach 1923–1924, olimpijczyk, major Wojska Polskiego.

Urodził się 16 lipca 1895 w Dziewięcierzu. Był synem Henryka i Amalii. Był studentem Politechniki Lwowskiej. W 1908 roku związał się z klubem sportowym Czarni Lwów. W latach I wojny światowej był żołnierzem armii austriackiej^[1]. W 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i został zawodowym oficerem. Był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej 1920. W kwietniu tego samego roku znalazł się w gronie lekkoatletów nominowanych do kadry na igrzyska olimpijskie w 1920^[2]. Z powodu wojny z bolszewikami Polska nie wysłała jednak ostatecznie reprezentacji na te zawody^[2]. W tym samym roku walczył również w II powstaniu śląskim, a także zdobył srebrny medal pierwszych w historii mistrzostw Polski w lekkoatletyce w biegu na 1500 metrów^[3]. W latach 1923–1924 rozegrał 6 spotkań w piłkarskiej reprezentacji Polski. Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu był zawodnikiem rezerwowym. Po zakończeniu kariery sportowej w latach 1925-1930 był kierownikiem sekcji piłkarskiej zespołu Czarni Lwów.

W Wojsku Polskim został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracji dział sanitarny ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[4][5]. W 1923, 1924 był oficerem 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie^[6][7]. Później zweryfikowany w stopniu kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[8]. W 1928 służył we lwowskim Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V jako żołnierz tamtejszego 19 Pułku Piechoty^[9]. W 1932 był oficerem 43 Pułku Piechoty w Dubnie^[10].

Uczestniczył w wojnie obronnej 1939. W 1940 został osadzony w niemieckim obozie jenieckim Luckenwalde, w którym przebywał do 1945 roku. Następnie wrócił do kraju i do 1948 był związany z wojskiem. Dosłużył stopnia majora^[1][11]. Był wielokrotnie odznaczany^[11]. Zasiadał w zarządzie koła osiedlowego ZBoWiD Kraków-Kleparz^[11].

Po zakończeniu pracy w wojsku pracował w bankowości. W 1949 roku zmienił nazwisko na Miller. Był pracownikiem Powszechnej Kasy Oszczędności w Krakowie^[1]. Zmarł 31 maja 1980 w Krakowie^[1][11][12]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 7 czerwca 1980^[11] (kwatera L-7-23)^[13]. Był żonaty^[11].

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
• Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 435. ISBN 978-83-64864-22-3.