Przejdź do zawartości

Julius Fučík (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Fučík
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1872
Praga

Data i miejsce śmierci

25 września 1916
Berlin

Zawód

kompozytor, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Julius Ernst Wilhelm Fučík (ur. 18 lipca 1872 w Pradze, zm. 25 września 1916 w Berlinie) – czeski kompozytor i dyrygent orkiestr wojskowych[1]. Był uczniem Antonína Dvořáka, stryj dziennikarza Juliusa Fučíka. Najbardziej znany jego utwór to marsz „Wejście gladiatorów” (Vjezd gladiátorů), obecnie popularnie wykonywany w czasie występów cyrkowych.

Od 2010 roku jest patronem ulicy w Warszawie na Mokotowie[2], która wcześniej nosiła imię Juliusa Fučíka (dziennikarza), przy okazji wchłonęła ulicę Sopocką (do której dotąd nie adresowano budynków).

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

Marsze[3]

[edytuj | edytuj kod]
  • Wejście gladiatorów op. 68 (1897)
  • Salve Imperator op. 224 (1898)
  • Danubia op. 229 (1899)
  • Triglav op. 72 (1900)
  • Pod admirálskou vlajkou (1901)
  • Mississippi River (1902)
  • Fantastický pochod (1902)
  • Triglav (1903)
  • Stále vpřed (Sempre avanti) (1904)
  • Stráž Slovanstva (1907)
  • Florentinský pochod op. 214 (1907)
  • Veselí venkovští kováři (1908)
  • Hercegovac op. 235 (1908)
  • Boží bojovníci (1911)
  • Vítězný meč (1913)
  • Zvuky fanfár (1914)
  • Schneidig vor op. 79
  • Vojenský (Il soldato) op. 92
  • Stále kupředu op. 149
  • Die Regimentskinder op. 169
  • Attila op. 211
  • Die Lustigen Dorfschmiede op. 218
  • Uncle Teddy op. 239
  • Furchtlos und Treu op. 240
  • Die Siegesschwert op. 260
  • Leitmeritzer Schuetzenmarsch op. 261
  • Einzug der Olympischen Meisterringer op. 274
  • Fanfarenklaenge op. 278
  • Erinnerung an Trient op. 287
  • Siegestrophaen op. 297
  • Gigantic op. 311

Walce i polki[3]

[edytuj | edytuj kod]
  • Ideály snů – walc (1900)
  • Od břehu Dunaje (Vom Donauufer) op. 135 – walc (1903)
  • Escarpolette – walc (1906)
  • Polka na fagot Starý bručoun (1907)
  • Zimní bouře (Winter Storm) op. 184 – walc (1907)
  • Dunajské pověsti – walc (1909)
  • Baletky – walc (1909)
  • Liebesflammen op. - 248 walc

Inne dzieła[3]

[edytuj | edytuj kod]
  • Uwertury koncertowe Marinarella op. 215 (1907) i Miramare (1912)
  • Suita symfoniczna Život ("Życie") (1907)
  • St. Hubertus op. 250 (uwertura)
  • Utwory kameralne na klarnet i fagot

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Darina Svobodová: 130. výročí narození krále pochodů Julia Fučíka. Neviditelný pes, 2002-07-19. [dostęp 2013-08-21]. (cz.).
  2. ↑ Uchwała nr LXXXVI/2571/2010 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie zmiany nazwy ulicy, nadania nazwy ulicy oraz zmiany patrona ulicy w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy. Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy. [dostęp 2013-07-11].
  3. ↑ a b c Opus list for Julius Fučík. The Johann Strauss Society. [dostęp 2018-01-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julius_Fučík_(kompozytor)&oldid=75102213”