Jerzy Wierchowicz

Jerzy Wierchowicz

Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1951 Gorzów Wielkopolski
Zawód, zajęcie	prawnik, polityk
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Stanowisko	poseł na Sejm II i III kadencji (1993–2001)
Partia	UD (1991–1994) UW (1994–2005) PD (2005–2014) Nowoczesna (2015–2019) PO (2019–2021) Nowoczesna (od 2021)
Odznaczenia

Jerzy Wierchowicz (ur. 4 sierpnia 1951 w Gorzowie Wielkopolskim) – polski prawnik i polityk, adwokat, poseł na Sejm II i III kadencji, członek Trybunału Stanu w kadencji 2015–2019.

W 1974 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po odbyciu aplikacji do początku 1994 praktykował jako adwokat. W latach 80. współpracował z Komitetem Helsińskim i NSZZ „Solidarność”, występował w charakterze obrońcy w licznych procesach politycznych.

Był posłem II kadencji z ramienia Unii Demokratycznej i III kadencji z ramienia Unii Wolności. Od 1998 przewodniczył klubowi parlamentarnemu tego ugrupowania, był także liderem parlamentarnej reprezentacji w tenisie. W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu posła i powrócił do wykonywania praktyki adwokackiej. W 2005 przystąpił do Partii Demokratycznej.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia koalicji Lewica i Demokraci. W 2010 uzyskał mandat radnego Gorzowa Wielkopolskiego z listy komitetu wyborczego Tadeusza Jędrzejczaka^[1]. W 2014 został kandydatem Platformy Obywatelskiej w wyborach samorządowych^[2], uzyskując mandat radnego na kolejną kadencję. W tym samym roku wystąpił z PD. W maju 2015 przepadł wniosek o przyjęcie go do PO^[3]. W następnym miesiącu stanął na czele gorzowskich struktur Nowoczesnej^[4]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydował z jej listy do Sejmu^[5], nie uzyskując mandatu.

18 listopada 2015 z rekomendacji klubu poselskiego Nowoczesnej wybrany na członka Trybunału Stanu. 11 grudnia 2015 złożył przed marszałkiem Sejmu ślubowanie i tym samym oficjalnie rozpoczął kadencję sędziego Trybunału Stanu^[6]. W 2018 jako kandydat Koalicji Obywatelskiej uzyskał mandat radnego sejmiku lubuskiego VI kadencji^[7], 22 listopada wybrano go na funkcję jego wiceprzewodniczącego^[8]. W lutym 2019 opuścił Nowoczesną i przeszedł do Platformy Obywatelskiej^[9]. W 2019 i 2023 z listy KO ubiegał się ponownie o mandat poselski^[10][11]. W marcu 2021 wystąpił z PO, powracając do Nowoczesnej^[12]. W 2024 utrzymał mandat radnego województwa na kolejną kadencję^[13].

• 2014: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[14]
• 2006: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego^[15]

• Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2014-11-11].