Jeff Stoughton
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Charleswood CC, Winnipeg | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeff Stoughton (ur. 26 lipca 1963 w Winnipeg, Manitoba) – praworęczny kanadyjski curler, dwukrotny mistrz świata i trzykrotny mistrz Kanady.
Pierwsze sukcesy na szczeblu krajowym Stoughton odniósł w latach 1988 i 1991, kiedy to zwyciężał w Mistrzostwach Kanady Mikstów[1]. W roku 1991 po raz pierwszy wziął udział w The Brier. Jego drużyna wygrała Labatt Brier 1996, pokonując w finale reprezentację Alberty, dowodzoną przez Kevina Martina[2]. W tym samym roku Team Stoughton wygrał Mistrzostwa Świata, pokonując w finale Warwicka Smitha (Szkocja)[3].
W 1999 roku Stoughton wymienił dwóch zawodników ze składu swojej drużyny i ponownie wygrał Mistrzostwa Kanady, pokonując w finale reprezentację Quebecu (Guy Hemmings)[4]. W finale Mistrzostw Świata Kanadyjczycy przegrali ze Szkotami (Hammy McMillan)[5]. Stoughton był blisko reprezentowania Kanady na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. W finale Canadian Olympic Curling Trials 2005 jego zespół przegrał z drużyną Russa Howarda i Brada Gushue[6].
W Tim Hortons Brier 2009 drużyna Stoughtona zajęła drugie miejsce, przegrywając w finale z Kevinem Martinem (Alberta)[7]. W Canadian Olympic Curling Trials 2009 zdobył brązowy medal. Od sezonu 2010/11 do drużyny powrócił Jon Mead, a miejsce Roba Fowlera zajął Reid Carruthers[8].
W the Brier 2011 po 12 latach Stoughton ponownie zdobył tytuł mistrza kraju, Manitoba w finale pokonała Ontario (Glenn Howard) 8:6[9]. Reprezentował Kanadę na MŚ 2011 w Reginie, jego drużyna tylko z jedną porażką wyszła z Round Robin. W meczu 1-2 Kanadyjczycy pokonali Szkocję (Tom Brewster) 5:2, te dwie reprezentacje spotkały się także w wielkim finale. Tam również lepsi okazali się gospodarze, Stoughton wynikiem 6:5 zdobył swój drugi złoty medal MŚ[10].
W sezonie 2011/2012 zespół Jeffa nie obronił tytułów mistrzowskich w Manitobie, w Safeway Championship 2012 zajął 4. miejsce. Triumfował w tych zawodach rok później. W Tim Hortons Brier 2013 doszedł do finału, w którym uległ 4:11 drużynie Brada Jacobsa[11]. W Mistrzostwach Kanady 2014 zajął 3. miejsce, w meczu o brązowe medale pokonał 9:5 Jeana-Michela Ménarda.
Stoughton jest sławny ze swojej 360°, w której przy wypuszczaniu kamienia robi pełny obrót całym ciałem. Gdy nie miał już szans na zwycięstwo, w ten sposób zakończył finał The Brier 2009. Tę ewolucję wykonał również w filmie Men With Brooms.
Wielki Szlem
[edytuj | edytuj kod]| Turniej[12] | 01/02 | 02/03 | 03/04 | 04/05 | 05/06 | 06/07 | 07/08 | 08/09 | 09/10 | 10/11 | 11/12 | 12/13 | 13/14 | 14/15 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Canadian Open | x | QF | QF | x | W | QF | QF | SF | QF | SF | F | QF | SF | |
| Masters | x | x | F | W | QF | x | x | SF | A | F | QF | QF | SF | QF |
| The National | QF | QF | F | F | QF | A | SF | QF | QF | F | QF | W | x | x |
| Elite 10 | – | |||||||||||||
| Players’ Championships | x | W | SF | QF | x | x | x | QF | SF | QF | x | SF | x | |
| A | = nie uczestniczył |
| x | = nie zakwalifikował się do fazy finałowej |
| QF | = ćwierćfinał |
| SF | = półfinał |
| F | = finał |
| W | = zwycięstwo |
|---|
Drużyna
[edytuj | edytuj kod]| Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
|---|---|---|---|---|
| 2014/2015 | Jeff Stoughton | Rob Fowler | Alex Forrest | Connor Njegovan |
| 2012/2014 | Jon Mead | Reid Carruthers | Mark Nichols | |
| 2010/2012 | Steve Gould | |||
| 2008/2010 | Kevin Park | Rob Fowler | ||
| 2006/2008 | Ryan Fry | |||
| 2003/2006 | Jon Mead | Garry Vandenberghe | ||
| 2002/2003 | Jim Spencer | |||
| 1998/2002 | Doug Armstrong | |||
| 1995/1997 | Ken Tresoor | Steve Gould | ||
| 1994/1995 | Jeff Ryan | Darryl Gunnlaugson | ||
| 1990/1991 | Dave Iverson | Ken Tresoor | Garry Vandenberghe |
- Drużyny mikstowe
| Czwarty/-a | Trzeci/-a | Drugi/-a | Otwierający/-a | |
|---|---|---|---|---|
| 1987/1988 | Jeff Stoughton | Karen Fallis | Rob Meakin | Lynn Morrow |
| 1990/1991 | Scott Morrow |
Canadian Team Ranking System
[edytuj | edytuj kod]Pozycje drużyn Jeffa Stoughtona w rankingu CTRS[13]:
- 2013/2014: 6.[14]
- 2012/2013: 1.
- 2011/2012: 6.
- 2010/2011: 3.
- 2009/2010: 5.
- 2008/2009: 6.
- 2007/2008: 6.
- 2006/2007: 5.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ CurlManitoba: Past Canadian Champions. [dostęp 2014-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].
- ↑ 1996 Labatt Brier. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ MŚ 1996 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ 1999 Labatt Brier. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ MŚ 1999 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ 2005 Tim Hortons Curling Trials – Men. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ 2009 Tim Hortons Brier. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ Toronto Sun: Mead rejoins Stoughton four
- ↑ 2011 Tim Hortons Brier. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ MŚ 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ 2013 Tim Hortons Brier. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ Profil w bazie World Curling Tour. [dostęp 2014-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-08)]. (ang.).
- ↑ Historical Men’s CTRS Standings. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
- ↑ Canadian Curling Association: 2013–2014 CTRS Standings – Men. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jeff Stoughton w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
| Turniej finałowy | |
|---|---|
| Mistrzowie Kanady | |
| Turnieje eliminacyjne |
