Jean Asselborn
Jean Asselborn (2017) | |
Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1949 |
---|---|
Wicepremier Luksemburga | |
Okres |
od 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych Luksemburga | |
Okres |
od 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jean Asselborn (ur. 27 kwietnia 1949 w Steinfort) – luksemburski polityk, były przewodniczący Luksemburskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej, w latach 2004–2023 minister spraw zagranicznych, od 2004 do 2013 również wicepremier.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły średniej podjął w 1967 pracę w zawodzie laboranta. Zaangażował się w działalność związkową, został wybrany na reprezentanta młodych pracowników we władzach krajowej federacji Lëtzebuerger Aarbechterverband. Od 1968 pracował w administracji miejskiej, a w latach 1976–2004 był administratorem w szpitalu w Steinfort. W 1981 ukończył studia prawnicze na Université Nancy-II. W następnym roku powołano go na stanowisko burmistrza Steinfort, funkcję tę pełnił nieprzerwanie również do 2004. Zaangażowany w działalność Luksemburskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (LSAP). Od 1989 był przewodniczącym klubu poselskiego, a w latach 1997–2004 stał na czele tej partii.
W 1984 po raz pierwszy wybrany na posła do luksemburskiej Izby Deputowanych, reelekcję uzyskiwał w 1989, 1994, 1999, 2004, 2009, 2013, 2018[1] i 2023[2]. Od 1999 był wiceprzewodniczącym parlamentu, a w 2004 krótko pełnił funkcję jego przewodniczącego.
Po wyborach krajowych z 2004 i odnowieniu koalicji między chadekami i socjalistami Jean-Claude Juncker powołał go na stanowiska wicepremiera i ministra spraw zagranicznych. Obie funkcje Jean Asselborn utrzymał także po kolejnych wyborach w 2009. W 2013 pozostał w nowo powołanym rządzie demokratów, socjalistów i zielonych jako minister spraw zagranicznych i europejskich, polityki imigracyjnej i azylowej. Utrzymał te stanowiska również w nowym gabinecie, który utworzono w 2018[3]. Zakończył urzędowanie w listopadzie 2023; zrezygnował wówczas z objęcia mandatu poselskiego[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Élections législatives 2018: Résultats officieux: Circonscriptions: Sud. elections.public.lu. [dostęp 2018-10-14]. (fr.).
- ↑ Élections législatives 2023: Résultats officieux: Circonscriptions: Sud. elections.public.lu. [dostęp 2023-10-08]. (fr.).
- ↑ The 2018 members of government were sworn in. gouvernement.lu, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-08]. (ang.).
- ↑ Roy Grotz: 21 new MPs sworn in, Claude Wiseler assumes presidency. rtl.lu, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie Rządu Wielkiego Księstwa Luksemburga. [dostęp 2018-10-14]. (fr.).
- Absolwenci uczelni we Francji
- Luksemburscy burmistrzowie
- Luksemburscy ministrowie spraw zagranicznych
- Wicepremierzy Luksemburga
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Politycy Luksemburskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej
- Przewodniczący Izby Deputowanych (Luksemburg)
- Urodzeni w 1949