Jakub Omieciński
 Junosza | |
| Rodzina |
Omiecińscy herbu Junosza |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1793 |
| Data i miejsce śmierci |
6 stycznia 1851 |
| Ojciec |
Antoni Józef Omieciński |
| Matka |
Izabella Trypolska |
| Żona |
Cecylia Lubieniecka |
Jakub Omieciński herbu Junosza (ur. 25 stycznia 1793 na Wołyniu, zm. 6 stycznia 1851 w Warszawie)[1] – radca stanu, marszałek szlachty guberni wołyńskiej[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jakub Omieciński pełnił liczne funkcje dygnitarskie. Przed objęciem stanowiska marszałka gubernianengo wołyńskiego, był pisarzem sądu powiatowego zwiahelskiego. Następnie, pełnił urząd podkomorzego żytomierskiego[3]. Po ustąpieniu z urzędu marszałka szachy gubernii wołyńskiej, nie lubianego przez szlachtę hrabiego Janusza Ilińskiego[4], o stanowisko konkurował z Teodorem Bóbr-Piotrowickim. Po wygranej, powołany został do sprawowania urzędu[5], jednak wg innych źródeł, administracyjnie stanowisko nie zostało zatwierdzone[6]. Prowadził również biznes wódczany w Petersburgu, na którym się zrujnował[7]. Był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jakub był synem Antoniego Józefa Omiecińskiego oraz Izabelli Trypolskiej, miał dwóch braci; Wincentego i Kajetana (ks. Nepomucen[3]) oraz dwie siostry; Kornelię i Elżbietę[3][8]. Dnia 1 grudnia 1834 w Bereźne ożenił się z Cecylią Lubieniecką herbu Rola[1] (córka Jakuba i Bronisławy Cieszkowskich). Jego córka, Ewa Izabella, zmarła w wieku 4 lub 12 lat, dnia 9 maja 1836 roku[8].
Zmarł bezpotomnie w domu nr 1301 przy ul. Nowy Świat w Warszawie[12][13] (obecnie ul. Nowy Świat nr. 42)[14]. Pochowany został 8 stycznia 1851 roku na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 14, rząd 1, miejsce 25,26: Jakób Omieciński inw. 3576)[15]. Nabożeństwo żałobne odbyło się 16 stycznia 1851 w Kościele Kapucynów[16]. Jego żona Cecylia Lubieniecka już jako wdowa, zmarła we Włoszech, w mieście Merano w roku 1881 (miejsce grobu nie jest znane), msza żałobna odbyła się w Kościele Wizytek w Warszawie[17].
Był bliskim znajomym poety, Szymona Konopackiego, który wspomina w swoich pamiętnikach historie związane z rodziną Omiecińskich[18], w tym o swojej przyjaźni z braćmi Jakubem i Wincentym Omiecińskim[19].
Zofia Przyłuska dostała się bratu memu, ś. p. Franciszkowi w r. 1830, o czem pod tą datą nadmienię, a Wincenty Omieciński wszedł w związek małżeński z Kamilą Porczyńską, córką marszałka Witalisa Porczyńskiego, siostrą cioteczną mojej żony, gdy ja byłem już żonaty od lat kilku. Z Omiecińskimi braćmi, Jakubem i Wincentym, w poufałej byłem znajomości z powodu, że z nimi jednocześnie pobierałem nauki u Pijarów międzyrzeckich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Minakowski ↓, Linki zewnętrzne.
- ↑ a b Kurjer Warszawski. 1851, nr 19 [online], crispa.uw.edu.pl [dostęp 2021-08-08].
- ↑ a b c Eustachy Antoni (1813-1903) Iwanowski, Pamiątki polskie z różnych czasów, T. 2 s. 472, Nakład autora, 1882 [dostęp 2021-07-31].
- ↑ Pamiętniki Tadeusza Bobrowskiego. T. 1 str. 121 [online], polona.pl [dostęp 2021-09-18].
- ↑ Pamiętniki Tadeusza Bobrowskiego. T. 1, s. 36 [online], polona.pl [dostęp 2021-09-18].
- ↑ Marszałkowie wołyńskiej ziemi przed Unią Lubelską i miana ich spadkobiercy [i marszałkowie szlachty wołyńskiej w porozbiorowej dobie’, s. 51].
- ↑ Pamiętniki Tadeusza Bobrowskiego. T. 1 str. 123 [online], polona.pl [dostęp 2021-09-18].
- ↑ a b Metryki Wolyn [online], wolyn-metryki.pl [dostęp 2021-08-01].
- ↑ Metryki Wolyn [online], wolyn-metryki.pl [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Aniela z Omiecińskich Jełowicka [online], Wielcy.pl, 16 sierpnia 2021.
- ↑ Herbarz Polski: wydanie nowe, elektroniczne Wołyniec – wolasewicz.com [online], www.wolasewicz.com [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Kurjer Warszawski. 1851, № 6 (8 stycznia) [online], polona.pl [dostęp 2021-08-13].
- ↑ Eustachy Antoni (1813-1903) Iwanowski, Pamiątki polskie z różnych czasów, T. 2, s. 509, Nakład autora, 1882 [dostęp 2021-08-14].
- ↑ Taryfa domów dla Warszawy 1877 [online], Praktykowanie Genealogii, 23 października 2016 [dostęp 2021-08-08] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAKÓB OMIECIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-13].
- ↑ Kurjer Warszawski. 1851, nr 13 [online], crispa.uw.edu.pl [dostęp 2021-08-08].
- ↑ Kurjer Warszawski / [red. W. Szymanowski]. 1881, nr 21, s. 5 [online], crispa.uw.edu.pl [dostęp 2021-09-16].
- ↑ Szymon Konopacki, Moja druga młodość: z niewydanych pamietników Szymona Konopackiego, 1816-1826, tom 2, strona 37, 1899 [dostęp 2021-08-01] (pol.).
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Wincenty Omieciński [online], Wielka genealogia Minakowskiego, Wielcy.pl [dostęp 2021-09-18].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Marek Minakowski: Jakub Omieciński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).