Przejdź do zawartości

Józef Drzewiecki (major)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Drzewiecki
major uzbrojenia major uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1891
Łęczyca

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Szkoła Zbrojmistrzów
Szkoła Uzbrojenia

Stanowiska

zastępca komendanta szkoły

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Kamień przy Dębie Pamięci honorującym Józefa Drzewieckiego w Sanoku.

Józef Teofil Drzewiecki (ur. 20 grudnia 1891 w Łęczycy, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major uzbrojenia Wojska Polskiego, wykładowca w Szkole Uzbrojenia, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Bronisława i Heleny, z domu Ziółkowska. W czasie I wojny światowej do 1918 służył w armii rosyjskiej, później w szeregach II Legii Oficerskiej I Korpusu Wschodniego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 rozpoczął służbę w Wojsku Polskim II RP od 1919.

Absolwent Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie przy ulicy Wawelskiej z 1926. Ukończył kurs oficerów uzbrojenia na przełomie w latach 1929-1930. W 1932 pracował w Szkole Zbrojmistrzów. Od 1938 wykładowca i zastępca komendanta Szkoły Uzbrojenia do spraw gospodarczych.

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 i agresji ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów, następnie przetrzymywany w obozie w Starobielsku[a]. Wiosną 1940 został przewieziony do Charkowa i zamordowany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Pogrzebano go potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 1025[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pierwotnie Józef Drzewiecki był opisywany jako jeniec obozu w Kozielsku. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 213. ISBN 83-7001-294-9.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 98.
  2. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  3. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 12 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  4. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  5. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  6. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  7. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  8. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  9. Krystyna Chowaniec, Patron sanockiego harcerstwa – ksiądz harcmistrz Zdzisław Peszkowski, Rocznik Sanocki Tom X – Rok 2011, Sanok 2011, s. 17.
  10. Krystyna Chowaniec. Uroczystości dnia Katyńskiego w Sanoku. „Góra Przemienienia”, s. 4-13, Nr 17 (299) z 26 kwietnia 2009. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. 
  11. Marian Struś. Sanok nie zapomni. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 6, Nr 17 (911) z 24 kwietnia 2009. 
  12. Uroczystości Dnia Katyńskiego w Sanoku. ko.rzeszow.pl. [dostęp 2014-02-25].
  13. Marian Struś. Sanok nie zapomni. „Tygo-dnik Sanocki”, s. 1, 6, Nr 17 (911) z 24 kwietnia 2009. 
  14. Krystyna Chowaniec: Dęby Pamięci. Sanok: Komenda Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego, 2010, s. 50. ISBN 978-83-931109-3-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]