Inguna Sudraba
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1964 |
|---|---|
| Audytor generalny Urzędu Kontroli Państwowej Republiki Łotewskiej | |
| Okres |
od 23 grudnia 2004 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Inguna Sudraba (ur. 21 listopada 1964 w Gulbene) – łotewska ekonomistka, polityk i urzędnik państwowy, w latach 2004–2013 audytor generalny Urzędu Kontroli Państwowej Republiki Łotewskiej (LRVK), posłanka na Sejm.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1988 ukończyła ekonomię na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, zaś w 1992 kurs ekonomii przy OECD oraz makroekonomii i polityki finansowej w Wiedniu. W 1994 brała udział w programie ekonomicznym na Georgetown University w USA. W 1995 ukończyła seminarium na temat zarządzania polityką fiskalną oraz zarządzania wydatkami publicznymi w Wiedniu.
W latach 1988–1992 była pracownikiem naukowym w instytucie badań rolniczo-przemysłowych. W 1994 kierowała wydziałem rozwoju społecznego i analiz w Ministerstwie Opieki Społecznej. W latach 1994–2003 pracowała w Ministerstwie Finansów. W ciągu 9 lat awansowała na stanowisko zastępcy sekretarza stanu. Pełniła także kierownicze funkcje w banku Parex. 22 grudnia 2004 została wybrana przez Sejm na przewodniczącą (generalnego audytora) Urzędu Kontroli Państwowej Republiki Łotewskiej, niezależnego organu zajmującego się kontrolą wydatków publicznych. Była wówczas kandydatką Partii Ludowej[1]. 18 grudnia 2008 została wybrana na kolejną kadencję na tę funkcję[2].
Inguna Sudraba zaczęła aktywnie uczestniczyć w życiu politycznym Łotwy, wypowiadając się m.in. na tematy ustrojowe[3]. W 2009 jej nazwisko pojawiło się wśród potencjalnych kandydatów na urząd premiera kraju[4][5], następnie zaś prezydenta państwa[6].
W styczniu 2013 Ingunę Sudrabę na stanowisku przewodniczącej Urzędu Kontroli Państwowej Republiki Łotewskiej zastąpiła Elita Krūmiņa[7]. W styczniu 2014 założyła ruch polityczny Od Serca dla Łotwy, który później przekształciła w partię[8][9]. W wyborach w 2014 uzyskała mandat posłanki na Sejm XII kadencji jako liderka listy własnego ugrupowania, które przekroczyło próg 5% uprawniający do udziału w podziale miejsc w parlamencie[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Par Valsts kontrolieri ievēlē Ingūnu Sudrabu. tvnet.lv, 22 grudnia 2004. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Rudīte Spakovska: Inguna Sudraba turpinās kontrolēt valsti. db.lv, 18 grudnia 2008. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Sudraba: nepieciešamas izmaiņas Satversmē un tautas vēlēts prezidents. delfi.lv, 6 lutego 2011. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Aptauja: premjera amatā vēlas redzēt Sudrabu, Lembergu, Vīķi – Freibergu. diena.lv, 20 lutego 2009. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Sudraba negrib nomainīt Dombrovski; premjera amatu gatava uzņemties rudenī. delfi.lv, 18 stycznia 2010. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Lita Krone: 54% iedzīvotāju atbalsta Sudrabas ievēlēšanu Valsts prezidenta amatā. diena.lv, 23 marca 2011. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Jaunā valsts kontroliere Elita Krūmiņa dod zvērestu un stājas amatā. jauns.lv, 24 stycznia 2013. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Sudrabas kustībā „No sirds Latvijai” iestājušies vairāk nekā 400 cilvēki. nra.lv, 15 marca 2014. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ Par jaundibinātās partijas „No sirds Latvijai” priekšsēdētāju ievēlēta Sudraba. nra.lv, 5 maja 2014. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).
- ↑ 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-27]. (łot.).