Przejdź do zawartości

Ilmari Hannikainen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilmari Hannikainen
Ilustracja
Imię i nazwisko

Toivo Ilmari Hannikainen

Data i miejsce urodzenia

19 października 1892
Jyväskylä

Pochodzenie

fińskie

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1955
Kuhmoinen

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, kompozytor

Toivo Ilmari Hannikainen (ur. 19 października 1892 w Jyväskylä, zm. 25 lipca 1955 w Kuhmoinen[1][2]) – fiński pianista i kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Pekki Hannikainena[1]. W latach 1911–1913 studiował w Helsinkach u Elli Rängman-Björlin (fortepian) i Erkkiego Melartina (kompozycja)[1]. Kontynuował studia w Wiedniu u Franza Schrekera (1913–1914), w Petersburgu u Aleksandra Silotiego i Maksimiliana Sztajnberga (1916–1917) i w Paryżu u Alfreda Cortota (1919)[1][2]. Jako pianista debiutował w 1914 roku w Helsinkach[1][2]. Występował w trio ze swoimi braćmi Tauno i Arvo[1][2]. W latach 1939–1955 prowadził klasę fortepianu w Akademii Sibeliusa[2].

Ceniony jako wykonawca utworów fortepianowych Sibeliusa i Rachmaninowa[1]. Jego gra cechowała się precyzją, przejrzystością i dynamizmem, typowymi dla szkoły Aleksandra Silotiego[1]. Skomponował m.in. Koncert fortepianowy, Kwintet fortepianowy, utwory fortepianowe i kameralne, obraz sceniczny Talkoottanssit, pieśni[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 71. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1448. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]