Przejdź do zawartości

IV Łódzki Batalion Etapowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IV Łódzki batalion etapowy
III batalion Milicji Ludowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Organizacja
Dyslokacja

Słonim
Dukszty

Formacja

Wojska Wartownicze
i Etapowe

Podległość

OE „Wilno”

IV Łódzki batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918–1919. Sformowany jako III batalion Milicji Ludowej i potem przemianowany na IV Łódzki batalion etapowy[1]. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[2]. We wrześniu 1919 dowództwo batalionu stacjonowało w Słonimiu[1]. W czerwcu 1920 batalion liczył 9 oficerów, 357 podoficerów i szeregowców[3]. W lipcu batalion pełnił służbę garnizonową w Białymstoku. Po jego opuszczeniu, będąc w podporządkowaniu 10 Dywizji Piechoty gen. Lucjana Żeligowskiego, walczył przez kilka dni w obronie linii Narwi i poniósł duże straty. 29 lipca liczył w stanie bojowym 9 oficerów i 349 podoficerów i szeregowców. Posiadał 4 ckm-y[4].

W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[5]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[6]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[7].

Służba etapowa

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 1921 batalion obsadzał pododcinek kordonowy Turmont od Miazany [wył.] do Liguny [wł.][8]. W maju nastąpiło przesuniecie kordonu na linię graniczną. Batalion ochraniał odcinek od Lagun do Kality[9]. 15 grudnia 1921 batalion nadal pełnił służbę kordonową. Dowództwo batalionu stacjonowało wtedy w Duksztach[10]. Latem 1922 batalion przekazał odcinek Dukszty 9 baonowi celnemu[11].

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk Stanisław Turski (od 9 XII 1919[12])

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]