ISO 8859-8

ISO 8859-8, bardziej formalnie ISO/IEC 8859-8 – ósma część ISO/IEC 8859, standardu kodowania znaków zdefiniowanego przez organizację ISO.

ISO 8859-8 zawiera wszystkie hebrajskie litery (tylko spółgłoski, bez hebrajskich samogłosek).

Kodowanie to jest przeznaczone do użycia z elektronicznymi dokumentami, jak HTML, i istnieje w dwóch formach:

• jeśli podano tylko ISO-8859-8, wtedy zostaje zastosowany porządek wizualny (prócz HTML i XML, gdzie ten jest logiczny), co oznacza, że hebrajski – normalnie pisany od prawej do lewej – będzie wypisany od lewej do prawej, czyli na przykład od tyłu
• jeśli natomiast ISO-8559-8-I jest zdefiniowane, wtedy użyty jest porządek logiczny (także dla czystego tekstu, jak niesformatowane e-maile) i co za tym idzie, hebrajski musi już być zapisywany poprawnie.

Od roku 2004 porządek wizualny wymiera w hebrajskojęzycznym środowisku komputerowym, będąc wszędzie szybko zastępowanym przez porządek logiczny (jak w ISO-8859-8-I, Windows-1255, czy też UTF-8).

W powyższej tabeli znak o kodzie 0x20 to zwykła spacja, 0xA0 to twarda spacja, a znak 0xAD to miękki dywiz.

Znak o kodzie 0xFD to znak „od lewej do prawej” (left-to-right; U+200E), a znak o kodzie 0xFE to znak „od prawej do lewej” (right-to-left; U+200F), jak określono w nowszej poprawce ISO/IEC 8859-8:1999.

Miejsca oznaczone jako „NZ” oznaczają znaki niezdefiniowane przez standard.

Poniższa tabela przedstawia miejsca znaków z ISO 8859-8 w Unikodzie.

Gdzie „ZK” oznacza znak kontrolny.