Przejdź do zawartości

iSCSI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

iSCSI (ang. Internet SCSI) – technika umożliwiająca wykonywanie operacji wejścia-wyjścia na dysku twardym odległej maszyny za pomocą protokołu TCP/IP.

Protokół iSCSI umożliwia budowę systemów pamięci masowych SAN (ang. Storage Area Network) przy zastosowaniu macierzy dyskowych SCSI i sieci Ethernet (protokół TCP/IP). Największą zaletą iSCSI jest możliwość tworzenia rozległych systemów SAN przy wykorzystaniu typowych elementów sieciowych, co ułatwia budowę systemu i zmniejsza jego koszt w porównaniu z klasycznymi rozwiązaniami typu Fibre Channel.

Specyfikacja iSCSI określa sposób transformacji równoległych poleceń SCSI na format TCP/IP i na odwrót. Transformacja poleceń może być realizowana zarówno sprzętowo, jak i programowo.

Implementacje

[edytuj | edytuj kod]

Współczesne systemy operacyjne dość powszechnie wyposażone są w możliwość zarówno świadczenia usług jako cel iSCSI, jak też korzystania z nich jako inicjator. Przykładami mogą być:

  • open-iSCSI – dostępny dla systemów Linux
  • iSCSI Initiator Service – inicjator dostępny w systemach Windows
  • iSCSI Target Server – dostępny w Windows Server 2012
  • GlobalSAN – inicjator dostępny dla systemu OS X
  • StarWind firmy Rocket Division – samodzielny produkt będący celem iSCSI
  • Windows Storage Server – specjalna wersja systemu Windows zoptymalizowana do świadczenia usług iSCSI.
  • jSCSI (Implementacja w języku Java) http://sourceforge.net/projects/jscsi/files/
  • Open-E DSS V7 – oprogramowanie wyposażone w funkcje inicjatora i celu iSCSI

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]