Howhannes Zanazanian

Howhannes Zanazanian

Հովհաննես Զանազանյան

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1946 Ateny
Wzrost	172 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1964 Ararat-d Erywań (rezerwy)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1965 Lernagorc Kafan 38 (11) 1966 Szirak Giumri 24 (3) 1966–1975 Ararat Erywań 243 (56) 1976 Spartak Moskwa 4 (0) 1976 SKIF Erywań ? (0) 1977 SKIF Erywań 36 (11) 1978 Karabach Stepanakert 40 (16) 1979 Karabach Stepanakert ? (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1971–1972  ZSRR olimpijska 12 (4) 1972  ZSRR 6 (1) W sumie: 18 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1976–1977 SKIF Erywań 1978–1979 Karabach Stepanakert 1992–1993 Homenetmen Bejrut 1994–1995 Armenia U-21 2001–2002 Spartak Erywań 2003–2005 Bananc Erywań 2005– Bananc Erywań (wiceprezes)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Monachium 1972 piłka nożna

Howhannes Zanazanian, orm. Հովհաննես Զանազանյան, ros. Оганес Арутюнович Заназанян, Oganes Arutiunowicz Zanazanian (ur. 10 grudnia 1946 w Atenach, Królestwo Grecji, 4 października 2015) – ormiański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, były reprezentant Związku Radzieckiego, olimpijczyk, trener piłkarski.

Wychowanek klubu Ararat Erywań, w drużynie rezerwowej którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1965 został piłkarzem Lernagorc Kafan i w debiutowym sezonie zdobył tytuł króla strzelców klubu. W następnym roku przeszedł do Sziraka Giumri, a w końcu sezonu został zaproszony do Araratu Erywań, w którym występował przez dziesięć lat. Wiosną 1976 bronił barw Spartaka Moskwa. Latem 1976 odszedł do SKIF Erywań. W 1979 zakończył karierę piłkarską w klubie Karabach Stepanakert.

W latach 1971–1972 wystąpił w 12 meczach olimpijskiej reprezentacji ZSRR. 1972 debiutował w pierwszej radzieckiej reprezentacji. Łącznie rozegrał 6 meczów i strzelił jedną bramkę. Zdobywał brązowy medal igrzysk olimpijskich w 1972 w Monachium.

Jeszcze będąc piłkarzem rozpoczął pracę szkoleniową. W latach 1976–1977 łączył funkcje trenerskie w SKIF Erywań, a w 1978-1979 w klubie Karabach Stepanakert. W sezonie 1992-1993 trenował libański zespół Homenetmen Bejrut. Następnie od 1994 do kwietnia 1995 prowadził młodzieżową reprezentację Armenii. W latach 1996–2002 pracował w Komitecie Wykonawczym Federacji Piłkarskiej Armenii. W sierpniu 2001 stał na czele Spartaka Erywań, a w maju 2003 został zaproszony na stanowisko głównego trenera Bananca Erywań. W czerwcu 2005 zrezygnował z funkcji trenera i kontynuował pracę jako wiceprezes klubu.

• mistrz ZSRR: 1973
• wicemistrz ZSRR: 1971
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1973, 1975

• brązowy medalista igrzysk olimpijskich: 1972

• brązowy medalista II ligi ZSRR: 1979
• brązowy medalista mistrzostw Armenii: 2001
• wicemistrz Armenii: 2003
• finalista Pucharu Armenii: 2003, 2004
• finalista Superpucharu Armenii: 2005

• 3-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 2 (1971, 1973), Nr 3 (1974)

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1970
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej:
• tytuł Zasłużonego działacza kultury fizycznej i sportu Armenii
• Medal „Za zasługi przed ojczyzną” klasy I: 2013

• Howhannes Zanazanian w bazie RusTeam (ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Howhannes Zanazanian w bazie Football Facts (ros.)
• Howhannes Zanazanian w bazie National Football Teams (ang.)