Przejdź do zawartości

Hilary Lindh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hilary Lindh
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1969
Juneau

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

Sezon 1985/1986

Pierwsze punkty w PŚ

5.03 1986, Vail
(13. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

2.02 1994, Sierra Nevada (1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Albertville 1992 narciarstwo alpejskie
(zjazd)
Mistrzostwa świata
złoto Sestriere 1997 zjazd
brąz Sierra Nevada 1996 zjazd
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Bad Kleinkirchheim 1986 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
1994/1995

Hilary Kirsten Lindh (ur. 10 maja 1969 w Juneau) – amerykańska narciarka alpejska, wicemistrzyni olimpijska oraz dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Do reprezentacji USA Hilary Lindh powołana została w sezonie 1982/1983. W 1985 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej, gdzie zajęła jedenastą pozycję w zjeździe. W tej samej konkurencji wywalczyła złoty medal na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Bad Kleinkirchheim. Wyprzedziła tam bezpośrednio Austriaczkę Astrid Geisler oraz Włoszkę Deborę Compagnoni. W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczyła 5 marca 1986 roku w Vail, zajmując 13. miejsce w zjeździe. W kolejnych latach łącznie pięć razy stawała na podium zawodów tego cyklu, po raz pierwszy dokonując tego 2 lutego 1994 roku w Sierra Nevada, gdzie zwyciężyła w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła Francuzkę Mélanie Suchet oraz Włoszkę Isolde Kostner. Następnie zajmowała pierwsze miejsce w zjeździe 2 grudnia 1994 roku w Vail, drugie i pierwsze w zjeździe w dniach 9-10 grudnia 1994 roku w Lake Louise oraz drugie w tej samej konkurencji 28 lutego 1997 roku w Happo One. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1994/1995, kiedy była dziewiąta w klasyfikacji generalnej i druga w klasyfikacji zjazdu, ulegając tylko swej rodaczce, Picabo Street. Była też między innymi piąta w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1993/1994.

W 1988 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie jej najlepszym wynikiem było 23. miejsce w kombinacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Albertville wywalczyła srebrny medal, rozdzielając na podium Kerrin Lee-Gartner z Kanady oraz Austriaczkę Veronikę Wallinger. Wystąpiła także na igrzyskach w Lillehammer, gdzie zajęła siódme miejsce w zjeździe i trzynaste w supergigancie. W 1996 roku wywalczyła brązowy medal w biegu zjazdowym podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada, ulegając tylko Picabo Street i Niemce Katii Seizinger. Na tej samej imprezie zajęła też piąte miejsce w supergigancie. Ostatni sukces osiągnęła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie zwyciężyła w swej koronnej konkurencji. W zawodach tych o 0,06 sekundy wyprzedziła Heidi Zurbriggen ze Szwajcarii, a o 0,26 sekundy pokonała Szwedkę Pernillę Wiberg.

Kilkakrotnie zdobywała medale mistrzostw USA, w tym złote w zjeździe w latach 1986, 1989 i 1997, kombinacji w 1992 roku oraz supergigancie w 1997 roku.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 19 lutego 1988 Kanada Calgary Zjazd 1:25,86 - Marina Kiehl
23. 21 lutego 1988 Kanada Calgary Kombinacja 29,25 pkt +135,32 pkt Austria Anita Wachter
26. 22 lutego 1988 Kanada Calgary Supergigant 1:19,03 +4,08 Austria Sigrid Wolf
2. 15 lutego 1992 Francja Albertville Zjazd 1:52,55 +0,06 Kanada Kerrin Lee-Gartner
17. 18 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:21,22 +4,15 Włochy Deborah Compagnoni
13. 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:22,15 +1,23 Stany Zjednoczone Diann Roffe
7. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Zjazd 1:21,22 +1,51 Niemcy Katja Seizinger
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
15. 5 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 1:46,50 +2,51 Szwajcaria Maria Walliser
25.[1] 8 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:19,46 +2,58 Austria Ulrike Maier
26.[2] 26 stycznia 1991 Austria Saalbach Zjazd 1:29,12 +3,32 Austria Petra Kronberger
10.[3] 29 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:08,72 +1,42 Austria Ulrike Maier
5. 12 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Supergigant 1:21,00 +0,82 Włochy Isolde Kostner
3. 18 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Zjazd 1:54,06 +0,64 Stany Zjednoczone Picabo Street
DNF 19 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Kombinacja 3:19,68 - Szwecja Pernilla Wiberg
18. 11 lutego 1997 Włochy Sestriere Supergigant 1:23,50 +2,13 Włochy Isolde Kostner
1. 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Zjazd 1:41,18 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 28 lutego 1985 Czechosłowacja Jasná Zjazd 1:22,12 +2,14 Austria Astrid Geisler
1. 20 lutego 1986 Austria Bad Kleinkirchheim Zjazd 1:40,93 - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hiszpania Sierra Nevada2 lutego 1994 (zjazd) – 1. miejsce
  2. Stany Zjednoczone Vail2 grudnia 1994 (zjazd) – 1. miejsce
  3. Kanada Lake Louise9 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
  4. Kanada Lake Louise10 grudnia 1994 (zjazd) – 1. miejsce
  5. Japonia Happo One28 lutego 1997 (zjazd) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]