Grzegorz Niziołek
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
1962 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: teatrologia | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1997 |
Habilitacja |
2004 |
Profesura |
28 lipca 2015 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Odznaczenia | |
Grzegorz Niziołek (ur. 1962[1]) – polski teatrolog, literaturoznawca i nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1986 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na Wydziale Filologicznym tej samej uczelni uzyskiwał kolejne stopnie z nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa – w 1997 doktora, a w 2004 doktora habilitowanego. W 2015 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].
Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, gdzie doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego w Katedrze Teatru i Dramatu. Został także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Reżyserii Dźwięku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie[2][3]. W pracy naukowej zajął się zagadnieniami poświęconymi m.in. polskiemu teatrowi w XX i XXI wieku, sztuce reżyserii, tradycji romantycznej w polskim teatrze oraz krytyce teatralnej[4].
Od 2004 do 2007 był kierownikiem literackim Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Zainicjował festiwal teatralny „re_wizje”, pełniąc funkcję dyrektora artystycznego w dwóch pierwszych edycjach. W latach 2008–2010 razem z Agatą Siwiak zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi[3]. Współtworzył czasopismo teatralne „Didaskalia”, w którym objął funkcję redaktora naczelnego[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2006 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[5], a w 2015 Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6]. W czerwcu 1997 został uhonorowany nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za książkę Sobowtór i utopia[7]. W 2013 za publikację Polski teatr Zagłady został wyróżniony Nagrodą im. Jana Długosza[3][8].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 2017 na łamach dwumiesięcznika „Replika” dokonał publicznego coming outu jako gej[9].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy, Kraków 1997.
- „Dziady” od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego (współredaktor), Kraków 1999.
- Sny, komedie, medytacje, Kraków 2000.
- Ciało i słowo: szkice o teatrze Tadeusza Różewicza, Kraków 2004.
- Warlikowski: extra ecclesiam, Kraków 2008.
- Zła pamięć: przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie, Wrocław 2012.
- Polski teatr Zagłady, Warszawa 2013.
- The Polish Theatre of the Holocaust, Londyn 2019.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grzegorz Niziołek: Polski teatr Zagłady. instytut-teatralny.pl. [dostęp 2019-06-14].
- ↑ a b Prof. dr hab. Grzegorz Niziołek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-07-31] .
- ↑ a b c Grzegorz Niziołek. krytykapolityczna.pl. [dostęp 2016-07-31].
- ↑ a b Prof. dr hab. Grzegorz Niziołek. uj.edu.pl. [dostęp 2016-07-31].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 256
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
- ↑ Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995. biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2023-07-31].
- ↑ Witold Mrozek: Czy można przegapić Holocaust? Pyta Grzegorz Niziołek, laureat Nagrody Długosza. wyborcza.pl, 5 listopada 2014. [dostęp 2019-10-24].
- ↑ Mogę mówić. replika-online.pl, 28 września 2017. [dostęp 2019-05-03].
- Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Polscy działacze kulturalni
- Polscy historycy teatru
- Polscy literaturoznawcy
- Polscy redaktorzy naczelni
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Urodzeni w 1962
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)