Granowo (województwo pomorskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
191[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
89-620[3] |
Tablice rejestracyjne |
GCH |
SIMC |
0081553 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu chojnickiego | |
53°39′38″N 17°38′52″E/53,660556 17,647778[1] |
Granowo (kaszub. Granowò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice[4][5].
Wieś położona w pobliżu linii kolejowej Chojnice-Tuchola (stacja kolejowa PKP „Racławki”). Połączenie z centrum Chojnic umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej (linia nr 2), stanowi sołectwo gminy Chojnice[6].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bydgoskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Udokumentowane zapisy historyczne dotyczące wsi pochodzą z XIV wieku. W roku 1347 Jan von Streifen, komtur tucholski, wystawił dokument poświadczający, że w gruntach wsi stwierdzono nieoznaczony nadmiar, za który wymierza dodatkowy czynsz 3 fertony. W roku 1356 komtur tucholski Zygfryd von Gerlachsheim potwierdził skradziony przywilej Janowi sołtysowi granowskiemu, wydał nowy, w którym jemu i jego potomkom oddał 26 włók na prawie chełmińskim. Od XV wieku miejscowość zasiedlali kosznajdrzy. Wizytacja starostwa tucholskiego z roku 1570 potwierdziła, że w Granowie było 35 włók osiadłych, dzierżawcą był Jerzy Zaliński, a we wsi była karczma. Czopowego płacono 40 złotych. Kolejna wizytacja z roku 1640 opisała, „że ta wieś jest niemiecka”, sołtysich włók liczono wtedy 3½, włók wybranieckich - ½ włóki, 6 gburów. Czynszu oddawano stąd na tucholski zamek 52 złotych[7]. W 1772 roku wieś liczyła 116 mieszkańców[8].
W wieku XIX Granowo opisano jako wieś włościańską, posiadającą 2053 mórg ziemi, budynków ogółem 78 w tym mieszkalnych 28, ludność w przewadze wyznania rzymskokatolickiego - 225 osób, ewangelików - 6. Parafia Lichnowy, szkoła w miejscu, poczta Silno (niem. Frankenhagen)[7].
Pod administracją zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niem. Granau.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 38160
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. (plik xlsx). Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 333 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ GUS: Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju. [w:] Rajestr Teryt [on-line]. 2020. [dostęp 2020-05-22].
- ↑ MAiC. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „(Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015 (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”.
- ↑ Urząd Gminy Chojnice: Jednostki pomocnicze gminy Chojnice. [w:] BIP Urzędu Gminy Chojnice [on-line]. [dostęp 2020-05-22].
- ↑ a b Granowo (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 797 .
- ↑ Jerzy Szwankowski , Kosznajderia, 2013 .