Przejdź do zawartości

Giuseppe Firrao (1736–1830)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Firrao
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1736
Fagnano Olona

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1830
Neapol

Nuncjusz apostolski w Wenecji
Okres sprawowania

1782–1795

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

10 marca 1782

Prezbiterat

16 marca 1782

Sakra biskupia

31 marca 1782

Kreacja kardynalska

23 lutego 1801
Pius VII

Kościół tytularny

S. Eusebio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 marca 1782

Konsekrator

Innocenzo Conti

Współkonsekratorzy

Orazio Mattei
Girolamo Volpi

Giuseppe Firrao (ur. 20 lipca 1736 w Fagnano Olona, zm. 24 stycznia 1830 w Neapolu) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 20 lipca 1736 roku w Fagnano Olona, jako syn Piera Marii Firrao i Livii Grillo di Agapito (jego bratem był Tommaso Ferrao, wicekról Sycylii)[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i relatorem Fabryki Świętego Piotra[1]. W 1761 roku został wicelegatem w Romandioli, a w 1781 – dziekanem Świętej Konsulty[1]. 25 lutego 1782 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Petry, a 10 marca przyjął święcenia diakonatu[2]. Sześć dni później został wyświęcony na prezbitera, a 31 marca przyjął sakrę[2]. 11 kwietnia został mianowany nuncjuszem apostolskim w Wenecji i pełnił tę rolę do 1795 roku, kiedy to został sekretarzem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[1]. 23 lutego 1801 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio[2]. Zmarł 24 stycznia 1830 roku w Neapolu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Giuseppe Firrao. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-11-12]. (ang.).
  2. a b c Giuseppe Firrao. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-11-12]. (ang.).