George Weah
George Weah (2019) | |
Pełne imię i nazwisko |
George Tawlon Manneh Oppong Ousman Weah |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1966 |
25. Prezydent Republiki Liberii | |
Okres |
od 22 stycznia 2018 |
Przynależność polityczna | |
Pierwsza dama | |
Wiceprezydent | |
Poprzednik | |
Następca |
George Weah (1992) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Złota piłka
|
George Manneh Oppong Ousman Weah (ur. 1 października 1966 w Monrovii) – liberyjski piłkarz, działacz humanitarny i polityk. W latach 2018–2024 prezydent Liberii. Często uważany jest za najlepszego piłkarza afrykańskiego w historii, znalazł się na liście Pelégo FIFA 100.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i wychowywał w slumsach Monrovii, podobnie jak pozostałe 12 dzieci jego rodziców. Przed transferem do Europy pracował jako technik w Liberia Telecommunications Corporation.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]W ciągu kariery piłkarskiej reprezentował kluby Invincible Eleven w Liberii, Tonnerre Jaunde (Kamerun), AS Monaco (Monako), Paris Saint Germain i Olympique Marsylia (Francja), A.C. Milan (Włochy), Chelsea F.C. i Manchester City (Anglia) i Al Jazeera (Zjednoczone Emiraty Arabskie). W 1995 świętował mistrzostwo Francji z PSG, rok później i w 1999 był mistrzem Włoch. Rok 1995 był najlepszy w jego karierze, co znalazło wyraz w przyznanych mu tytułach Piłkarza Roku w klasyfikacji FIFA (jako jedyny dotychczas piłkarz z Afryki), Piłkarza Roku w Europie (według France Football, jako piłkarz AC Milan) oraz Piłkarza Roku w Afryce.
Wielokrotny reprezentant Liberii, nie zdołał przełożyć własnych sukcesów klubowych na wyniki reprezentacji narodowej, chociaż w 2002 – jako piłkarz, trener i sponsor – był bliski awansu na finały mistrzostw świata w Korei i Japonii; do występu na mistrzostwach zabrakło jednego punktu (awansowała Nigeria).
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]Znany jest z działalności humanitarnej, był ambasadorem dobrej woli UNICEF.
W listopadzie 2004 ogłosił zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich, zaplanowanych na październik 2005. Mimo pewnych kontrowersji (m.in. wskazywano na fakt przyjęcia obywatelstwa Francji w czasie występów w tamtejszej lidze) został zarejestrowany jako kandydat i ze względu na popularność wśród młodzieży uchodził za jednego z faworytów. Wspierała go partia Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian (CDC). Weah przeszedł do drugiej tury z najlepszym wynikiem (30% głosów), pokonując 27 kontrkandydatów, w listopadzie 2005 przegrał jednak walkę o urząd prezydenta z ekonomistką Ellen Johnson-Sirleaf – pierwszą kobietą wybraną na urząd prezydenta w Afryce.
Po przegranych wyborach w 2005 poświęcił się edukacji. Zdał maturę i rozpoczął studia biznesowe na Florydzie. We wrześniu 2010 ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich w październiku 2011[1]. Jednakże w maju 2011 został wybrany przez delegatów CDC kandydatem na urząd wiceprezydenta Liberii u boku Winstona Tubmana[2].
W pierwszej turze wyborów prezydenckich, która odbyła się 10 października 2017, Weah jako kandydat CDC uzyskał 38,4% głosów i tym samym wszedł do drugiej tury wraz z urzędującym wiceprezydentem Joseph Boakaiem z Partii Jedności, który zdobył 28,8% głosów. W drugim głosowaniu, przeprowadzonym 26 grudnia 2017, Weah uzyskał 61,5% głosów[3]. Ceremonia objęcia urzędu odbyła się 22 stycznia 2018[4]. W wyborach w 2023 roku bezskutecznie ubiegał się o drugą kadencję[5]. 22 stycznia 2024 zakończył urzędowanie[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Ziemacki. Geniusz ze slumsów. „Wprost”. 33(1440), s. 64–65, 2010-09-12. (pol.).
- ↑ Liberia: Palace Coup In CDC – Tubman Ousts CDC’s Chief Emeritus. allAfrica.com, 2 maja 2011. [dostęp 2011-07-05]. (ang.).
- ↑ George Weah, była gwiazda piłki nożnej, wygrał wybory prezydenckie w Liberii [online], Wyborcza.pl [dostęp 2017-12-29] (pol.).
- ↑ George Weah zaprzysiężony na prezydenta Liberii. tvn24.pl. [dostęp 2018-01-22].
- ↑ Liberia: Joseph Boakai nowym prezydentem kraju po zwycięstwie w drugiej turze wyborów [online], wnp.pl [dostęp 2024-01-22] (pol.).
- ↑ Boakai sworn in as new Liberia president after victory over Weah [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-22] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil gracza i statystyki. liberiansoccer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. – www.liberiansoccer.com
- Biografia na stronie UNICEF
- Reprezentanci Liberii w piłce nożnej
- Liberyjscy trenerzy piłkarscy
- Liberyjscy politycy
- Piłkarze Mighty Barolle
- Piłkarze A.C. Milan
- Piłkarze AS Monaco FC
- Piłkarze Chelsea F.C.
- Piłkarze Paris Saint-Germain F.C.
- Piłkarze Olympique Marsylia
- Piłkarze Manchesteru City
- Piłkarze Al-Jazira Club
- Piłkarze FIFA 100
- Laureaci Złotej Piłki
- Uczestnicy Pucharu Narodów Afryki 1996
- Uczestnicy Pucharu Narodów Afryki 2002
- Królowie strzelców Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFA
- Urodzeni w 1966
- Ludzie urodzeni w Monrovii
- Konwertyci na protestantyzm