Przejdź do zawartości

Geodezja niższa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Geodezja niższa, inaczej geodezja ogólna, geodezja szczegółowa, geodezja na płaszczyźnie, miernictwo – dział geodezji zajmujący się pomiarami „małych obszarów”, dla których powierzchnią odniesienia może być płaszczyzna pozioma[1][2].

Rezultatem przeprowadzonych pomiarów są wielkoskalowe mapy terenu otrzymane w odniesieniu do płaskich układów współrzędnych. Ograniczenie opracowań do tzw. „małych obszarów” pozwala na pominiecie w obliczeniach wpływu zakrzywienia Ziemi. Za „małe obszary” przyjmuje się powierzchnię zbliżoną do koła o promieniu nie większym niż 15,6 km i polu nie większym niż 750 km².[1] Przedmiotem prac w zakresie geodezji ogólnej jest także projektowanie oraz pomiar szczegółowych osnów geodezyjnych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wiesław Kosiński: Geodezja. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo SGGW, 1999, s. 14-15. ISBN 83-7244-072-7.
  2. geodezja niższa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-04-23].