Gaspare Visconti

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 grudnia 1584
Konsekrator	Tolomeo Gallio
Współkonsekratorzy	Giovanni D’Amato; Paolo Odescalchi
Konsekrowani biskupi
Giovanni Fontana	1589

Gaspare Visconti
	Arcybiskup Mediolanu
Data urodzenia	1538
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1595 ; Mediolan
Miejsce pochówku	Katedra w Mediolanie
	Arcybiskup Mediolanu
Okres sprawowania	12 listopada 1584–12 stycznia 1595
Wyznanie	rzymskokatolickie
Kościół	katolicki
Sakra biskupia	13 grudnia 1584
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gaspare Visconti (ur. 1538, zm. 12 stycznia 1595) – arcybiskup Mediolanu od 1584 do 1595 roku.

Wczesne lata życia

Urodzony w roku 1538 w szlacheckiej rodzinie Visconti^[1], Gaspare Visconti zdobył tytuł Doctor Utriusque Iuris na Uniwersytecie w Pawii, gdzie został profesorem prawa. Rozpocząwszy karierę kościelną, przeniósł się do Rzymu, otrzymał miejsce auditora (sędziego) Roty Rzymskiej. W roku 1580 papież Grzegorz XIII wyznaczył Viscontiego na swojego legata, aby przeprowadził dochodzenie w Zakonie Maltańskim i uspokoił spór dotyczący Wielkiego Mistrza Jeana de la Cassière. W roku 1583 powrócił z Malty do Włoch, 4 listopada 1584 roku został powołany na biskupa Novary, będąc poleconym papieżowi przez św. Karola Boromeusza^[2].

Arcybiskup Mediolanu

Arcybiskup Mediolanu Karol Boromeusz zmarł w nocy z 3 na 4 listopada 1584 roku, a już 28 listopada papież przeniósł Gaspare Viscontiego z diecezji w Novarze, gdzie jeszcze nie został wprowadzony, do Mediolanu. 13 grudnia 1584 roku został konsekrowany na biskupa przez kardynała Tolomeo Gallio^[3]. Wprowadzony został formalnie do Mediolanu w dniu 22 lipca 1585 roku^[4].

W czasie arcybiskupstwa Viscontiego wiele zgromadzeń zakonnych otwarło w archidiecezji swoje klasztory, np. Kameduli w roku 1590 i Kamilianie w 1594^[4]. W roku 1594 Visconti opublikował nowe wydanie Mszału(inne języki) Ambrozjańskiego, którego przygotowywanie rozpoczął jeszcze pod okiem Karola Boromeusza^[4].

Idąc dalej śladami Boromeusza, arcybiskup zwołał sześć synodów diecezjalnych, zapoczątkował wizyty pastoralne we wszystkich podległych mu diecezjach, wzniósł nowe kościoły, np. Santa Saria in Paradiso w Mediolanie i kościół w Montevecchia oraz wybudował szpital Bonifratrów w Mediolanie^[2]. Podczas swojego pasterzowania jako biskup Visconti napotykał również na trudności, wciąż porównywany z Karolem Boromeuszem^[5].

Gaspare Visconti zmarł 12 stycznia 1595 w Mediolanie, pochowany został w Południowej nawie katedry w Mediolanie^[2].

Przypisy

↑ Fausto Ruggeri: I Vescovi di Milano. Milano: NED, 1991, s. 63. ISBN 88-7023-154-2. (wł.).
↑ ^a ^b ^c Eugenio Cazzani: Vescovi e arcivescovi di Milano. Milano: Massimo, 1996, s. 230–233. ISBN 88-7030-891-X. (wł.).
↑ Archbishop Gaspare Visconti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-02-18] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Paolo Colussi: Storia di Milano; Cronologia di Milano dal 1576 al 1600. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
↑ Visconti, Filippo. W: Antonio Rimoldi: Dizionario della Chiesa Ambrosiana. T. 6. Milano: NED, 1993, s. 3966. ISBN 88-7023-102-X. (wł.).

[Ruggeri-1] Fausto Ruggeri: I Vescovi di Milano. Milano: NED, 1991, s. 63. ISBN 88-7023-154-2. (wł.).

[Cazzani-2] Eugenio Cazzani: Vescovi e arcivescovi di Milano. Milano: Massimo, 1996, s. 230–233. ISBN 88-7030-891-X. (wł.).

[CH-3] Archbishop Gaspare Visconti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-02-18] (ang.).

[SM-4] Paolo Colussi: Storia di Milano; Cronologia di Milano dal 1576 al 1600. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).

[DCA-5] Visconti, Filippo. W: Antonio Rimoldi: Dizionario della Chiesa Ambrosiana. T. 6. Milano: NED, 1993, s. 3966. ISBN 88-7023-102-X. (wł.).

[1]