Gargamelle

Gargamelle – nazwa dużej komory pęcherzykowej, użytej w latach 70. XX wieku w CERN do badania oddziaływania neutrin z innymi cząstkami elementarnymi. Zbudowana we Francji, o średnicy niemal 2 metrów i długości 4,8 metra, Gargamelle mieściła prawie 12 m³ freonu. Ciężki płyn został użyty zamiast popularniejszego ciekłego wodoru, co zwiększyło szansę na oddziaływanie neutrino z innymi cząstkami, a także ułatwiło odróżnienie mionów od pionów.

Gargamelle działała od 1970 do 1978 roku, bombardowana neutrinami i mionami wytworzonymi w synchrotronie protonowym należącym do CERN. Eksperymenty te doprowadziły do jednego z najważniejszych odkryć w historii CERN: eksperymentalnej obserwacji prądów neutralnych, odpowiedzialnych za niektóre efekty oddziaływania słabego. Odkrycie to zostało oficjalnie potwierdzone i ogłoszone w lipcu 1973^[1], niedługo po teoretycznym ich przewidzeniu.

W eksperymencie przeanalizowano około 83 tys. obserwacji neutrin, wśród których wykryto 102 oddziaływania prądu neutralnego. Naukowcy szukali zderzeń, podczas których produkowane były wyłącznie hadrony.

Nazwa Gargamelle pochodzi z powieści François Rabelais'go "Gargantua i Pantagruel", gdzie Gargamelle była matką Gargantuy.

• The road to unification. Gargamelle and the discovery of weak neutral currents. CERN. [dostęp 2012-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-27)].
• The discovery of the weak neutral currents. CERN Courier, 2004-10-4. [dostęp 2012-08-10].