Przejdź do zawartości

Gabriel Zych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grób literata Gabriela Zycha na Cmentarzu Komunalnym Północnym

Gabriel Zych (ur. 29 października 1915 w Hadykryńkowcach w Małopolsce Wschodniej, zm. 31 maja 1996[1]) – polski prozaik i eseista.

Ukończył studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował też na Wydziale Humanistycznym historię. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Później był oficerem ZWZ. W latach 1940–1945 był więziony w KL Sachsenhausen. W latach 1945–1948 oraz 195–1955 był oficerem Wojska Polskiego.

Twórczość wybrana

[edytuj | edytuj kod]
  • Armia Księstwa Warszawskiego 1807-1812
  • Generał Jan Henryk Dąbrowski 1755-1818
  • Historia 8 Pułku Moździerzy i Samodzielnej Brygady Moździerzy
  • Karnawał nad Renem
  • Maski pośmiertne
  • Mgły nad Loarą
  • Oranienburg: Rachunek pamięci
  • Pierwszy śnieg
  • Pułkownik Jan Michał Dąbrowski 1782-1827
  • Raszyn 1809
  • Śpiewacy Królowej Jadwigi

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Horizon Information Portal [online], 82.146.234.5 [dostęp 2017-11-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.